27
www.vivo-book.com
nıqqıldayır. Rey çox da danıĢqan deyil. Lakin o hələ də sağdır, hələ də
televizorda futbola baxır, boulinqə və balıq tutmağa gedir, yerdə qalan
vaxtda mebel hazırlamaqla məĢğul olur. Rey usta dülgərdir. Məhz onun
sayəsində mən rəngsaz malasını bıçqıdan ayıra bilirəm.
Cümə günü biz Keytlə axĢam hara gedəcəyimizi müzakirə edirik –
məĢğələləri, iĢi və tələbə qəzetini unudub dincəlmək üçün. Bu vaxt qapının
zəngi çalınır. Astanada bir ĢüĢə Ģampan Ģərabı ilə köhnə dostum Xose
dayanıb.
– Xose! Səni görməyimə necə də sevindim! – Bir anlığa onu bağrıma
basıram. – Ġçəri keç!
Xose VaĢinqton Universitetinə yenicə gəldiyim, özümü tənha və
yalqız hiss elədiyim zaman tanıĢ olduğum ilk adam olub. Biz o dəqiqə can
dostu olduq. Hər ikimizdə təkcə yumor hissi eyni deyil. Sonradan
aydınlaĢdığı kimi, Rey və ata-Xose ordunun eyni bölüyündə xidmət ediblər.
Yəni atalarımız da dost oldu. Xose mühəndis təhsili alır. Ailəsində o,
kollecə daxil olmuĢ ilk adamdır. Qabiliyyətli oğlandır, lakin onun əsl
istedadı fotodur. O, yaxĢı kadrları seçə bilir.
– Təzə xəbər var. – Onun dodağı qaçır, tünd gözləri iĢıldayır.
– Demək istəyirsən ki, səni hələ də universitetdən qovmayıblar? –
deyə onu cırnadıram və o, yalandan üz-gözünü turĢudur.
– Gələn ay Portlend qalereyasında fotolarımın sərgisi keçiriləcək.
– Əla! Təbrik edirəm! – sevincdən onu yenidən bağrıma basıram.
Keyt də iĢıldayır.
– Sükanı belə saxla, Xose! Mən mütləq qəzetdə bu haqda yazacam.
Ah, Cümə günü, son dəqiqədə qəzetdə redaktor dəyiĢikliyini etməyi necə də
sevirəm! – deyə o gülür.
– Bunu qeyd eləmək lazımdır. Səni açılıĢa dəvət edirəm. – Xose
diqqətlə mənə baxır. Qızarıram. – Hər ikinizi, əlbəttə, – deyə o, Keytə
baxaraq əlavə edir.
Xose ilə yaxın dostuq, hərgah zənnimcə, o, münasibətlərimizdə
bundan artığını istərdi. O, xoĢrəftar və zəkalı oğlandır, amma mənim üçün o
28
www.vivo-book.com
qardaĢ kimidir. Ketrin tez-tez mənə lağ edir, deyir ki, məndə boyfrend
tələbatına cavab verən gen yoxdur, əslində isə rastıma elə bir adam
çıxmayıb ki... xoĢuma gəlsin. Hərgah qəlbimin dərinliklərində dizlərin
titrəməsini, ürəyin sinədən qopmasını baĢgicəllənməni və yuxusuz gecələri
hey arzulayıram.
***
Bəzən düĢünürəm: bəlkə, problem məndədir? Bəlkə, romantik
qəhrəman qadınların cəmiyyətində çox vaxt keçirmiĢəm və indi ĢiĢirdilmiĢ
gözləntilərim var? Əfsus, heç kim, heç vaxt məndə bu cür duyğular
oyatmayıb.
―Yaxın vaxtlara qədər‖, – deyə təhtəlĢüurum güclə eĢidiləcək tərzdə
pıçıldayır. Yox! Mən xatirələri basdırmağa çalıĢıram. Heç nə haqda
düĢünməyəcəm... düĢünməyəcəm! Üstəlik bu dəhĢətli müsahibə! ―Siz
geysiz, mister Qrey?‖ – xatirələrdən əzilib-büzülürəm. Hə, görüĢümüzdən
sonra, az qala, hər gecə yuxuma girir… hərgah zəhlətökən düĢüncələrdən
xilas olmağa çalıĢıram, deyilmi?
Mən Xosenin Ģampan ĢüĢəsini necə açdığına baxıram. O ucaboydur,
futbol köynəyi və cins Ģalvar onun enli kürəklərini və möhkəm əzələlərini
Ģax saxlayır; dərisi əsmərdir, tünd saçları var, qaraqaĢ-qaragözdür. Hə, Xose
əla oğlandır, amma məncə, o çoxdan anlayıb ki, biz sadəcə dostuq,
vəssalam. Tıxac gurultulu Ģappıltıyla havaya atılır, Xose mənə baxır və
gülümsəyir.
***
ġənbə günü mağazada sadəcə dəhĢətdir iynə atsan, yerə düĢməz. Öz
evini təmir etmək istəyən bacarıqlı izdiham bizi gözləyir. Mister və missis
Kleyton, Con və Patrik – daha iki tələbə və mən əldən düĢürük. Nahar
fasiləsinə yaxın sakitlik çökür və nə qədər ki mən kassa ilə yanaĢı piĢtaxta
29
www.vivo-book.com
arxasında, tələsmədən beyqli yeyə-yeyə oturmuĢam, missis Kleyton məndən
sifariĢləri yoxlamağı xahiĢ edir. Bizə gərəkli malların kataloq nömrələrini və
sifariĢ verdiklərimizi yoxlamaq lazımdır. Onların uyğunluğunu yoxladıqca
baxıĢlarım sifariĢ blankından kompüter monitoruna qədər qalxıb-enir və
əksinə. Buna görə də baĢımı qaldırıram... Kristian Qreyin boz, özünə inamlı
gözlərini görürəm, onlar diqqətlə piĢtaxta tərəfə – mənə zillənib.
Ürəyim yerindən qopur.
– Miss Stil, nə xoĢ təsadüf. – O, gözlərini kənara çəkməyi belə
düĢünmür.
Lənət Ģeytana! O, bura necə gəlib çıxıb, həm də bu səfər geyimində:
uzanmıĢ saçlar, kobud toxumalı sviter, cins Ģalvar və turist botları? Ağzım
açıla qalıb və baĢımda bircə fikir belə qalmayıb.
– Mister Qrey, – deyə pıçıldayıram, çünki baĢqa heç nəyə qabil
deyiləm.
Onun dodaqlarından təbəssümün kölgəsi keçir, gözləri gülüĢdən
parlayır, sanki o yalnız özünün anladığı bir zarafatdan həzz alır.
– Mən təsadüfən yaxınlıqdan keçirdim və bir az alıĢ-veriĢ etmək
qərarına gəldim. Sizi bir daha görməyə Ģadam, miss Stil.
Onun hərarətli və asta səsi isti qara Ģokolad kimi… ya da buna
bənzər bir Ģey kimi içimə axır.
Fikrimi cəmləmək üçün baĢımı silkələyirəm. Qəlbim quduz ritmlə
döyünür, boz gözlərin diqqətli baxıĢından nədənsə sifətim lalə rənginə
boyanır. Onun varlığından dilim tutulur. Əvvəllər mənə elə gəlirdi ki, o,
sadəcə yaraĢıqlıdır. Amma belə deyilmiĢ. Kristian Qrey cazibədar,
füsunkardır, onun gözəlliyi adamın ağlını baĢından alır. Və o burada
dayanıb, ―Kleytons‖ inĢaat materialları mağazasında. ĠĢə bir bax! Nəhayət
ki, mənə düĢünmək qabiliyyəti qayıdır.
– Ana, adım Anadır, – deyə donquldayıram. – Sizə necə kömək edə
bilərəm, mister Qrey?
Dostları ilə paylaş: |