253
www.vivo-book.com
görüĢümüz! – və o vaxtkı duyğularım. Heç nə dəyiĢməyib, sözün düzü, indi
onun varlığı mənə daha güclü təsir edir. Pencək istidir, əynimə çox
böyükdür və ondan Kristianın qoxusu gəlir. M-m-m… füsunkar ətir.
MaĢınımı ayağıma gətirirlər və Kristianın çənəsi sallanır.
– Sən bunu sürürsən?
О, açıq-aĢkar təsirlənib. Əlimi tutaraq məni oteldən çıxarıb. MaĢını
gətirən oğlan avtomobildən çıxır və açarı mənə verir, Kristian naqolay
hərəkətlə ona bəxĢiĢ verir.
– Heç olmasa, saz vəziyyətdədir? – О, acıqlı halda mənə baxır.
– Hə.
– Sietlə gedib çıxar?
– Əlbəttə.
– Sağ-salamat?
– Hə! – mırıldayıram. – Razıyam, çox köhnədir, amma bu, mənim
maĢınımdır və saz vəziyyətdədir. Onu mənimçün atalığım alıb.
– Оoo... АnasteyĢa, biz bundan yaxĢısını taparıq.
– Nəyi nəzərdə tutursan? – Qəfildən ağlıma gəlir. – Sən mənə maĢın
almazsan.
Çənəsini sıxaraq, о, qəzəblə mənə baxır və qısa bir kəlmə deyir:
– Baxarıq.
Üzünə əcaib sima verərək Kristian sürücü qapısını açır və mənə
maĢına girməkdə kömək edir. Ayaqqabılarımı və pəncərə ĢüĢəsini
endirirəm. Kristian qaralmıĢ gözlərini məndən çəkmir, üzündə təmkinli
ifadə var.
– Ehtiyatlı sür, – sakitcə nəsihət edir.
– Xudahafiz, Kristian, – boğuq göz yaĢlarına bənzər, xırıltılı səslə
deyirəm.
Yox, ağlamayacam. Zəif təbəssüm... və çıxıb gedirəm.
Ürəyim qısılır, gözlərimdən yaĢ gəlir və hıçqırıqdan boğuluram. Az
sonra göz yaĢlarım sel kimi axır və özüm də niyə ağladığımı anlamıram. Öz
mövqelərimi müdafiə edirdim. Kristiansa hər Ģeyi dəqiqliklə izah elədi və
254
www.vivo-book.com
yetərincə aydın danıĢdı. О, məni istəyir, amma həqiqət budur ki, mənə daha
çox Ģey gərəkdir. Ġstəyirəm ki, mən ona ehtiyalı olduğum qədər o da mənə
ehtiyaclı olsun, lakin qəlbimin dərinliklərində anlayıram ki, bu mümkün
deyil. Özümü tam itirmiĢəm.
Hətta bilmirəm onu hansı dərəcəyə aid edim. Əgər razılaĢsam…
mənim aĢiqim sayılacaqmı? Onu dostlarımla tanıĢ edə biləcəyəmmi?
Onunla bara, kinoya, boulinqə gedə biləcəyəmmi? Sözün düzü, çətin ki. O,
özünə toxunmağa və birgə yatmağa izn verməyəcək. Bilirəm, keçmiĢdə
buna bənzər heç nə yaĢamamıĢam, amma istəyirəm ki, gələcəkdə bütün
bunlar olsun. Kristiansa gələcəyi tam baĢqa cür görür.
Tutalım ―hə‖ dedim, üç ay sonrasa Kristian dedi ki, vəssalam, bəsdir,
məni ixlas etmək cəhdlərindən yorulub. Onda halım necə olacaq? Tam üç ay
ruhi sarsıntı və çətin ki, onun mənlə etdikləri xoĢuma gəlsin. Və əgər sonra
münasibətlərimizi kəsmək qərarına gəlsə, imtinanı necə unudacam? Bəlkə
elə indi geri çəkilim, özünəhörmətin qalıqlarını qoruyub saxlayım?
Təkcə onu bir daha görə bilməyəcəyim haqda fikrin özü mənə
dözülməz əzab verir. O, nə vaxt qəlbimə bu qədər dərin girə bilib? Axı bu
yalnız seksə görə deyil, hə? Göz yaĢlarımı silirəm. Kristiana olan hisslərimi
təhlil etmək istəmirəm: üzə çıxacaq Ģeydən qorxuram. Ġndi nə etməli?
Evimizin yanında maĢını saxlayıram. Heç yerdə iĢıq yanmır. Güman
ki, Keyt harasa gedib. ġadam... Ġstəmirəm ki, necə ağladığımı görsün.
Paltarımı soyunur, lənətə gəlmiĢ noutbuku iĢə salıram və görürəm ki, mənə
Kristiandan elektron məlumat gəlib.
Kimdən: Kristian Qrey
Mövzu: Bugünkü axĢam
Tarix: 25.05.2011, 22:01
Kimə: АnasteyĢa Stil
Anlamıram, niyə qaçdın. Səmimi Ģəkildə inanıram ki, suallarına
qaneedici cavablar verdim. Bilirəm ki, burda düĢünülməli Ģeylər var, amma
255
www.vivo-book.com
çox istəyirəm ki, təklifimi bütün ciddiyyətilə nəzərdən keçirəsən. Əminəm
ki, bizdə hər Ģey alınacaq. Biz tədricən hərəkət edəcəyik.
Mənə etibar et.
Kristian Qrey,
―Qrey enterprayzes‖ holdinqinin baĢ direktoru
Оnun məktubundan daha möhkəm ağlayıram. Mən – Kristianın
birləĢmək və aktivləri üzərində nəzarəti əldə etmək istədiyi Ģirkət deyiləm.
Osa, e-mailinin məzmununa əsasən mənə məhz bu cür yanaĢır. Cavab
yazmıram. Sadəcə bilmirəm, ona nə yazım. Pijamanı əynimə keçirirəm,
onun pencəyinə bürünür və yatağa girirəm. UzanmıĢam, gözümü zülmətə
zilləyərək və Kristianın ondan uzaq durmam haqqında xəbərdarlıqlarını
xatırlayıram.
―АnasteyĢa, məndən uzaq dur. Mən sənə lazım olan kiĢi deyiləm‖.
―Mən qızlarla romantik münasibətlər qurmuram‖.
―Gül-çiçək və yaralı ürəklər mənlik deyil‖.
―Mən seviĢmirəm‖. ―Bu, bildiyim Ģeylərdir‖.
Mən susqun halda balıĢıma göz yaĢlarını axıdıram və qəfildən
beynim sonuncu cümlədən yapıĢır. Mən də heç nə bilmirəm. Ola bilsin ki,
birlikdə yeni yol aça bilərik.
256
www.vivo-book.com
14-cü fəsil
Kristianın əynində ancaq bozarmıĢ və yırtıq cins Ģalvar var, baĢım
üzərində dayanıb, hörmə dəri qamçını əlində sıxır. О mənə baxır, qamçını
ovucuna azca döyəcləyir və zəfərlə gülümsəyir. Hərəkət edə bilmirəm.
UzanmıĢam... çılpaq, iri çarpayıda, əllərim və ayaqlarım dirəklərə möhkəm
bağlanıb. Kristian əyilir və yavaĢ-yavaĢ qamçının baĢlığını alnım, burnumda
(bahalı, yaxĢıca aĢılanmıĢ dəri iyi gəlir) və açıq qalmıĢ ağır tənəffüsün çölə
çıxdığı dodaqlarımda gəzdirir. О, qamçını ağzıma soxur və mən onun dadını
duyuram.
– Sovur! – asta səslə əmr edir.
Dodaqlarımı baĢlıq ətrafında yığır və əmrə itaət edirəm.
– Bəsdir!
Ağır-ağır nəfəs alıram. Kristian qamçını ağzımdan çıxararaq çənəmə,
boynuma və körpücük sümükləri arasındakı çökəyə yaxınlaĢdırır. Qamçını
asta-asta hərəkət elətdirir və baĢlığını bədənimə, döĢlərim arasına, sonra
aĢağı, göbəyimə doğru sürüĢdürür. Ağzımla havanı qapıram, üzülürəm,
ipləri dartıram, onlar biləklərimə, topuğuma nüfuz edir. Dəri baĢlıq göbəyim
ətrafında dövrə cızır, aĢağı enir və qasıqdakı tüklər arasından klitora yetiĢir.
Kristian qamçını havaya qaldırır, kəskin zərbə bədənimin Ģirin-Ģəkər yerini
yandırır və mən rahatlanma çığırtısıyla tam qurtarıram.
Dostları ilə paylaş: |