Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
34
edir. Nəzəri olaraq iddia edilir ki, qoyulan məqsədə çatdıqdan sonra
qoyulmuş problem tam həll edilmiş sayılır. Qeyd etmək lazımdır ki,
humanitar və təbiət elmlərində çalışan tədqiqatçılar dissertasiyanın işlən-
məsi zamanı tədqiqatın məqsədinin formulə edilməsində qeyri-dəqiqliyə
yol verirlər. Burada hər bir tədqiqatın özəyi sayılan, gözlənilən elmi biliyin
ə
ldə olunması əvəzinə praktiki məqsədlər göstərilir. Məsələn: “prosesin
təkmilləşdirilməsi..”, “effektivliyin artırılması..” və s. buna aiddir. Bu
halda effektivliyin artırılmasına şərait yaradan elmi biliyi önə çəkmək
məqsədəuyğun sayılır [5].
Tədqiqat məsələsi – araşdırma ərəfəsində həlli tələb olunan məsələlər-
dir.
Ə
sas anlayışların interpretasiyası – əsas anlayışların izah olunmasıdır.
Nəzəri interpretasiya araşdırılan anlayışların xassələrini və onların digərləri
ilə əlaqələrinin məntiqi analizindən ibarətdir.
Empirik interpretasiya – əsas nəzəri anlayışların empirik göstəricilərinin
təyini olaraq, onları müşahidə olunan faktların dilinə çevirməkdir.
Hipotezlərin formulə edilməsi tədqiqat məsələlərinin həlli yolunda
vacib alət hesab edilir. Tədqiqat proqramında bir və ya bir neçə hipotez
qoyula bilər. Konkret elmi–tədqiqat işi araşdırılan obyekt haqqında
məlumatlardan asılı olaraq qurulan prinsipial plana əsasən həyata keçirilir.
Araşdırma planları kəşfiyyat, analitik və eksperimental olurlar. Kəşfiyyat
xarakterli planlardan xassələri qaranlıq olan, tam məlum olmayan
obyektlərin tədqiqində istifadə olunur. Belə planın işlənməsinin məqsədi
problemin dəqiqləşdirilməsi və hipotezin formulə edilməsindən ibarətdir.
Bu, mövzuya aid ədəbiyyatın olmaması və ya azlığı zamanı baş verir.
Analitik planlar obyektin və tədqiqatın predmeti müəyyən olduqda və
hipotez qoyula bildikdə tətbiq tapır. Planın məqsədi bu hipotezin
yoxlanmasından, obyekti səciyyələndirən faktların təsvirindən ibarətdir.
Eksperimental plan elmi problem və hipotez qoyulduqda həyata
keçirilir. Burada obyektlə ona təsir edən amillər arasında əlaqə
müəyyənləşdirilir. Proqramın prosedur hissəsində tədqiqat metodunun
seçilməsi əsaslandırılır; metodlarla məqsədlər, tapşırıqlar və hipotezlər
arasındakı əlaqələr göstərilir.
Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
35
1.7. Elmi–tədqiqat işinin refleksiv fazası
Elmi–tədqiqat işinin refleksiv fazasına keçməzdən öncə bu anlayışın nə
demək olduğuna baxaq.
“Refleksiya” termini ilk dəfə olaraq J.Lokk tərəfindən işlədilmişdir. Bu
termin fəlsəfənin müxtəlif sahələrində fərqli mənalara malikdir [16].
“Refleksiya” anlayışı (lat. Reflexio – geriyə müraciət) subyektin (insanın) –
özü-özünə və şüuruna, xüsusi olaraq öz şəxsi aktivliyinin məhsuluna və ya
onun analizinə müraciətidir. Refleksiyanı əsasən üç növə bölürlər [16]:
Elementar refleksiya: biliklərin və hərəkətlərin analizi, onların
sərhədi və mənaları nəzərdə tutulur;
Elmi refleksiya: nəzəri biliklərin aid olduğu sahənin metodlarının
köməyi ilə tənqidi və analizidir;
Fəlsəfi refleksiya: mövcud olanın və təfəkkürün, ümumilikdə insan
mədəniyyətinin dərk edilməsini əhatə edir.
Çox vaxt fəlsəfədə refleksiya dedikdə şəxs özünün öyrənilməsinə müra-
ciəti, öz düşüncəsi haqqında düşünmək başa düşülür. Bu bölmədə isə söh-
bət elementar refleksiyadan gedir. Subyektin refleksiyası, yəni onun özü-
nün reallıq haqqındakı öz şəxsi düşüncələrinin, həmçinin fəaliyyətinin dərki
avtorefleksiya adlanır. Bir çox humanitar tədqiqatlarda da elə avtorefleksiya
nəzərdə tutulur. İkinci dərəcəli refleksiyada isə söhbət bir subyektin digər
subyektin düşünmə tərzi haqqında düşüncələrindən gedir. Məsələn, tərbiyə-
çinin məktəbdə uşağın davranışını izləməsi.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, refleksiya və qiymətləndirmə elmi işin
təkcə refleksiv fazasına aid olmayıb, bütün proses boyu müəllifin işin aralıq
nəticələrinin daimi qiymətləndirməsi, həmçinin onların və elmi fəaliyyətin
refleksiyasını aparır.
Elmi–tədqiqat işlərinin refleksiya fazasına ətraflı nəzər salaq. Məsələ
ondadır ki, tədqiqatçı nəticəni əldə etdikdən sonra, onu refleksiya etməlidir.
O geriyə müraciət edərək başlanğıc və son durumları müqayisə etməli və
alınmış nəticəni dəyərləndirməlidir.
Elmi nəticələrin qiymətləndirilməsinə digər tədqiqatçıların əldə
etdikləri nəticələr əhəmiyyətli dərəcədə təsir edir. Məsələn, istənilən
dissertasiya işi bir nəfərin əməyinin nəticəsi olsa da o iş prosesində araş-
Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
36
dırılan mövzuya dair çoxlu sayda alimlərin fikirlərini nəzərə alır.
Laboratoriya, kafedra və elmi tədbirlərdə aparılan müzakirələr işin ümumi
gedişinə təkan verir. Bir sözlə, bir nəfərin gördüyü işdə bu və ya digər
dərəcədə digərlərinin də payı vardır.
Elmi–tədqiqatların
refleksiyasında
(müəllifin
özü
tərəfindən
qiymətləndirilməsi) əlbəttə ki, onun elmi mütəxəssislər tərəfindən
tanınması böyük əhəmiyyət kəsb edir. Bu vacib amil üçün elmi işin
nəticələrinin çap olunması şərtdir. Məqalənin çapının refleksiyaya təsiri
onun hansı mətbuat orqanında çap olunmasından asılıdır. Tirajı böyük olan
jurnallarda çıxan məqalənin tanınma ehtimalı əlbəttə yüksəkdir. Bundan
ə
lavə hər bir jurnalda elmi kollektiv fəaliyyət göstərir və onlar çap olunan
materialın məzmunu, onun elmi və praktiki əhəmiyyətini dəqiq
yoxlayandan sonra çapa icazə verirlər. Bunun özü artıq tədqiqatın
nəticələrinin müəyyən qrup mütəxəssis tərəfindən tanınması deməkdir.
Kitab və monoqrafiyaların çapı da eyni tərzdə baş verir. Kitabların çapı
hal–hazırda asanlıqla başa gəldiyi halda, onun geniş kütlə tərəfindən qəbul
edilməsi elə də asan məsələ deyil. Ona görə də, Qərbdə müəllif yalnız
satılan kitabların sayından asılı olaraq honorar alır. Yerinə yetirilmiş işin
cəmiyyət tərəfindən tanınmasının digər növü dissertasiya işlərinin
müdafiəsidir.
Artıq son vaxtlar elmi işlərin səviyyəsini qiymətləndirmək üçün
beynəlxalq aləmdə “işlərdən sitat gətirilmə sayı” kriteriya kimi götürülür.
Bu o deməkdir, müəllifin elmi işi kənar mütəxəssislərin işlərində neçə dəfə
sitat və ya mənbə kimi göstərilib.
Elmi işlərin tanınması və qəbul edilməsi üçün tədqiqatçının elmi
tədbirlərdə iştirakı vacib sayılır. Belə yerlərdə digər mütəxəssislərlə şifahi
kontakta girən şəxs öz işi haqqında elə oradaca rəy əldə edə bilər. Sosioloji
araşdırmalar göstərmişdir ki, alim konfranslarda baş tutan elmi çıxışlardan
yalnız 30% məlumat əldə edə bilir [5]. Yerdə qalan məlumatları o qeyri–
rəsmi söhbətlər əsnasında qazanır.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, özünə qiymətvermə və öz işlərinin
refleksiyası tədqiqatçının bütün iş prosesi boyunca baş verir: elmi ideyanın
işlənməsindən tutmuş onun çapına qədər. Bundan əlavə tamamlanmış işin
qiymətləndirilməsi və refleksiyası daha vacib rol oynayır. Burada
Dostları ilə paylaş: |