Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
22
Şəkil 1.1. İnduktiv və deduktiv metodların sxematik təsviri [62].
Nəzəri (əqli) modelləşdirmə – obyektin əqli obrazlar əsasında
təxəyyüldə yaradılmasıdır. Nəzəri metod obyekt mövcud olmadıqda və ya
onun fiziki reallaşdırılması mümkün olmadıqda tətbiq olunur. Real
sistemlərin nəzəri modelləşdirilməsi simvolik və ya riyazi ola bilər. Bu
halda obyektin tədqiqi əqli eksperimentlər sayəsində yoxlanılır. İdeal
obyektlər müəyyən dinamik modelləşdirmə çərçivəsində bir–biri ilə
münasibətə girərək real mümkün ola biləcək hərəkətləri imitasiya edirlər.
Hal–hazırda obyektlərin tədqiqi zamanı riyazi modelləşdirmədən geniş
istifadə edilir. Kompyüter texnikasının sürətli inkişafı buna daha geniş
imkanlar açır. Riyazi modelləşdirmə zamanı obyekt yalnız onun hal
göstəricilərinin riyazi asılılıqlarından istifadə etməklə təsvir edilir. Burada
formallaşdırılmış məlumatlar geniş yer tuturlar.
Hər bir elmi sahə konkret olaraq öz xüsusi elmi metodlarını tətbiq edir.
Bəzi hallarda yalnız bir elm sahəsi üçün işlənmiş elmi metodlar digər
sahələrin tədqiqində də dəyərli olur. Bu onunla bağlıdır ki, bu elmlərin
tədqiqat obyekti eyni zamanda digər elmlərin qanunlarına tabe olur.
Məsələn, fiziki və kimyəvi tədqiqat metodları biologiyada da o əsasla
Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
23
tətbiq olunur ki, bioloji tədqiqat obyektləri də özlüyündə materiyanın fiziki
və kimyəvi hərəkət formalarını təsvir edən qanunlara tabe olsun.
1.4. Tədqiqatın metodologiyası
Elmi–tədqiqat işlərinə başlamazdan öncə tələbələr və gənc tədqiqatçılar
elmi işin metodları və metodologiyası ilə tanış olmalıdırlar. Burada vacib
aspektlər çoxdur: problemin və tədqiqat mövzusunun seçilmə metodikası,
faktların toplanması və sistemləşdirilməsi, köklü tədqiqatın ideyası olan
problemin inkişaf tarixi. Fəlsəfi baxımdan ideya insan idrakının məhsulu
olub həqiqəti əks etdirir. Onun tərkibinə idrakın məqsədinin başa
düşülməsi, tədqiqat perspektivi və onun praktiki əhəmiyyəti daxildir [8].
İ
stənilən elmi–tədqiqat işi müəyyən üsulların və fəndlərin verilmiş
qaydada tətbiqi sayəsində həyata keçirilir. Bu prinsiplər, təşkiletmə üsulları,
o cümlədən nəzəri, həmçinin praktiki fəaliyyətin quruluşundan ibarət
sistem haqqındakı elm metodologiya (yun. µεθοδολογία – metodlar
haqqında elm) adlanır. Metodologiyanın digər bir təyinat sahəsi elmi idrak
haqqındadır. Elm metodologiyası bir tərəfdən elmi–tədqiqatın tərkib his-
sələri olan obyekti, predmeti, məsələnin həlli üçün vacib sayılan tədqiqatın
məqsədini, vasitələr toplumunu səciyyələndirir; digər tərəfdən araşdırma
prosesində hərəkətlər ardıcıllığı haqqında təsəvvür formalaşdırır.
Metodoloji bilik istər yazılı formada, istərsə də normativ şəkildə, yəni
fəaliyyətin aparılmasına bir başa təlimatlar və göstərişlər verməklə çıxış
edə bilər. Bu şəkildə metodologiya birbaşa fəaliyyətin icrasına yönəlir.
Elmin metodologiyası, xüsusi elmlərin tədqiqi zamanı aşkar olunan
metod və tədqiqat vasitələrinin ümumiləşdirilməsi və inkişafından doğ-
muşdur. Məsələn, eksperimentlər ilkin olaraq mexanika elmində tətbiq
olunmuşdur. Ancaq sonralar ondan digər elm sahələrində də geniş istifadə
olunur və onun sərbəst empirik tədqiqat metodu kimi qəbul edilməsinə
qərar verilir. Bunu bir neçə nəzəri metodlara da aid etmək olar. Məsələn,
elmi biliyin aksiomatik quruluş metodu uzun illər sırf riyaziyyata aid
edilmişdir. Son vaxtlar isə o digər elmlərdə (fizika, nəzəri biologiya və
linqvistika) geniş tətbiq olunaraq formallaşdırılmış dillərin qurulma
metodlarının əsasını təşkil edir.
Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi
24
Bundan
ə
lavə
elmi–tədqiqatın
metodologiyası
ümumi
idrak
metodologiyasının həm nəzəri, həm də praktiki nöqteyi nəzərdən daha
aktual tərkib hissəsi sayılır. Metodologiya tədqiqat metodlarını daha
dərindən analiz etməyə imkan verir. Belə analiz bir çox yeni elmi fənlərin
xüsusiyyətlərini öyrənərək aktual xüsusi nəzəriyyələrin yaranmasına gətirib
çıxarıb.
Məsələn,
eksperimentin
riyazi
nəzəriyyəsi
sınaqların
planlaşdırılması və nəticələrin emalına imkan verən çoxlu sayda metod və
üsulları aşkar edir. Onun nəticələri ilə istənilən tədqiqatçı işləyə bilir. Eyni
fikirləri sistem, struktur–funksional analiz və ya modelləşdirmə metodu
kimi ümumi nəzəri metodlara da aid etmək olar.
Bir sözlə, metodologiyaya nə metodlar haqqında bir elm kimi nə ayrı–
ayrı, nə də ümumiləşdirilmiş elmi metodlar toplumu kimi baxmaq olmaz.
Burada söhbət əsasən bu metodların elmi biliyin əldə olunması yolunda
tətbiq sərhədlərinin araşdırılıb üzə çıxarılmasından gedir. O, dərketmə
metodlarının yaranması, mənası, effektivliyi və digər xüsusiyyətlərini
öyrənir. Elmi biliyin inkişafının istənilən mərhələsində metodların təyinatı
və əsaslandırılması, onların köhnələrdən fərqini aşkar etmək üçün vacibdir.
Bu baxımdan metodologiya gələcəyə yönəlmiş bir elmdir. O, elmin inkişa-
fını qabaqlamaq zərurətindədir [9].
1.5. Elmi–tədqiqat prosesinin məntiqi quruluşu
Elmi biliyin əldə edilməsi özlüyündə mürəkkəb bir yaradıcılıq fəaliyyəti
olub, işin təşkilində və icrasında müəyyən məntiq ardıcıllığı tələb edir.
Yeni biliyin formalaşmasının əsas formasını fakt, elmi problem, hipotez və
nəzəriyyə təşkil edir. Onların inkişafı elmi–tədqiqat prosesinin məntiqi
ardıcıllığını müəyyənləşdirir: faktların aşkar edilməsi, onların izahı və
ümumiləşdirilməsi, elmi problemin qoyulması və formulə edilməsi, elmi
hipotezin tərtibi, nəzəriyyənin qurulması və onun praktiki həlli yollarının
təyini. Bu ardıcıllığa riayət etməklə intizamlı, məqsədyönlü və yüksək
effektivli tədqiqat işlərinin həyata keçirilməsi mümkündür.
Faktların toplanması
İ
stənilən elmi–tədqiqat işi faktların yığılması, sistemləşdirilməsi və
ümumiləşdirilməsindən başlayır. Əsasən həqiqət və elmi faktlar fərqlənir.
Dostları ilə paylaş: |