Mərkəzi Bank və İqtisadiyyat – N2, 2015
74
gələcəkdəki mümkün neft qiymətləri ilə bağlı gözləntilərini özündə ehtiva edir. Əgər
agentlərin risk meyilləri açıq formada modelləşdirilmirsə və ya neft qiymət riski
nəzərə alınmırsa, bu zaman neft opsiyonlardan əldə olunan ehtimal paylanması
neytral riskli ehtimal paylanması hesab olunur. Reallıqda, investorlar riski sevmirlər
və neytral riskli ehtimal paylanması isə investorların riskə qarşı neytral mövqe
nümayiş etdirdiyi halda reallığa yaxın olacaqdır. Riskə görə düzəliş verilmiş ehtimal
paylanmasının hesablanması isə məcmu bazar faydalılılıq funksiyasının
spesifikasiyasının verilməsini və risk götürmə dərəcəsinin müəyyənləşdirilməsini
tələb edir. Lakin bəzi tədqiqatçılar göstərir ki, hətta bazar risk götürmək üçün əlavə
premyum tələb etsə də, həqiqi ehtimal paylanması neytral riskli ehtimal
paylanmasından o qədər də fərqlənmir (Rubinşteyn (1994)). Həmçinin, əgər risk
götürmə dərəcəsinin dövr ərzində stabil olduğunu düşünsək, neytral riskli ehtimal
paylanmasının bir gündən digər günə dəyişməsi investorların baza aktivinin
qiymətləri ilə bağlı inamlarındakı dəyişməni əks etdirəcəkdir.
Melik və Tomas (1997) Amerika tipli opsiyonlardan istifadə etməklə neft qiymət
gözləntiləri ilə bağlı neytral riskli ehtimal paylanmasını hesablayır və 1990-cı ildə
Körfəz krizinin neft qiymətləri üzərindəki təsirlərini incələyir. Müəlliflər, opsiyonlar
üzrə baza aktivinin (neft fyuçerslərinin) ehtimal paylanmasını öncədən müəyyən
struktura salır və onun üç müxtəlif loqnormal paylanmadan formalaşdığını fərz
edərək qiymətləndirmə aparırlar. Amerika tipli opsiyonların kontrakt dövrü ərzində
istənilən vaxtda reallaşdırılma imkanı müəyyən çətinlik yaradır. Belə ki, Avropa tipli
opsiyonlardan fərqli olaraq Amerika tipli opsiyonlarda gələcək neft qiymətlərinin
ehtimal paylanması və opsiyonların qiymətləri arasında birbaşa əlaqə mövcud deyil.
Başqa sözlə, Amerika tipli opsiyonların erkən icra premyumu
18
ehtimal paylanması
və opsiyon qiymətləri arasında əlaqəni mürəkkəbləşdirir. Bu problemin öhdəsindən
gəlmək üçün Melik və Tomas (1997) Amerika tipli opsiyonlar üçün əldə etdikləri
yuxarı və aşağı hədlərdən istifadə edir və ehtimal paylanmasını qiymətləndirirlər.
Datta və digərləri (2014) Qərbi Texas (WTI) xammal nefti üzrə opsiyonlardan
istifadə etməklə gələcək neft qiymətləri üzrə ehtimal paylanmasını hesablayırlar.
Müəlliflər Amerika tipli opsiyonlardan istifadə etsələr də, 90 günlük Amerika
opsiyonlarının Avropa tipli opsiyonlara bənzədiyini fərz edirlər. Belə ki, müəlliflər
düşünür ki, kontraktın erkən tarixdə icra edilməsi vaxt qısa olduğundan investorlara
18
İngilis dilində erkən icra premyumu – “early exercise premium”
Mərkəzi Bank və İqtisadiyyat – N2, 2015
75
qazanc gətirmir və buna görə, qısamüddətli Amerika opsiyonları Avropa tipli
opsiyonlar kimi qəbul edilə bilər.
Azərbaycanın neft ixrac edən ölkə olması, tənzimləyici qurumlar üçün beynəlxalq
neft bazarını və neftin qiymətlərini daima nəzarətdə saxlamaq zərurəti yaradır.
Xüsusilə, neft qiymətlərinin gələcək trayektoriyası ilə bağlı bazarın gözləntiləri və
müvafiq maliyyə alətlərinin ticarəti həmin qurumlar tərəfindən diqqətlə izlənilir. Bu
tədqiqat işi siyasət qurucularına və tənzimləyici qurumlara beynəlxalq neft bazarında
gözləntiləri izləmək və ölçmək üçün zəruri metodologiya və qiymətləndirmə işi
təqdim edir. Hesab edirik ki, araşdırma işi ölkəmizdə beynəlxalq neft bazarının
izlənməsi və mühüm qərarların qəbul olunması zamanı həmin bazarlardan zəruri
məlumatların əldə olunması işini asanlaşdıracaqdır. Həmçinin, burada aparılan
qiymətləndirmələr və metodologiyalar tədqiqatçılar tərəfindən digər bazarlarda,
məsələn, avro/dollar valyuta bazarında və ya LIBOR bazarında gözləntiləri ölçmək
və müvafiq ehtimal paylanmalarını hesablamaq üçün də istifadə oluna bilər.
Beləliklə, bu məqalədə biz Brent nefti opsiyonlarından istifadə etməklə neft
qiymətləri üzrə ehtimal paylanmasını hesablayırıq. Biz Datta və digərləri (2014) kimi
90 günlük Amerika tipli opsiyonlardan istifadə etsək də, onların Avropa tipli
opsiyonlara bənzədiyini düşünürük. Məqalədə qeyri-parametrik, yarı-parametrik və
parametrik metodlardan istifadə etməklə neft qiymətləri üzrə neytral riskli ehtimal
paylanması üç fərqli yanaşma əsasında əldə olunur.
Birinci metodologiya ehtimal paylanmasının kerneli əsasında aparılır və qeyri-
parametrik metod hesab olunur. İkinci yanaşma Bahra (1997) və Melik və Tomasın
(1997) metodologiyasına əsaslanır və neft qiymətləri üzrə ehtimal paylanmasının iki
müxtəlif loqnormal paylanmadan formalaşdığı fərz edilir. Üçüncü yanaşma isə yarı-
parametrik metodologiyaya hesab olunur və daha çox Şimko (1993) və Datta və
digərlərinin (2014) qiymətləndirmə metodologiyasına əsaslanır.
Beləliklə, məqalənin strukturu belədir: 2-ci fəsildə biz məqalədə istifadə etdiyimiz
statistik məlumatların ilkin müayinəsini aparır, məlumatların müəyyən meyarlara
görə təmizlənməsini və interpolyasiyasını həyata keçiririk. 3-cü fəsildə biz məqalədə
istifadə olunan üç müxtəlif qiymətləndirmə metodologiyası haqqında məlumat verir
və istifadə etdiyimiz yanaşmaları ətraflı təsvir edirik. 4-cü fəsildə biz
qiymətləndirmələrimizin nəticələrini göstərir və bir sıra təhlillərimizi aparırıq. 5-ci
fəsildə isə ümumi nəticələrimizi qeyd edirik.