89
Burjuaziya siyasi hüquqi həyatda müəyyən rol oynamağa
başladı. XIX əsrin 30-cu illərində demokratik konstitusiya
uğrunda mübarizə aparan fəhlə hərəkatı başladı. Bu çartizm
adlanan fəhlə hərəkatı idi: Belə bir vaxtda İngiltərədə müəyyən
spesifık xüsusiyyətləri nəzərə almaq şərti ilə dövlət və hüquq
konsepsiyası işlənib hazırlanması problemi İyeretiya Bentamin
(1748-1832) adı ilə bağlıdır. O öz yaradıcılığının ilk
dövrlərində təbii hüquq nəzəriyyəsini qəbul etmirdi. Müəllifə
görə, təbii hüquq problemi qeyri müəyyəndir və insanlar onu
müxtəlif cür qəbul edirlər. O həmçinin ictimai müqavilə
problemi mənasızdır və onu həyata keçirmək mümkün deyildir
kimi fikirlər söyləmişdir.
Bentama görə, dövlət zorakılıqla yaranmışdır və vərdişlər
əsasında qərarlaşmışdır. Mütəfəkkirə görə, qanuna qarşı
çevrilən hüquq zəkanın ən böyük
düşmənidir, hökumətin
dağılması üçün ən dəhşətli şeydir. O dövlət tərəfindən
yaradılan hüququ real hüquq kimi qiymətləndirirdi. Ancaq
köhnə qanunlar köhnədir və mükəmməl deyildir. Müəllifə
görə, qanunvericiliyin təkmilləşdirilməsinin məqsədi təcrübəyə
və hisslərə əsaslanmalıdır. Belə meyar axtarışını Bentam
utilitarizmdə, yəni fayda və mənfəətdə görürdü. Bentam qeyd
edirdi ki, təbiət insanı kef çəkmək, zövq almaq və əziyyət
çəkmək kimi ideyalara tabe etmişdir. Biz bütün ideyalarımızla
onlara minnətdarıq, bizim bütün mülahizələrimiz, həyatda
qəbul etdiyimiz bütün qərarlar onlarla şərtlənir.
Utilitar hüquq məsələsini tətbiq etməklə ingilis
nəzəriyyəçisi belə bir nəticəyə gəlir ki, qanun nə qədər ki,
cəzalandırmaq ilə bağlıdır, deməli şər bir işdir. Eyni zamanda,
qanunun həyata keçirilməsində səhvə yol vermək mümkündür.
Müəllifə görə hər bir qanun azadlığın pozulmasıdır. Qanunu
yəni şər zərurəti tətbiq etmədən təhlükəsizliyi təmin etmək
mümkün deyildir. Müəllifə görə qanunvericiliyin yaranmasının
səbəbi xüsusi mülkiyyətdir.
90
Bentam qeyd edirdi ki, qanunvericiliyin
tənzimlənməsinin hüdudu əxlaqi borcla müəyyənləşir. Müəllifə
görə, qanunvericilik sahibkarlıq fəaliyyətinə və onların
fəhlələrlə münasibətlərinə qarışmamalıdır. Utilitarizm
nəzəriyyəsinə görə tərəflər əxlaqi mənafelərindən çıxış edərək
müqavilə şərtlərini özləri müəyyən etməlidirlər.
Bentam sübutetmə nəzəriyyəsinə, məhkəmə məsələlərinə
xüsusi diqqət yetirirdi. O, bu məsələlərlə bağlı layihələri ilə
İngiltərə, Rusiya, Ispaniya, ABŞ və s. dövlətlərə müraciət
edirdi.
Bentam ən yaxşı idarəçilik forması ilə bağlı münasibətdə
liberalizmin nümayəndəsi olduğu üçün monarxiyanı tənqid edir
və dövlətin qanunlarını təsis etmək hüququnun xalqa
verilməsini arzulayırdı. Müəllif belə hesab edirdi ki,
qanunverici hakimiyyət birpartiyalı nümayəndəlik tərəfindən
həyata keçirilməlidir. Bu nümayəndəlik isə hər il ümumi,
bərabər və gizli səsvermədə seçilməlidir.
Bentamın qanunvericilik haqqında ideyaları burjua
siyasi-hüquqi ideyaların inkişafına təsir göstərdi. Təsadüfi
deyildir ki, onu qanunvericiliyin Nyutonu adlandırırdılar.
Utilitarizm nəzəriyyəsi sonralar onun davamçısı Ç.S.Mildem
tərəfindən inkişaf etdirildi.
Orta əsrlərdə Ərəb xilafətinin tərkibinə daxil olan
ölkələrdə fəlsəfi ideyalar xüsusilə diqqəti cəlb edir.
XI əsrdə İbn Bac Saraqosda anadan olmuş, Sivilya və
Qrenadada yaşamış, sonralar Afrikada Almaravidlərin
sarayında yüksək vəzifədə çalışmışdır. O hesab edirdi ki, hər
bir insanın vəzifəsi mistik məsələyə qarşı mübarizə aparmaq,
özünü əxlaqi, zehni cəhətdən təkmilləşdirməkdir. O, riyaziyyat
elmi ilə məşğul olurdu. Müqəddəs kitablara, axirət dünyasına
inanmadığı üçün düşmənləri onu təqib edirdilər. Müəllif
“Tənha həyat tərzi” kitabında insanı inkişaf və dəyişmə
prosesinə məruz qalan bitki ilə müqayisə edir. Onun təsvir
etdiyi dövlət quruluşunda həkimlərə və hakimlərə ehtiyac
91
yoxdur. Həkimə ehtiyac yoxdur ona görə ki, insanlar
qidalanarkən israfçılığa yol verməyəcəklər. Hakimlərə ehtiyac
yoxdur ona görə ki, insanlar arasında məhəbbət olacaq, qayda-
qanun pozulmayacaqdır. Müəllif kitabda qeyd edir ki,
müdriklər- yəni tənhalar ünsiyyətə səy etməli, özlərini
təkmilləşmiş gələcək dövlətin vətəndaşı hesab edilməlidirlər.
Göründüyü kimi, Ibn Bac mövcud olan ictimai siyasi sistemin
təkmilləşdirilməsi üçün heç bir fikir irəli sürmür. Hesab edir ki,
müdrik insan bu çatışmamazlığı dərk etsə də, ancaq öz şəxsi
kamillik ideyalarına çatmaq üçün çalışmalıdır.
Orta əsrlərdə dini siyasətdən ayırmaq cəhdləri ilə çıxış
edən ərəb mütəfəkkiri Ən-Nəzzamin olmuşdur. O xilafət
hakimiyyəti dövründə teokratik ideologiyaya qarşı çıxmış,
maarifçi monarxiya haqqında ideya irəli sürmüşdür. O dövlətdə
hər hansı bir dini quruluşun olmasını qəbul etmirdi. Onun
vicdan azadlığı ideologiyası əslində islam dininə qarşı
çevrilmişdir.
Orta əsr ərəb filosofu Ibn Xaldun (1332-1406) “Böyük
tarix” əsərində dövlət haqqında ideyalara xüsusi əhəmiyyət
verir. Belə ki, mütəfəkkir ictimai həyata sosial-siyasi hadisə
kimi baxır, ictimai gerçəkliyin coğrafi mühit və iqlimlə
əlaqədar olaraq müəyyənləşməsi fikrini irəli sürürdü. Müəllifə
görə, cəmiyyətin inkişafı və bütün sosial hadisələr insanların
iradəsindən asılı deyildir. Bu əsasən istehsal üsulu ilə şərtlənən
sərt qanunlardan asılıdır.
Mütəfəkkir cəmiyyətlə dövləti fərqləndirmiş, cəmiyyətin
inkişaf qanunauyğunluqları haqqında orjinal fikirlər irəli
sürmüşdür. Onun fikrincə sivilizasiya insan cəmiyyətinin axırı
deməkdir. Sivilizasiya və dövlət bir-birini şərtləndirir. O dövlət
və mülk anlayışlarının eyni mahiyyətdə olduğunu qeyd edirdi.
Dövlət torpağa və əmlaka malik olan bir qrup adamların
hakimiyyətidir. Dövlət bir sülaləyə mənsub olmalı və irsən
keçməlidir. Ibn-Xalduna görə hər bir dövlət də insan kimi
ölümə məhkumdur. Müəllifə görə, insanlar ayrı-ayrılıqda
Dostları ilə paylaş: |