Сечилмиш ясярляри
31
ƏLİFBA DAŞ
Kəlbəcərdə sel yumuş yarğandan naməlum əlifba həkk
olunmuş bir parça daş tapmışdım
Nə qədər qədimdir, nə qədər ulu…
Yoxsa daş dövründən gəlibdir bu daş?
Bizim dünyamıza düşübdür yolu,
Daşların içində qəribdir bu daş.
Ötüşüb üstündən bahar da, qış da,
Bu daş qışqıranda zaman kar imiş…
Sən demə bu qədim, bu dilsiz daşda
Qədim insanların dili var imiş…
Əsrin o tayında mürgüləyirmiş,
Bir qəfil zəlzələ gətirib onu.
Nə vaxtsa əlifba kitabı imiş
Ulu babalarım itirib onu…
1976
Адил Ъямил
32
SEVİNƏN GÖRƏNDƏ
Sevinən görəndə yazıq bir kəsi
Mənim sevincimin qədəri olmur.
Çoxalır qəlbimin eşqi, həvəsi,
O gün dərdim olmur, kədərim olmur…
Sevinən görəndə sevgililəri
Bilirəm hardasa ləngiyib hicran.
Sevincdən açanda bahar gülləri
Mənim də sevincdən dəyişir məcram.
Əbədi sevinclər doğulur bəzən
Bir anlıq sevincin aniliyindən.
Sevincdən savayı nə qalır bizə
Bu qoca dünyanın faniliyindən?
Qara buludlara sinəmi gərib
Sevinci sayrışan bir dağ olmuşam.
Hardasa, kimisə sevinən görüb
Halal sevincinə ortaq olmuşam…
Sevincsiz fatehlər taxtından düşər -
Nə yaxşı dünyanın sevinc tacı var.
Sevinc bolluğunda yaşasın bəşər -
Hamının sevincə ehtiyacı var!..
1977
Сечилмиш ясярляри
33
YAMAN QOCALMISINIZ
Atama və anama
Siz mənim gözümün ağı-qarası,
Qara saçınızda ağı neyləyim?
Hələ harasıdır, hələ harası…
Əlimdən nə gəlir, axı neyləyim -
Yaman qocalmısınız.
Köksümdə kədərin közərən izi,
Fikir ümmanında üzür ürəyim.
Titrəyən görürəm əllərinizi,
Payız yarpağıtək əsir ürəyim -
Yaman qocalmısınız.
Ay ana, üzünə baxa bilmirəm,
Ay ata, gözündə donur gözlərim.
İllər çəpər çəkib, qoymayıb görəm -
Gizlicə-gizlicə, ay əzizlərim,
Yaman qocalmısınız.
Zamanın çarxını hara çevirim?
Neyləyim illərin acığına mən?
Kaş bütün ömrümü nura çevirim,
Səpim gözünüzün işığına mən -
Yaman qocalmısınız.
1977
Адил Ъямил
34
DƏLİDAĞDA QIŞ GÖRMÜŞƏM
Elə soyudub ki, torpağı çillə
Qaynar bulaqların gözü bağlanıb.
Körpə cığırları demirəm hələ -
Burda ana yolun özü bağlanıb.
Bu bəyaz gözəllik məni ləngidir,
Burda uşaqlaşıb nağıl gəzirəm.
Qayalar Şəmşirin qıfılbəndidir -
Sirrini açmağa oğul gəzirəm.
Ayağım altında yer xışıldayır -
Qar yağır, görünən talalar itir.
Buzla ütülənib burda çöl, bayır -
Tərtər qına girmiş qılınc kimidir.
1975
Сечилмиш ясярляри
35
KÖÇ GEDİR
Köç gedir, bulaqlar qalıbdır ağlar,
Yolların şələsi ağırlaşıbdır.
Köç gedir, həmişə səs-küylü dağlar
Nədənsə bu səhər fağırlaşıbdır.
Arxaya boylanır qoyun-quzular,
Dağların sinəsi ocaq-ocaqdır.
Gəlməsə, çobanın əhdi pozular,
Söz verib, baharda qayıdacaqdır.
Çiçəklər özünə çəkir yolçunu,
Lalənin ocağı ətəkdə yanır.
Aşırır çiynindən dolu xurcunu,
Çobanın həsrəti tütəkdə yanır.
Zirvələr gizlədir yaraşığını,
Dağlara dumantək çökür qəriblik.
El-oba sökübdür alaçığını,
Dağlarda alaçıq tikir qəriblik.
…Köç gedir, bulaqlar qalıbdır ağlar,
Yolların şələsi ağırlaşıbdır.
Köç gedir, arxada tək qalan dağlar
Dilsiz körpə kimi fağırlaşıbdır.
1975
Адил Ъямил
36
İÇƏRİ ŞƏHƏR
Bir zaman torpağı al qan isidib,
Əsrin əsəb teli gərilib burda.
Hər kərpic bir düşmən dəbilqəsidir -
Divara qoyulub hörülüb burda.
Dost gəlib - açılıb dəmir qapılar,
Yad gəlib - ürəyi xallı gedibdir.
Döyüşə atılan igid babalar
Düşmənin gözündə yallı gedibdir.
Gərək ürəyini büllur edəsən,
Yoxsa ki, buraxmaz içəri şəhər.
Elə bil sehirli məmləkətdəsən -
Qırxıncı otaqdır İçərişəhər…
1975
Сечилмиш ясярляри
37
BALIQÇI NƏĞMƏSİ
Sonuncu ulduz da açıb gözünü
Qəfləti özünü atır dənizə.
Bir qoca sahilə qoyub dizini,
Qabarlı əlləri çatır dənizə.
Diksinir dənizin mavi varlığı,
Göylər ulduz-ulduz səpir nurunu.
Balıqlar buraxsa inadkarlığı
Balıqçı sahilə çəkər torunu.
Bir nəğmə qarışır bu maviliyə -
Dalğalar sahilə sürünüb gəlir.
Bu dəli harayda bişməsin deyə
Balıqlar dənizə bürünüb gəlir.
Dəniz dalğa-dalğa, göy ocaq-ocaq,
Ulduzlar gecənin yoluna düşür.
Balıqlar qocanın torundan qabaq
Bu dəli nəğmənin toruna düşür…
1976
Dostları ilə paylaş: |