Microsoft Word A. Cemil secilmis eserler temiz variant secilmis eserler 111. doc
Yüklə 1,18 Mb. Pdf görüntüsü
|
Адил Ъямил 54 VƏTƏN Bir ovuc torpağın olsam ölmərəm, Qəriblər pay umar səadətimdən. Sonun harda bitir deyə bilmərəm, Əvvəlin başlayır məhəbbətimdən. Zirvəsən, dərəsən, çaysan, dənizsən, Genişsən sahilsiz düzlərin kimi. Sən necə büllursan, necə təmizsən Sevdiyim gözəlin gözləri kimi. Hər kəsi qəlbində bir övlad bilib Hamıya bir gözlə baxmısan, Vətən. Anamın müqəddəs südüylə gəlib Qəlbimə, qanıma axmısan, Vətən! 1978 Сечилмиш ясярляри 55 DAĞLARIN TÖHFƏSİ Məhsul bayramı keçirən Kəlbəcər əməkçilərinə Quru qayalara dəydi əliniz, Qaya çiçəklədi, daş çiçəklədi. Gündoğan tərəfdən gəldi iliniz, Dağlara döşənən qış çiçəklədi… Torpağa açdınız ürəyinizi, Əkindən, biçindən doymadınız siz. Dağlara söykəyib kürəyinizi Günəşi batmağa qoymadınız siz. Elin gur səsinə qatıb səsini Aşdı zirvələri çoban, naxırçı. Bəyaz çiçəklərin ağ şirəsini Qızıl inəklərdən sağdı sağıcı. Dediniz: - Buludlar günəşi örtər… Əkib-becərdiniz yağmurdan qabaq. Susuz torpaqları suladı Tərtər, Bir zəmi bitirdi bir ovuc torpaq. Uca zirvələrin sərinliyini Küləklər gətirdi dağ ətəyinə. O çölün, çəmənin şirinliyini Arılar daşıdı öz pətəyinə, Daşdı o torpağın barı, bəhəri, Daşdı sevinc dolu ürəkləriniz. Адил Ъямил 56 Hər batan axşamı, doğan səhəri Şimşəklə yazdınız qayalara siz. Hər səhər lalətək qızaranda dan O torpaq dil açıb «gəl, becər» dedi. Ay ana Vətənim, sənin adından Bu il də sözünü Kəlbəcər dedi!.. 1979 Сечилмиш ясярляри 57 BAHARDA Balaca evimiz bahara sarı, Kiçik pəncərəmiz üzü günəşə. Doğma vətənimin qərib quşları Səsləyər o başdan bizi günəşə. Bu necə duyğudu, necə həvəsdi? Qurumuş ağac da zoğlayıb burda. Bağçamız beləcə çiçəkləməzdi, Ağaclar günəşi saxlayıb burda. Qızıl üfüqlərə boylanıram mən, Yazın gəlişiylə gəlib durnalar. Asılıb günəşin şəfəqlərindən Özünü səmaya sərib durnalar, Qəribə durnalar, qərib durnalar… Qarışqa yuvası - zəhmət dünyası, Köçləri qaraçı köçü kimidir. Aydınca görürəm bu gələn yazı, Kainat ovcumun içi kimidir. 1979 Адил Ъямил 58 ŞÖHRƏT MUZEYİ Döyüş şöhrəti muzeyində düşüncələr Şöhrəti muzeyə qoyublar sanki, Burda hər qarışda bir qəhrəman var. Bir parça məktubdan oxuyursan ki, Əsgər həyatında neçə roman var. Baxıram… saralmış şəkildi onlar, Mərmi yağışında gül üzlər solub. Sönüb, külə dönüb alovlu anlar, İnsanı solduran gilizlər solub. O dərin dənizlər olub bir gilə, Düşmənlər suyundan içə bilməyib. Bu ana vətənə atılan güllə Əsgər sırasından keçə bilməyib. Həkimlər yoxlayıb əsgər canını, Ürəkdən arzu yox, güllə çıxıbdır. Səhralar içdikcə əsgər qanını Torpaqdan qırmızı lalə çıxıbdır. Baxıram… Qaynayır döyüşçü gözü, Öləndən sonra da onlar sağ imiş. Bir addım qabağa atılmaq özü Vətəni bir addım artırmaq imiş!.. 1980 Сечилмиш ясярляри 59 VƏTƏN BAYATILARI İz altında itən izdir, Ürəksizdir, bədənsizdir O insan ki, el-obasız, O insan ki, vətənsizdir. *** Gedər gənclik, gəlməz daha, Baxt üzünə gülməz daha. Bir qəribə son nəfəsdə Vətən versən ölməz daha. *** Çəmən gördüm, borc istədim, Qala gördüm, bürc istədim. Bu torpağı qorumağa Bu torpaqdan güc istədim. *** Dağların bənövşə barı, Bağların güleyşə narı… Azalmasın, tükənməsin Vətənin həmişə varı. Адил Ъямил 60 *** O qızaran qızıl dandır, Qızıl günəş qızıl qandır… Bu torpağa qiymət verək, Hər qarışı qızıldandır. *** Bülbül ağlar: gülüm hanı? Sona ağlar: gölüm hanı? Uyuşmayıb qürbət elə Qərib ağlar: elim hanı?.. *** O görünən Qoçdaşımdır, Hər qəlpəsi qaş-daşımdır. Bu torpağın adi daşı Nə zamansa baş daşımdır. *** Vətən, sənsiz axırım yox, Yolağam yox, cığırım yox. Ha desələr: Uğur olsun! Yenə sənsiz uğurum yox… 1980 Yüklə 1,18 Mb. Dostları ilə paylaş:
|