7
Aynuddin - (Ər.) İmanın mahiyyəti.
Aynur - (Ər.) Ay, nur, İşıqlı ay və ya ayın işığı.
Ayparə - Ay parçası.
Aypara - Ayın nazik qövs şəklində olan dövrü, hilal, 1-2 günlük ay.
Ayrat - (Ər.) 1.Heyrət. 2.Əziz ,sevimli. 3.(Monqol) Meşə insanları.
Ayrəng - Müdrikliyi, anlayış.
Aysan - Ay kimi parlaq, ışıqlı, təmiz tanınmış adı olan.
Aysel - (Tür.) 1.Bol işıq saçan, ay. 2 Ayın ən parlaq zamanında doğulan. 3.Ay işığının seli, ay kimi parlaq,
gözəl.
Aysu (Aysunay) - (Tür.) Su kimi aydın ay. Ay və su sözundən ibarətdir.
Aysevən - (Tür.) Ay sevən kimsə.
Aysudə - (Tür.) Suda əks olunan ay.
Aysun (Aysunə) - (Tür.) Ay kimi işıltılı və gözəlsən mənasında.
Ayşan - (Tür.) Ay kimi şanlı, görkəmli, parlaq. - Kişi ve qadın adı olaraq istifadə edilir.
Ayşə - (Ər.) Yaşayan. Rahat yaşayan.
Ayşən - (Tür.) Şən ay, gülən ay.
Ayşənur - (Ar.) Nurlu, işıltılı həyat.
Ayşil (Ayşin) - (Tür.) Ay kimi ışıl-ışıl. - Ay və şil sözlərindən birləşmiş ad.
Ayşirin - (Tür.) Sevimli ay, ay kimi sevimli. Şirin.
Ayşulə - 1.Ay qığılcımı. 2.Ay işığı.
Aytac - (Tür.) Başa taxılan ay şəklində tac. Ay kimi parlaq, bərq vuran tac; Gözəl, Natiq.
Aytək - (Tür.) Ay kimi.
Aytəkin - (Tür.) Ay şahzadəsi, aya bənzər, ay kimi. ay prinsi.
Aytən - (Tür.) 1.Ay üzlü. 2.Bədəni ağ və parlaq olan. 3.Gözəl bədənli.
Azza - Gənc, gənc ceyran.
Azil - İncəlik,zəriflik.
Azilə, Asilə - Əsli nəcib olan, nəcib mənçəli.
Azimə (Asimə) - Müdafiəçi.
Azir, Atxir - Sevimli, ən sevimli.
Azad (Azadə) - 1.Asudə, sərbəst. 2.Rahat,əziyyətsiz. 3.Hürr, güvənli. 4.Cənubda ağac növü.
Azay - Şikayət deyinmə,gileylənmə, giley.
Azər - 1.Od, atəş. 2.Oda xidmət göstərən mələk.
Azəri - 1.Oda sitayiş edən, atəşpərəst. 2.Oda aid olan 3.azərbaycanlı,azərbaycanlılara aid.
Azərin - 1.Odlu alovlu. 2.Şöləli, şöləsi olan, qığılcım.
8
B
Baba - (Tür.) Atanın və ya ananın atası; nəvəsi olan kişi.
Babaxan - Baba və Xan sözlərindən törənib.
Babacan - (Fars.) 1.Atanın ruhu. 2.Babaya, yaxud qoca kişiyə mehribanlıqla müraciət.
Babək - (Fars) 1.Ataman, sərkərdə. 2.Baba sözünün nəvazişlı deyim forması.
Badam - 1.Dəyərli, gözəl, ləyaqətli. 2.İsti ölkələrdə yetişən sərt qabıqlı, ləpə şəklində ləzzətli bir meyvə.
Bağir - 1.Açan, sökən, kəsən. 2.Naxır, sürü 3.Qaraciyər. 4.Ürək,qəlb mənasında. 5.Ox yayı və dağda orta
bölüm. 6.Sinə.
Bağdad - Tanrının hədiyyəsi, töhfəsi.
Bağdaxanım - Nurlu, parlaq.
Bağdasar - (Tür.Fars.) Baş üzərində parıltı.
Baftazər - Qızıl qaşlı.
Bahadur - (Fars) Pəhləvan,qəhrəman, igid.
Bahadır - ( Fars) Bax Bahadur.
Bahar - İlin qış, yay arasında oln fəsli.
Baharay - (Fars.Tür.) “Bahar” və “ay” sözlərindən...
Bahəddin - İnamda çox gözəl.
Bahiəddin - Parıltı, dinin gözəlliyi.
Baxış - Baxmaq tərzi, gözlərin ifadəsi, nəzər.
Baxicə - Əzəmətli.
Baxir - (Ər.) Açıq, gözəl..
Baxirə - İşıldayan, brilliant, nəcib qadın.
Bakir – (Ər.)1. İncələyən, öyrənən, tətqiq edib açıqlayan. 2.Aslan. 3. Hz. Hüseyin-in Zeynəlabidinden olan
nəvəsinin adı.
Bakirə - (Ər.) Ərə getməmiş qız. İsmətli qız.
Balaş - (Tür.) Mənim uşağım, mənim oğlum.
Balabəy - Kiçik bəy.
Balabibi - Kiçik bibiyə verilən ad.
Balaca - Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda.
Baladadaş - Təzə gəlinin kiçik qaynına verdiyi ləqəb.
Balaəmi - Uşaqların kiçik əmilərinə verdikləri ad.
Balakişi -
Uşağa genetik sevgi, Bala və Kişi sözlərinin vəhdəti.
Balaqız – (Tür.) “Bala” və “qız” sözündən ibarətdir.
Balış - Yastıq, quş tükü və ya başqa yumşaq, mütəhərrik şeylər doldurulmuş yataq ləvazimatı.
Ballı - Bal qatılmış, bal dadlı, bal kimi şirin.
Baloğlan - Şirin uşaq.
Banu - (Fars.) Xanım.
Banuçiçək - Yüksək, ali.
9
Barat - ( Fars.) 1.Paklıq, təmizlik. 2.Müsəlman bayramı gecəsi anadan olan. 3.Əfv olunan.
Bariz - Aşkar, aydın, əyani, qabarıq, gözəçarpan.
Basir - (Ər.) Anlayışlı.
Basut - (Tür.) 1.Kömək, arxa. 2 Köməkçi.
Basutxan - Yardımçı xan, arxa duran xan.
Batı - Qərb.
Bayat - Allahın siması.
Bayan - (Monq.- Ər.) Zəngin, güclü, xoşbəxt mənasında. Ad kompanenti.
Bayraməli - (Tür. Ər.) Əli bayramı. - Bayram və Əli sözlərinin vəhdəti.
Behbud - 1.Sağalma. 2.Yaxşılaşma. 3.Sağlam, xəstə olmayan. 4.Xəncərin bir növü.
Behcət - 1.Gözəllik, qəşəndlık. 2.Şadlıq, sevinc.
Beydulla - Allahın kiçik qulu.
Beyrək - 1.Çox nəzakətli, əfəndi, bəy. 2.Hüzünlü.
Bəyan - (Ər.). 1.Bildirmə, danışma, şərh. 2. Bəlağət elmlərindən ikincisi. 3.Müəyyən, açıq-aşkar. - Kişi və
qadın adı olaraq istifadə edilir.
Bəyazid - (Ər.) Əbu Yezid, Yezidin atası, (qisaldılmış). – Ərəbcədən türkcələşmiş.
Bəypolad - (Tür.) Dəmir bəy, cənab.
Bədəl - Əvəz, dəyər.
Bədih - (Ər.) Nadir, əla, mükəmməl.
Bədirə - (Ər.) Başlamaq.( Bu adı ailədə doğülan birinci qıza verirdilər).
Bədiyyə - Tək, təəccüblü, valehedici.
Bədrə - Tam ay.
Bədriyyə - Tam ayı xatırladan.
Bəhlul - Xəlifə Harunərrəşidin vaxtında özünü dəlıliyə vurmuş adam. O, ayıq, dərrakəli və təlxək kimi sayılıb.
Bəhruz - Bəxtiyar.
Bəhram - (Fars.) Qalib gələn, qovan.
Bəhmən - Doğru danışan, düz adam.
Bəhmənyar - Bəhmənin hədiyyəsi.
Bəxiyyə - Gözəl, parıldayan.
Bəxtiyar - (Fars. Ər.) Xoşbəxtlik, səadət.
Bəxşi -
(Tür.)
1.Bilgin, müəllim. 2.Saz şairi, aşiq. 3.Həkim.
4.(
Fars) Hədiyyə. Vermə. İhsan.
Bəkir - Igid, Ər.
Bənövşə - Çəhrayı rənglı çıçək.
Bərxudar - Salamatlıqda olan. Mükafata çatan. Nəsibli. Xoşbəxt.
Bəriyyə - Xalq. Məxluq. İnsan. Səhra. Çöl.
Bəsir - Xoş xəbər gətirən, muştuluqçu.
Bəsrəddin - (Ər.) Dinə köməyi dəyən. - Dilimizdə "Nəsrəddin" şəklində istifadə edilir.
Dostları ilə paylaş: |