9
Bundan başqa bu maddələr digər qida
komponetlərinin mənimsənilməsini yaxşılaşdırır. Bu
xüsusiyyətlər hemiselliloza, və digər birləşmələrdə də
vardır.
Həll olan quru maddələrin miqdarı 5-18%
arasında dəyişir.
Meyvə
tərəvəzlərin tərkibindəki, quru
maddələrin miqdarını hər şeydən əvvəl refraktometr
cihazının köməyi ilə təyin edirlər. Bu işıq şuasının
mayedən keçərkən sınmasına əsaslanır.
Həll olan quru maddələr əsasən karbohidratlar,
azotlu maddələr, turşular acı və digər fenol təbiətli
maddələr,pektinlərin həll olan formaları və vitaminlər,
fermentlər, mineral duzlar və digər tədqiq olunmamış
birləşmələr aiddir. Bu qrup maddələrin çox hissəsi
karbohidratlar və şəkərlərdir.Şəkər çuğunduru, qarpız,
qzqmdə şəkərlərin payı daha çoxdur.
Seleksiya prosseslərində refrektometrlə, ekspres
metodla müxtəlif üsulların tərəvəzlərin keyfiyyətinə
təsirini müəyyən etmək böyük əhəmiyyətə malikdir.
Bu metod təcrübi işlərdə misal üçün yüksək şəkərliliyə
malik toxumluqların seleksiya üçün seçilməsində tarla
şəraitində daha səmərəlidir.
Tədqiqat üsüllarının və analizlərin
təkmilləşirilməsinə baxmayaraq, hələ də meyvə
tərəvəzlərin kimyəvi tərkibi tam öyrənilməmişdir.
Lakin bir şey dəqiq müəyyən edilmişdir və heç bir
şübhə yaratmır ki, bu məhsullar bütün il ərzində yaxşı
10
olar ki təzə halda insanların qida rasionunun vacib və
əsas hissəsidir.
Inkişaf etmiş ölkələrdə qidalanmada meyvə-
tərəvəzlərin artım payı rifa halının göstəricisi kimi
verilir. Keçmiş İttifaqın Tibb Elmləri Akademiyasında
qida İnstitutunda elmi əsaslarla meyvə-tərəvəzlərin
tələbat normaları işlənib hazırlanmışdır. Bu normalara
əsasən 1 nəfərin il ərzində tələbatı 110 kq-kartof, 122
kq-tərəvəz, 31 kq-bostan məhsulları, 106 kq-meyvə-
giləmeyvə təşkil edir.
Qida rasionunda ayrı-ayrı tərəvəzlərin optimal
nisbəti ümumi təlabatda %-lə aşağıdakı kimi
olmalıdır.
Ağbaş kələm -22 badımcan və qabaq -2
Gül kələm -4 şalğam -3
Başqa növlər -3 göy noxud və tərəvəz
noxudu -3
Pomidor -18 ispanaq və quzu qulağı -2
Kök -16 kahı -3
Xiyar -8 qırmızı turp və ağ turp -1
Mətbəx çuğuduru -5 ədviyyə tərəvəzlər -2
Soğan -6 digər tərəvəzlər -2
Bostan məhsulları üçün bu nisbət belə
olmalıdır.Ümumi normaya görə %-lə: qarpız-50,
yemiş-25, qabaq-25.
Ümumi qida rasionunda tələbat normasına görə
meyvə və giləmeyvələr arasındakı nisbət %-lə
aşağıdakı kimi olmalıdır.
11
Alma -35,5 moruq -4
Armud -4 çiyələk -4
Albalı (gilənar) -5 qarağat (ən çox qara) -6
Gavalı -5 yabanı giləmeyvələr -7
ərik -1 digər giləmeyvələr -5
digər cəyirdəklilər -0,5 qoz, fındıq -3
üzüm -8
sitrus meyvələr -10
Bütün qida məhsullarının istifadəsi normaları o
cümlədən meyvə təvəzlərin, əsasən əhalinin yaş
qruplarından və onların fiziki, əqli
əmək
fəaliyyətindən asılıdır.
Azotlu maddələr
Meyvə
tərəvəzlərin tərkibində azotlu
birləşmələrin miqdarı azdır, ancaq bu maddələrin
qidalanmada əhəmiyyəti böyükdür. Azotlu maddələr
zülallar, amidlər, amin turşuları, digər tərkibində azot
olan üzvi və qeyri üzvi mühitli maddələr aiddir.
Azotlular qrupuna zülalların hidroliz
məhsulları və ya onların sintezi mənbəiyi birləşmələri
daxildir. Zülalların dəyisməsi ilə əlaqəsi olmayan
maddələr digər qruplara aiddir. Bunlar bir neçə
qlikozidlər, fenol birləşmələri və alkoloidlərdir.
Meyvə
və
tərəvəzin tərkibində azotlu
birləşmələrin ümumi miqdarı çox azdır, onlar 0,2-
1,5% həddində dəyişir. Tərəvəzlərin tərkibində onların
miqdarı bir az çoxdur. Orta hesabla 1-2% təşkil edir.
Lakin onların bəziləri tərkibində azotlu birləşmələrin
12
yüksək olması ilə fərqlənir. Misal üçün göy noxud-
6,6%, brüssel kələmi-5,3 %, savoy kələmi-2,7, gül
kələm-2,5, ispanaqda isə-2,3%-dir.
Meyvə-tərəvəzlərin tərkibində olan azotlu
maddələrin ümumi hissəsinin çox payını zülallar təşkil
edir. Lakin onlar başqa birləşmələrə üstünlük etmir.
Necə ki bu ət, yumurta üçün xarakterikdir. Orta
hesabla pomidorda 30%, almada 40, kələmdə 50%
zülal vardır. Meyvə-tərəvəzin tərkibində olan
amonyak, amid azotu və sərbəst amin turşularının
olması onların emalında böyük əhəmiyyətə malikdir.
Belə ki, mayalar həyat fəaliyyətləri prosseslərində ilk
növbədə bu birləşmələri istifadə edirlər. Zülali azotu
çətinliklə mənimsəyirlər.
Meyvə-tərəvəzlərin saxlanması və emalında
azotlu maddələr kompleksi nəzərə çarpacaq dərəcədə
dəyişikliklərə uğrayır. Xüsusilə zülallar fermentlər və
turşuların hidrolizləri təsirindən müxtəlif amin
turşuları əmələ gətirirlər.
Nuklein turşuları (DNK və RNK) və mürəkkəb
zülallar-nukleoprotlidlə vacib bioloji əhəmiyyətə
malikdirlər. Meyvə tərəvəzlərin saxlanması zamanı
nuklein turşuları parçalanaraq çevrilməyə məruz
qalırlar.
Azotlu maddələrin zülal təbiətli xüsusi bir
qrupu olan fermentlər canlı hüceyrədə dəyişkənliyi
nizamlayır. Onlar tərəvəzlərin saxlanması zamanı
gedən prosseslərdə vacib rol oynayır və məhsulun
keyfiyyətinin müəyyən olunmasında yardımçı olur.