17
olmur, ancaq mis oksidi amonium məhsulunda həll
olur. Bu məhlul sveytser reaktivi adlanır. Sellüloza
molekulları yüksək turşu ilə təziq altında qızdırıldıqda
hidrolizə olunur. Bu prossesdən texniki spirt
istehsalında qeyri yeyinti xammalından istifadə
olunur.
Sellülozanın miqdarı meyvələrin tərkibində 0,5-
dən 2%-ə qədər dəyişir. Albalıda-0,25%, almada və
üzümdə -0,9 % sellüloza vardır. Qarpızın ət
hissəsində sellülozanın miqdarı 0,5%-dən çox olmur.
Soğanda-0,8, kartofda-1, kələmdə-1,6, qıtıq otunda-
2,8% sellüza vardır. Onuda qeyd etmək lazımdır ki,
toxumaların növündən asılı olaraq sellülozanın
miqdarı da dəyişir. Misal üçün kələmin daxilində ağ
yarpaqlarda oduncağın miqdarı 0,94%, yaşıl
yarpaqlarda 1,1%-ə qədər, kələmin özəyində isə onun
miqdarı 1,33% olur.
Liqnin-aromatik mühitə malik yüksək
molekulalı maddədir. Odunlaşmış bitkilərin
toxumlarında o sellüloza kimi müşaət olunur. Bu
birləşmə çox davamlıdır, sulfat turşusunun təsirindən
həll olur. Buna əsasən liqnini tərkibində 50%-ə qədər
liqnin olan iynəyarpaqlı ağaclardan ayırırlar. Digər
meyvə-tərəvəzlərin tərkibində az nəzərə çarpacaq
miqdarda bu maddəyə təsadüf olunur.
Hemisellüloza- yüksək molekulalı maddə
olaraq hüceyrə ilə birlikdə hüceyrə qabığını təşkil edir.
Sellülozaya nisbətən hemiselluloza kimyəvi az
davamlı və suda həll olmur, qələvidə həll olur və zəif
18
turşu mühitindəki, məhlulunda hidrolizə olur.
Hemisellülozanın tərkibində heksoz və pentozun
qalıqları daxil ola bilər. F.B. Tserevitinova görə
meyvə-tərkibində hemisellüzanın miqdarının çox
olması, onların tərkibində sellüzananın çox olmasına
dəlalət edir.
Pektin maddələri-bu bir neçə yüksək
molekullu karbohidrat təbiətli birləşmədir. Pektin
maddələrin molekul çəkisi sellüza və hemisellüozanın
molekul çəkisindən nəzərə çapan dərəcə azdır və 20-
50 min arasında dəyişir. Pektatlar-protopektinlərdən,
pektinlərdən, pektin turşusundan və onun duzlarından
fəqlənir.
Protopektinlər-metilləşdirilmiş poliqalaktron
turşuları, müxtəlif formada nişasta ilə əlaqəli zəncirlə
sellüloza, qalaktamamlar, arabanamlar və digər
maddələrdir.
Protopektinlər-suda həll olmur, yalnız
fermentlərin və turşuların təsirindən asanca hiqrolizə
məruz qalaraq pektinə çevriıir.
Pektin suda həll olur və özünü poluqalaktur
turşusu kimi göstərir. Bir çox monumerləri hansı ki
metil spirti ilə efir əmələ gətirir.
Beləliklə pektinlər-metilləşmiş poliqalaktur
(pektovaya) turşusudur.
Pektin maddələrinin meyvələrdə orta hesabla
miqdarı %-lə almada 0,3-1,8 armudda 0,2-1,0,
gavalıda 0,2-1,5-dir. Ərikdə 0,5-1,2, şaftalıda 0,6-1,2,
gilənarda (albalı) 0,3-0,8%-dir.Tərəvəzlərdə pektin
19
maddələrinin midarı meyvələrə görə az olur: turp, kök
və qabaqda onun miqdarı 1%, kələmdə, yemişdə-0,4
ətrafında, mətbəx çuğundurunda, pomidorda kartofda
isə 0,1-0,2%-dən çox olmur.
Pektin maddələri müxtəlif məhsullarda, şəkər və
turşunun iştrakı ilə jele əmələ gətirmə qabiliyyətinə
malikdir. Jelenin əmələ gəlməsi üçün şəkərin miqdarı
60%, turşululuq 1%, (PH 3,1-3,5), pektin isə-0,5-1,5
olmalıdır. Pektin maddələri jele, cem, marmelat,
konfityur, və pastila istehsalında istifadə olunur.
Pektin maddələrin qənnadi və konserv
sənayesində böyük əhəmiyyət kəsb etdiyini nəzərə
alaraq, xüsusi yeyinti pektini istehsal edən istehsal
sahələri təşkil olunmuşdur. Bunun üçün əsas xammal
kimi şəkər istehsalı zamanı yaranan çuğundur
yonqarının qalığından istifadə olunur. Bu kütlədən
pektinin çıxımı 12-18%-ə çatır. Eyni zamanda bu
pektinin jeleləşdirmə qabiliyyəti yüksək olur.
Pektin maddələri qidanın tərkibində müalicəvi
proflaktik əhəmiyyətli rola malikdir.
Üzvi turşular
Üzvi turşular meyvə-tərəvəzin tərkibində
sərbəst və birləşmiş vəziyyətdə olur. Onların ərzağın
tərkibində şəkərlərə münasibəti müəyyən dərəcədə
həmin ərzağın dadını təyin edir.
Bu turşulardan bəziləri mürəbbə, şirə, qənnadı
məmulatları və digər qidaların hazırlanmasında
20
istifadə olunur. Meyvə-tərəvəzlərdəki üzvi turşular,
onların qıcqırdılması və duza qoyulmasına da
onlardan alınan həzm etmə şirələrinin ayrılmasını
fəallaşdırır.
Meyvə-tərəvzə məhsullarında geniş yayılan
üzvi turşular: alma turşusu, limon turşusu və çaxır
turşusudur bunlar meyvə turşuları adlandırırlar.
Alma və ya (oksiyantar) turşusu- bu
turşu bir
çox bitkilərin tərkibində mövcuddur. Tumlu və
çəyirdəkli meyvələrin tərkibində daha çox olur. Sitrus
meyvələrin tərkibində demək olar ki, yoxdur. Alma
turşusu suda yaxşı həll olur və insan orqanizmi üçün
zərərsizdir. Bundan meyvəli su, qənnadı məlumatların
hazırlanmasında geniş miqyasda istifadə olunur. Bu
turşunu əsasən quşarmudu meyvələrindən istehsal
edirlər. Bu zaman 1 ton xammalından 10 kq turşu əldə
etmək olur. Eyni zamanda bunu fumazin turşusunun
sintezindən alırlar.
COOHCH=CHCOOH+H
2
O
COOHCH
2
CHOHCOOH
Fumarin turşusunu isə şəkərin kif göbələyi
Asperqillus fumarious vasitəsi ilə qıcqırmasından
alırlar.
Çaxır və ya (dioksıyantar) turşusu-əsasən
müəyyən miqdarda 0,3-1,7% üzümün tərkibində olur.
Digər meyvə və giləmeyvələrin tərkibində onun
miqdarı daha çox və ya heç olmur. Əksər hallarda
dioksiyantar turşusu cənub en dairəsində bitən
bitkilərin tərkibində olur. Çaxır turşusunun turş