7
dramanın Dionysos ile ilişkisi incelenecek. Bu bölümde festival mekanizması ve ayrıntıları ile bu
festivallerde dramanın yeri irdelenecek. Festivaller tanrı Dionysos onuruna yapılırken ve oyunlar
kutsal bir çevrede sahnelenirken, aynı zamanda Atina’nın kamu yöneticileri tarafından yürütülen,
şehrin (polis) toplumsal yaşamının bir parçası olan devlet işlerini de sahneye taşıdı. Ayrıca Atina
dramasının kelimenin çeşitli anlamlarıyla ne kadar “politik” olduğununun da üstünde durulacak.
Dionysos Atina’da bir dizi kutlamayla onurlandırılıyordu: Kır Dionysiası (Attica çevresinde yerel
toplulukların düzenlediği festivaller); Ocak sonunda Lenaia; Şubat ortasında Anthesteria (“Çiçek
Zamanı”) ve Mart sonunda veya Nisan başında Kent Dionysiası. Attica’da çeşitli Kır
Dionysialarındadaha önce oynanmış oyunların yeniden sahnelendiğine dair kanıtlar vardır, ancak
Atina’da drama performansının iki önemli festivali Lenaia ve Kent Dionysiası olmuştur.
Kent Dionysiası bizim takvimimize göre Mart ayının sonu veya Nisan ayının başına denk gelen
Elaphebolion (“Geyik Avı”) ayında beş gün sürerdi. M.Ö. 540’lı yılların ortasından 510 yılına kadar
yönetimde kalan tiranların geliştirdiği bir etkinlikti. Tüm kır festivallerini Atina’da bir araya getiren bu
şehir festivali Dionysos adına yapılan muhteşem bir festivaldi. Tiranlar açıkça bir ulusal birliktelik
duydusu ve merkezi kurumlara dayanan kültürel bir kimlik oluşturmaya çabalıyordu. Kent Dionysiası
için tanrı Dionysos’un Attica’nın kuzey sınırındaki bir topluluk olan Eleutherai’den Atina’ya gelişini
belgelemek için bir mit geliştirildi. Eleutherai kısa süre önce Attica’ya katılmıştı ve bu nedenle politik
propaganda unsuru olabilecekti. Festival süresince kamusal tatil ilan edildi. Meclis (ekklesia)
toplanmadı, yargı faaliyetleri en azından festivalin ilk gününde durduruldu, mahkûmlar
hapishanelerden serbest bırakıldı ve M.Ö. dördüncü yüzyılda iki Obolus
3
giriş ücretini ödeyemeyenler
için bir fon oluşturuldu.
Festivalin başlangıcında Elaphebolion ayının 8’inde yazarların oyuncuları ve korolarıyla göründükleri
ve oyunları hakkında ip uçları verdikleri bir “ön yarışma” (proagon) yapılırdı. 9 Elaphebolion’da
Dionysus’un heykeli tapınaktan alınarak Eleutherai yolunun Atina’ya doğru yaklaştığı yer olanı şehrin
kuzey‐batı
eteklerindeki
Akademi’ye
götürülerek
Dionysus’un
takdimi
gerçekleştirilirdi.
Festivallerdeki bu etkinliklerin ayrıntıları ve düzeni kesin olarak bilinmemektedir ancak M.Ö. 430’lu
yıllarda aşağıdaki programa göre gerçekleşmesi olasıdır.
BÖLÜM
TARİH
ETKİNLİK
Başlangıç
8 Elaphebolion
Proagon
Başlangıç
9 Elaphebolion
Dionysos’un takdimi
Etkinlikler
10 Elaphebolion
Geçit alayı (pompe)
Dithyram yarışması (yetişkin ve genç erkekler)
Etkinlikler
11 Elaphebolion
Komedya yarışması (5 yazardan birer oyun)
Etkinlikler
12 Elaphebolion
1. Trajedi yazarı (3 trajedi ve 1 satir)
Etkinlikler
13 Elaphebolion
2. Trajedi yazarı (3 trajedi ve 1 satir)
Etkinlikler
14 Elaphebolion
3. Trajedi yazarı (3 trajedi ve 1 satir)
Ödüllerin verilmesi, kazananların alayı
Festivalden sonra bir zamanda meclis (ekklesia) yapılan festival hakkında tartışmak için özel
gündemle alışıldık toplantı yeri olan Pnyx yerine tiyatroda toplanırdı.
3
Obolus: Drahminin altmışta biri değerinde gümüş Antik Yunan parası.
8
Pelopenes Savaşı (M.Ö. 431‐404) sırasında komedilerin sayısının beşten üçe indirilmesi ve her bir
komedinin tragedyalara ayrılan üç günde satir oyunlarının ardından oynanarak festivalin dört günde
gerçekleştirilmesi hakkında dikkate değer tartışmalar yaşanmıştır. Aristophanes’in Kuşlar (M.Ö. 414)
oyunundaki bir bölüm dikkate değerdir:
Kanatların olmasından daha iyi ve daha mutluluk verici bir şey yoktur. Eğer siz
seyircilerden birinin kanatları olsaydı, acıktığınız veya tragedya korosundan
sıkıldığınız zaman, uçup evinize gidebilir ve iyi bir yemek yiyebilirdiniz ve
karnınızı doyurduğunuzda, bizim için geri dönerdiniz. (785–9)
Eğer alıntıdaki “bizim için” ifadesi “komedya” anlamına geliyorsa o halde M.Ö. 414 yılında
komedyanın tragedya ile aynı günde oynandığı sonucuna ulaşılabilir. Komedyanın beşten üçe
indirilmediğini iddia edenler ise “bizim için” ifadesinin genel anlamda tiyatro olarak kabul edilmesi
gerektiğini söyler. Ancak her ne zaman komik koro “biz” ifadesini kullandıysa, genel tiyatro
topluluğundan değil, komik koro olarak kendi kimliğinden söz etmiştir. Genellikle komedya sayısının
azaltılmasının nedeni olarak Savaşın ekonomik etkisi gösterilir, ancak komedya M.Ö. 430’lu ve 420’li
yıllarda tartışmalı bir türdür. Örneğin M.Ö. 439 ile 436 yılları arasında komedyada kişisel esprileri
yasaklayan bir yasanın varlığı ve Kleon’un Aristophanes’e iki kere saldırdığı bilinmektedir. Komedi
sayısının indirilmesi o zamanlarda komedyanın tehlikeli olmaya başlayan doğası ve ekonomik
nedenler olabilir. Ayrıca komedya korosu daha fazla kişiden oluştuğu için iki oyun daha
gerçekleştirmek elli kişinin askerlikten uzaklaşması demekti.
Bir sonraki yüzyılda dramatik yarışmalar değişti ve gelişti. Çeşitli yazıtlar M.Ö. 340’lı yıllardaki
festivalle hakkında festivallerin hangi talihlerde düzenlendiği gibi değerli bilgileri günümüze taşımıştır.
M.Ö. 340 yılına gelindiğinde satir oyunları tragedya gösteriminden çıkarıldı ve festivalin sadece
açılışında bunun gibi bir oyun oynandı (M.Ö. 340 yılında Timokles’in Lykourgos
4
oyunu ve 339 yılında
bilinmeyen bir yazarın
Phorkos’un Kızları
5
in 339). M.Ö. 386 yılında “eski tragedya” festivale kabul
edildi. Bunlar arasında M.Ö. 341’de Euripides’in Iphigeneia ve M.Ö. 340 yılında Orestes ve M.Ö.
339’da başka bir oyununun oynandığını biliyoruz. M.Ö. 341 yılında üç tragedya yazarının her biri, her
biri ayrı oyunda oynamak üzere üç oyuncu kullanarak, üç tragedya sundu, ancak M.Ö. 340’da
tragedya ve oyuncu sayısı ikiye indirildi. Başrol oyuncularının yarışan yazarlar arasında ortak olarak
kullanılması olasılıkla oyuncuların yorumlamak zorunda kaldıkları dramatik metin bağlamının
ötesinde becerilerini ve oynadıkları oyun yazarının yeteneklerini göstermesine olanak sağladı. M.Ö.
339 yılında ilk defa komik oyun yazarlarının “eski” komedi sahneledikleri bildirilmiştir. Bir başka yazıt
M.ö. 332‐328 yıllarında yetişkin ve genç erkekler için dithyramb yarışmalarının hala yapıldığını
gösterir ve kazananların listesini dithyramb, komedya ve tragedya sıralamasıyla verir. Bu düzenin
M.Ö. dördüncü yüzyılda da değişmeden sürdüğü düşünülmelidir, ancak dramatik yapımlarda belli
değişimler de meydana gelmiştir.
4
Dionysos'a kafa tutan Thrakia'lı kral.
5
Antik Yunan mitolojisinde Phorcys ezeli deniz tanrısı genellikle (ilk önce Hesiod tarafından) Pontus ve Gaia’nın
oğlu olarak kabul edilir.