452
Doppadan, darapbadan - o dəqiqə, birdən
Dəhmərləmax - hərəkətə gətirmək (kimisə), yadına salmaq,
təsir etmək;
- Ə, sən Allah, onu dəhmərrə, habı işin vaxtı keçir
Dənitdəmax - pusquda danışığa qulaq vermək, pusquda
durmaq, saymazyana qulaq asmaq
Dəstəndaz - vergi növü
Dığırtı - hayan
Dənbülüm - ağıldan zay
Duma - saplaq;
- Armudun dumasınnan tütüf üzəndə rahət olur
Durux - qoşa (cüt) atlar qoşulan dörd təkərli araba
Dülə toqqa - uşaq oyunu;
- Hayıf döyüldü o vaxtlar, biz uşağ olanda haki dülə-toqqa
oyniyərdox
Dünya - çəkili xam ipək bağlaması
Düyə - ikillik dişi dana
Ə
Ənfiyədan - burunotu qabı
Əzvay mürəbbəsi - fərsiz, işə yaramayan və s.
Əppəyh qatığı - xörək, çörəklə yeyilən digər qəlyanaltılar
Əhdac - alət
Ərəndi - icarə ilə yer əkmə. Bu sözün etimologiyasının
“arenda” olduğunu güman etmək olar.
Ətdar dükanı - keçmişdə cürbəcür mallar satılan dükan;
- Hayva məndə, nar məndə,
Bağça məndə, bar məndə.
Könlüm ətdar dükanı,
Nə istəsən var məndə.
Əsmər - qarabuğdayı, qarayanız
453
F
Fərş - təxminən 5-8 sm x 6-8 sm həcmində çay daşlarından
hazırlanmış üz tərəfi əsasən hamar olan daşlar. Ta qədimdən
küçələrdə, ictimai hamamlarda yerə döşəmə örtük kimi istifadə
olunur. Xalq arasında sırtıq, həyasız adamlara “hamam fərşi”
deyirlər.
Fərəzən - işıqlı, aydın (gün, güzəran mənasında);
- Səən görüm fərəzən günə çıxasan
- Diyirəm axı, gedəni öyləndirif laf fərəzən günə çıxmısan
(giley)
Felləmax - yelpikləmək
Fuqan - böyük (uzun) rəndə
G
Güvə - bu söz uşaq oyunları zamanı çox işlədilir. Məsələn:
Kəlləgüvə oyununda 4 qoz bir güvədir;
- Qavaxlarda güvələmə oyniyərdox, dörd-dörd qoz qoyardox,
amma qalaqurma oyununda tək-tək qoz qoyullar
Gohar - miraf
Girvənkə - 1 girvənkə (qrivennik) = 409,5 q
God (qoduş) - tərəzi çəkisində ölçü qabı
Gireh - ölçü vahidi, 1 gireh = 0,04 m
Gejdən - tezdən;
- Savax gejdən duruf bir az balva dənniyicəm
Güdül - kiçik;
- Göynən gedən göy güdül (kiçik) öküz, tüş!...
Tərəkələlələnmə (yırğalanma)! (yanıltmac)
Gəndi – 1. Öz başına; 2. Özü, özünə qayıtmaq mənasında –
Gəndinə qayıt! (B.G., Qşl.)
- Uşaqları gəndi başına qoymax olmaz, xata çıxardallar
Güz - payız (Qşl., B.G.)
Güzdəh - daha çox payızda göyərən göy ota deyilir (payız otu)
Güncayısız - sənt-soraq bilməyən
Gərdənbənd - boyunbağı
454
Gəşt - gəzmə, gəzinti, seyr
Gəyən (gecə) - ay işığına bərq olmuş aydın, səssiz, sükuta
dalmış rəngarəng boyalarla bəzənmiş gecə
H
Hayındılarda (həyindilərdə) - indicə, bir azdan sonra;
- Dədə dağa geyitdi, hayındılarda gələr
Həvəgüm - ağıldan kəm
Heyvə - xurcun
Heyzə (Heyzi qırıx) - pəzəvəng, iri gövdəli insan
Hüşdürüm - yüngül xasiyyət
Həşəvara - qətiyyən;
- Həşəvara, dünya dağılsa da razı olmaram
Həşəvar - zibil
Hənt - çəltik əkilən sahə;
- Gəlirdim həntdən,
Səs gəldi kənddən,
Ağzı sümükdən,
Saqqalı ətdən (xoruz)
Həşpirey - göy, səma;
- Səsin həşpireydən gəlir
Həşərgah elamax - qorxutmaq
Hillə - hiylə, “hil gəlmax”, kələk gəlmək, kəf gəlmək
X
Xar-xur - mer-meyvə
Xruş, xardalaş - nadinc, dəcəl (B.G.)
Xərvar (xalvar) - təxminən 246 kq
Xınzır - qaraqabaq, qaradinməz
Xoyu - xasiyyəti pis adam - hirsli, xasiyyəti pis, bəd adam
Xırd saxlamaq - küsülü qalmaq, umu-küsü saxlamaq
İ
İdmax (Qşl.) - itələmək, toxunmaq
455
İlkindi - axşama yaxın, ilkindi namazı
İkəər qoymaq - təqsirkar bilmək
K
Kas olmaq - dəngəsər olmaq
Kövər - meydan
Koppuş, kuppuş - yumrusifət, kök
Köykür - kavaf olmaq - bərk qəribsəmək
Kekil - saç forması, kekilli (popurlu) fərə - başında yumru
saçlı fərə
Külçə - xüsusi qaydada hazırlanan yağlı çörək
Külxan - odunla qızdırılan hamamların kül tökülən xüsusi
yeri;
- Mahir qumarbaz hamamın külxanında yatırdı (nağıllardan)
Kopolu - köpək oğlu
Kəb - evin bünövrəsi (Bil.)
Kənto (köntoy) - kobud;
- Vahid qada kənto adamdı
Kəmtər - lap az, azacıq
Kəs - tərs, səhv, əyri;
- Gənə sözləri kəs düşdü
Kiriş - ayaqqabı tikənlər, çəkməçilər və b. yapışqan
(yapışdırıcı) kimi istifadə edirlər.
Kolpumax, kolputmax – 1. Çaşmaq, özünü itirmək; 2.
Çaşmağa təhrik;
- Yaman kolpumuşam, ipin ucunu itirmişəm
- A ciyi, dədəni çox da kolputma, onsuz da yazıx dumana
düşən qaza dönütdü.
Q
Qadax (Yamaq) - ağacdan hazırlanmış təhnə-tavağın aralanmış,
çat vermiş yerlərini nazik ağ dəmir təbəqəsilə mıxlamaq (buna
“qadaxlamaq” deyilir). Bu sənəti işlədənlərə isə “qadaxçı” deyirlər.
(Yersiz danışanlara-dilaa qadax düşsün, qarğış ifadəsi işlənir).
Dostları ilə paylaş: |