209
Belə deyəndə məclisdəkilərdən biri Nuru müəllimin nəsə bir
maraqlı söz deyəcəyini başa düşüb, dərhal ona belə bir sual verdi:
– Nuru müəllim, sizin belə deməyə əsasınız var? Nəyə görə
belə deyirsiniz?
Nuru müəllim dedi:
– Bəli, əsasım var. Şəkidə cəmi bir erməni qəbristanlığı var,
bu millət bir qəbristanlığı doldura bilmir...
* * *
Nuru müəllim 70-ci illərin axırlarında məişət xidməti kom-
binatının direktoru vəzifəsində işləyirdi. Bu o dövr idi ki, artıq
məişət xidməti kombinatlarına vətəndaşlarla müqavilə bağlayıb
şəxsi ev tikməyə və ya vətəndaşlar üçün təmir-tikinti işləri apar-
mağa icazə verilmişdi. Belə bir səlahiyyət məişət xidməti kom-
binatlarına verilsə də, bu məqsədlə ayrılan tikinti materialları tələ-
batı heç də ödəmirdi. Əhaliyə məişət xidməti nazirliyindən isə
tikinti materiallarına limit alınması müşkül məsələ idi. Ona görə
də bir çox rayonların məişət xidməti kombinatlarının bu sahədəki
planları çox hallarda kəsirlə yerinə yetirirdilər.
İlin sonuna bir neçə gün qalmış Nuru müəllimi nazirliyin ge-
niş kollegiya iclasına çağırırlar. Nuru müəllim zala daxil olanda
başa düşür ki, respublikanın, demək olar ki, bütün rayonlarının
məişət xidməti kombinatlarının direktorları buradadır. O, iclas
başlayana qədər zalda özünə yer seçib əyləşir. Nuru müəllimdən
sol tərəfdə isə Qarabağ rayonlarından birinin məişət xidməti kom-
binatının ağsaqqal direktoru əyləşir.
Kollegiya iclası ilin yekunlarına, o cümlədən şəxsi ev tikintisi
və vətəndaşlara təmir-tikinti xidmətləri göstərilməsi planlarının
icrası vəziyyətinə həsr olunmuşdu. İclasin gedişindən aydın olur
ki, bir çox rayonların məişət xidməti kombinatları bu göstəricilər
üzrə planlarını əhəmiyyətli dərəcədə kəsirlə yerinə yetirmişlər.
Ona görə də kollegiya iclasının qərar layihəsində bir çox
kombinatların direktorları barəsində, vəzifədən çıxarmaq da daxil
olmaqla, ciddi intizam tədbirləri nəzərdə tutulmuşdu. Kollegiyaya
210
sədrlik edən nazir yekunda çox odlu-alovlu danışaraq planı yerinə
yetirməyənlərə güzəşt olunmayacağını bildirir və vəziyyətdən
çıxmaq üçün kiminsə təklifi olub-olmamasını soruşur.
Rayonların birinin məişət xidmətinin direktoru əl qaldırıb söz
istəyir və deyir:
– Yoldaş nazir, mənə on kubmetr taxta materialı ayırsınlar,
sizə söz verirəm ki, ilin sonuna kimi planı birtəhər doldurub
vəziyyətdən çıxacam.
Onu da qeyd edim ki, kollegiya iclasının gərgin və uzun
çəkdiyindənmi, yaxud Nuru müəllimin yanında əyləşmiş direktor
bütün gecəni qatarla yol gəldiyindənmi, yaxud nisbətən yaşlı ol-
masındanmı, elə iclas boyu mürgüləyirdi və iclas uzandıqca da
onun mürgüsü daha da dərinləşirdi.
Sanki, nazirdən on kubmetr taxta materialı istəyən direktorun
sözündən ürəklənən digər bir direktor da beş ton sement ayrılma-
sını xahiş edir.
Nazir sözünü yekunlaşdıraraq, zala müraciətlə dedi:
– Qərar layihəsində çoxunuz üçün ciddi cəza nəzərdə tutul-
muşdur. Əslinə qalsa, elə hamınıza cəza vermək olar. İndi özünüz
deyin daha kimə cəza verək?
Elə bu vaxt Nuru müəllimin yanında əyləşmiş və söhbətin əv-
vəlini eşitməmiş ağsaqqal direktor mürgüdən ayılır və yerdən kimin-
sə “mənə də” sözünü deməsini eşidərək Nuru müəllimdən soruşur:
– Nə məsələdir? Kimə nə verirlər?
Nuru müəllim:
– Heç, respublikaya iki vaqon taxta-şalban gəlib, bir vaqonu-
nu Ucarın direktoru istədi, verdilər, - deyir.
Bunu eşidən ağsaqqal direktor dik ayağa durur və ucadan:
– Yoldaş nazir, birini də mənə verin, - deyir.
Ağsaqqal direktorun bu sözündən sonra zalda gülüşmə başla-
yır. Lakin direktor iclas iştirakçılarının nəyə görə gülməsini başa
düşmür.
Nazir ağsaqqal direktorun ucadan nəsə istəməsinin səbəbini
onun yanında Nuru müəllimin əyləşməsini gördükdə başa düşür.
211
Nuru müəllimin zarafatçıl olması, nazir də daxil olmaqla, demək
olar ki, bu nazirlik sistemində işləyənlərin hamısına məlum idi.
Gərginliyi azaltmaq üçün nazir bilərəkdən həmin direktora
müraciət edərək soruşur:
– Ağsaqqal, siz nə istəyirsiniz?
Direktor:
– Yoldaş nazir, vallah dedilər iki vaqon taxta-şalban gəlib,
birini Ucarın direktoru istədi, verdiniz ona, əgər imkan varsa bir
vaqonunu da mənə verin, - deyəndə zalda yenidən gülüş dalğası
başlayır.
Nazir:
– Yaxşı, ağsaqqal, hələlik imkan yoxdur, olanda verərik, -
deyir və zala müraciət edərək soruşur:
– Daha kimin nə sözü var?
Nuru müəllim söz alaraq tribunaya çıxır və deyir:
– Yoldaş nazir, doğrudur, qərar layihəsində mənə cəza nə-
zərdə tutulmamışdır, lakin açıq etiraf edirəm ki, mən bunlardan da
ağır cəzaya layiqəm. Planı cəmi 100,5 faiz yerinə yetirsəm də, bu
faktiki təlabatdan çox aşağı göstəricidir. Lakin mən başqa məq-
sədlə söz almışam və bir xahişim var.
Nuru müəllim belə deyəndə zalda bir sükut yaranır və nazirin
marağı daha da artır. Bu zaman nazir üzünü tribunada dayanan
Nuru müəllimə çevirir və deyir:
– Nə xahiş? Olmaya sən də bir vaqon taxta-şalban istəyirsən?
Nuru müəllim:
– Xeyir, yoldaş nazir. Biz, adətən, görmüşük ki, yeni il qaba-
ğı amnistiyalar verilir, verilmiş cəzalar, o cümlədən ölüm cəzaları
bağışlanır. Lakin qərar layihəsindən görünür ki, hamı üçün ağır
cəza nəzərdə tutulub. İndi siz deyin, biz ailəmizə, balalarımızın
yanına qayıdaq? Uşaqlar da desinlər ki, dədəmiz Bakıdan bizə
konfet əvəzinə töhmət gətirib.
Nuru müəllimin bu sözünü eşidən nazir ayağa durur və deyir:
– Nuru müəllim, əyləşin. Nuru müəllim çox haqlı bir məsə-
ləyə toxundu. Razıyam. Planı kəsirdə qoyan bütün direktorlara
Dostları ilə paylaş: |