212
xəbərdarlıq edirəm və tələb edirəm ki, gələn ilin birinci rübünün
sonunda planı kəsirdə qoyan direktorlar mənim yanıma işdən
çıxmaq barədə ərizələri ilə gəlsinlər.
Nazirin bu sözü zaldakılar tərəfindən gurultulu alqışlarla
qarşılanır...
* * *
Şəkidə ləqəbi olmayan adam az tapılar. Mən də elə bilirdim
ki, Nuru müəllimin ləqəbi yoxdur. Lakin bu yaxınlarda dövlət
televiziyasının “Görüş yeri” verilişində (veriliş orta məktəb mə-
zunlarının müəllimləri ilə görüşünə həsr olunmuşdu) Nuru müəl-
lim özü də etiraf etdi ki, ona “qaz Nuru” da deyirlər. Nuru müəl-
limin etirafından sonra bu hadisəni qələmə almağa ürəkləndim.
80-ci illərdə Nuru müəllim qaz istismar idarəsinin rəisi
işləyirdi. Lakin həmin illərdə şəhərin qaz təchizatında problemlər
vardı və əhali idarənin xidmətindən heç də tam razı deyildi. Nuru
müəllim isə şikayətə gələnləri mədəniyyəti və şirin dili ilə qarşı-
layıb yola salsa da, qaz təchizatından heç bir dönüş yaranmırdı,
əslində, bu məsələnin həlli heç Nuru müəllimlik də deyildi. Buna
baxmayaraq, Nuru müəllimin yanına gələnlərin heç biri idarədən
narazı getmirdi.
Qohum toylarının birində Nuru müəllimlə bir stol arxasında
oturmalı olduq. Stoldakıların biri Nuru müəllimə belə müraciət
etdi:
– Nuru müəllim, bu qaz idarəsinin rəisi sizsiniz?
Nuru müəllim cavab verdi:
– Hə, belə deyirlər.
Həmin adam:
– Ay Nuru müəllim, axı bu qazlar şam kimi yanır, - dedi.
Nuru müəllim:
– Yoxun üzünü Allah qara eləsin. Nə var, onu da veririk.
Elə bu zaman Şəkinin baməzə adamlarından biri də soruşana
belə deyir:
213
– Ay bala, bilmirsən, Nuru müəllimin qazı saxta araq kimi bir
şeydir, içirsən keflənmirsən, yəni qaz yanır, lakin istiliyi yoxdur.
* * *
Soyuq yanvar günlərinin birində Nuru müəllim bir neçə nəfər
qohumu və dostu ilə birlikdə prokuror işlədiyim rayonun qonşu-
luğunda yerləşən rayondakı “İran bazarına” bazarlıq etməyə gəlir.
Bazarlıq edəndən sonra Nuru müəllim təklif edir ki, üzü axşama
gedir, gəlin qonşu rayondakı qohumunuza baş çəkək, gecəni orda
qalaq, səhər tezdən qayıdaq rayonumuza.
Onlar gələndə artıq hava qaralmışdı. Mən Nuru müəllimi
dostları ilə birlikdə evimə dəvət etdim və Allah verəndən yedik-
içdik. Məclisdə rayon daxili işlər şöbəsinin rəisi də iştirak edirdi.
Rəis telefonla mehmanxanaya zəng edib qonaqlar üçün yer sifariş
etdi və hər otağa əlavə elektirik sobasının da qoyulmasını tapşırdı.
Vədələşdiyimiz kimi, səhər tezdən DİŞ-in rəisi ilə birlikdə
qonaqlarla səhər yeməyi yeyib yola salmaq üçün piyada DİŞ-in
yeməkxanasına gəldik.
Mehmanxanadan çıxarkən DİŞ-in rəisi Nuru müəllimə:
– Nuru müəllim, yeriniz isti idimi? Əlavə elektrik sobası
qoyulmasını da tapşırmışdım, - dedi.
Görünür, rəis tapşırığın icra olunduğunu onsuz da bilirdi, la-
kin prokurorun yanında Nuru müəllimdən xoş söz eşitmək məq-
sədilə bunu soruşdu.
Nuru müəllim isə rəisə cavab olaraq dedi:
– Yoldaş rəis, niyə, pis deyildi, otaq küçəyə nisbətən isti idi.
* * *
Dağlıq Qarabağ və onun ətrafında baş verən hadisələr başlandığı
dövürdən bütün məclislərdə - toylarda, yaslarda və digər yerlərdə söh-
bətlər bu mövzusuz keçmirdi. İnsanlar istər-istəməz bu mövzuya
toxunur və hər kəs münasibətini özü başa düşdüyü kimi bildirdi.
Mənim də iştirak etdiyim məclislərin birində Nuru müəllim
bu məsələyə münasibətini belə bildirirdi:
214
– Erməniər Qarabağı bizdən istəyirlər. Yaxşı, Qarabağı ermə-
nilərə verdik. Mən bilmirəm, belə olanda, “Qarabağ şikəstəsi”ni
hansı erməni və nə təhər oxuyacaq?!...
Biləcik zarafatları
Ay qardaş, ona deyin, mənim uşaqlarıma da qalsın
“Ay qardaş” ləqəbli Oruc qızını köçürür. Qızının 3-cü oğlu
dünyaya gəlir. Cavanlar Oruca zarafatla deyirlər ki, yeznən (kürə-
kənin) deyib ki, bu dəfə də oğlum olsa qaynatamın adını qoya-
cağam. Oruc kefini pozmadan deyir: “Ay qardaş, ona deyin, daha
bəsdir, mənim uşaqlarıma da qalsın.”
Pulu götürərsən yoxsa ağılı?
“Ay qardaş” Oruc zarafatla II Biləcik kənd sakini Qurban da-
yıya deyir: – Sənə desələr ki, 1000 dollar pulu götürərsən, yoxsa
ağılı, nə edərsən?”. Qurban dayı heç fikirləşmədən deyir:
– Ağılı. Oruc deyir ki, hə, düz eləyirsən, kimə nə lazımsa,
onu götürəcək. Mənə qalsaydı, pulu götürərdim.
Dodu zarafatları
Sərxoş Həşim arvadı ilə bərk sözləşir. Sərxoşluğundan cana
doyan arvad “sən kişi deyilsən” - deyib onu təhqir edərək evdən
çıxıb gedir. Müəyyən müddətdən sonra qohum - qardaş xahiş edib,
yalvarırlar ki, arvadla barış. Sərxoş Həşim barışmır ki, “ürəyimi
sındırıb, heçvaxt barışmaram” deyib durur, tək-tənha yaşayır.
Bir gün o dostları ilə “Soyuq bulaq” restoranında bərk yeyib
içir, özündə olmur. Dostları bir “canan” var deyib onu qadınla
tanış etmək istəyirlər. Tənhalıq Sərxoş Həşimi üzdüyündən razıla-
şır. Onu “Bolqa” maşınının arxa oturacağında, həmin “cananla”
yanaşı oturdub evə yola salırlar. Həmin gecə təsadüfən işıqlar da
Dostları ilə paylaş: |