218
giyə qurşanmısan-deyə onunla zarafat edirdilər. Öz təmkininin
pozmayan Əli müəllim, gülümsəyərək, “hə, deyəsən elədir” -
deyib ötüşürdü.
Üstündən bir neçə ay keçəndən sonra Bakıda olarkən Əli
müəllimlə görüşüb aranı yumşaltmaq üçün dedim ki, “Əli müəl-
lim, Şəki zarafatıma görə yenə üzr istəyirəm dostumun əngəlinə
düşdüm”. Əli müəllim: - mən də elə fikirləşmişdim, sən belə
qəbahət etməzsən, demə o kafirin işi imiş - dedi.
Yenə bir müddət keçəndən sonra yolum Bakıya düşdü. İclası-
mız olacaqdı. Amma bir gün vaxtım boş idi. Axşamdan Əliağadan
xahiş etdim ki, səhər dənizə gedib istirahət edək. Dənizin böyük
vurğunu olması və yaxın dostu ilə bütün günü istirahət etmək im-
kanı onu sevindirsə də bir qədər tutuldu? Mənim “nədir, getmək
istəmirsən?” sualıma: “necə yəni getmək istəmirəm, belə gözəl
təklifdən necə yan keçmək olar? Amma bir çətinliyi gərək həll
edək. Əli Qara oğlunu tanıyırsan, iş vaxtı ondan icazə almaq o
qədər də asan məsələ deyil. Ürəyini sıxma, bir şey fikirləşərik”
Mənim: “bəlkə mən icazə istəyim” - təklifimə də qəti etiraz
etdi ki, “qoy görək, bir az da işləri korlayarsan!”
Xülasə, səhəri birlikdə redaksiyaya getdik. Əli müəllim, jur-
nalın nəsr şöbəsinin müdiri işləyən Salam Qədirzadə, şeir şöbə-
sinin müdiri Qabil də yerində idilər. Əliağa mənə demişdi ki. sən
Əli Qara oğlunun başını qat, mənimlə işi olmasın.
Əli müəllim mənimlə çox mehriban görüşsə də özünü saxlaya
bilmədi:-hə, yenə də birləşib məni içirtmək istəyirsiniz? - deyib
gülümsədi. Əliağa da, orda olanlar da gülüşdülər.
Mən Əli müəllimin yanında oturdum və söhbətə başladıq.
“Durna qatarı”nın yaxın zamanlarda çapdan çıxacağının bildirib,
Şəki qəhrəmanlarının hamısının sağ-salamat olub-olmamasını
xəbər aldı.
Amma Əliağagilin pıçıltı ilə nəsə danışıb güldükləri nəzərin-
dən yayınmadı. Üzünü onlara tutaraq: - Kürçaylı, yenə nə pıçı-
pıçıya başlamısınız. Sizə deməmişəm, bu otaqda pıçı-pıçı söhbət-
lərdən əl çəkin?! (Onlar hamısı bir otaqda oturub işləyirdilər).
219
Əliağa: - Əli müəllim, vallah, Sizə deməli söhbət deyil – de-
dikdə, o, özündən çıxdı: - mənə deməli olmayan söhbət mənim
otağımda danışılmamalıdır. Deyin görüm nə söhbətdir?
Əliağa bir az da inadı artırdı:
– Əli müəllim, söhbət elədir ki, qonağımızın yanında eyibdir
- deyərkən, Əli müəllim özündən çıxdı: - Necə yəni məndən eyib
olmayan söhbət Sadıqdan eyib olmalıdır? Deyin görüm nə danı-
şırsınız?
Əliağa: – Vallah birdən yadıma düşüb, bunlara bir lətifə
danışırdım. Ancaq bir az ayıb lətifədir.
Əli müəllim: - eybi yoxdur, danış görüm nə lətifədir?
Əliağa, güya çarəsiz qaldığından lətifəni danışmağa başladı.
Axıra çatmışdı ki, Əli müəllim ayağa qalxıb qışqırmağa başladı: -
Rədd ol burdan, ədəbsiz!
Əliağa qapıdan ildırım surəti ilə qaçıb küçəyə çıxdı.
Əli müəllim elə pərt olmuşdu ki, onunla xüdafizləşib
ayrılarkən bir söz belə deyə bilmədi.
Əliağanı da çox pərt görmək ehtimalı ilə küçəyə çıxarkən,
onun qəhqəhə ilə güldüyünü gördüm. Tez məsələyə aydınlıq gətir-
di ki, Əli müəllimdən ayrı cür icazə almaq mümkün deyildi. İndi
məni 3 gün axtarası deyil. Elə də oldu. 3 gün sonra Salam Qədir-
zadədən Əliağanın niyə işə gəlmədiyini soruşarkən, o: - Əli müəl-
lim, axı onu elə qovmadınız ki, bir də işə gəlsin? - deyib.
Əli müəllim: - Zəng vur, de işə gəlsin.
Əliağa heç bir şey olmamış kimi qarşılanır.
Cürbəcür zarafatlar
Oxşatma
Şəkinin Qışlaq adlanan hissəsində cavan babalardan biri doq-
qazın başında daşın üstündə oturaraq nəvəsini oxşadırdı. Yoldan
keçən dostlarından birisi ona baxaraq zarafatyana deyir:
– İt qocalanda quçiyhlərlə oynamağı xoşliyər...
220
Qığılcımdan od törər
Yaxşı yadımdadır. 30 il bundan əvvəl Şəkinin “Otaq eşiyi”
məhəlləsində yaşamış bir qadının yasına getmişdik. Ailəmi evə
aparmaq üçün avtomobil gözləyirdim. Qaranlıq düşmüşdü. Bu za-
man bir yük maşını gəldi və mənim bərabərimdə dayandı. 3 nəfər
milis işçisi maşından düşərək mənə yaxınlaşıb soruşdular: - Sən
bizə zəng etmişdin ki, “otaq eşiyi”ndə ev yanıb, ölən də var?
Mən bu işdən xəbərsiz olduğumu söylədim. Bu vaxt bir nəfər
bizə yaxınlaşdı. Bu şəxs “otaq eşiyi” məhəlləsinin sakini hesabdar
Bəhram idi. O, milis işçilərinə yanğın barədə telefonla zəng etdi-
yini söylədi. Mən qaranlıqda yaxınlıqdakı evin sayqacında qığıl-
cımlar gördüm. Bu məhəllədə evlər bir-birinə çox yaxındır. Fikir-
ləşdim ki, əgər yanğın baş versə neçə bina alovlana bilər. Bu söz-
lərdən sonra narahat milis nəfərləri dedilər: - Biz iş adamlarıyıq,
niyə bizi narahat etdin? Bəhram çox soyuqqanlıqla zarafatyana
dedi: - Ə, heç narahat olmiyin. Məşhur Lenin diyitdi ki, qığılcım-
nan alov törər.
Dekret opuskası
Bir şəkili ipək kombinatında işləyirmiş. O, iş yoldaşına deyir:
- çox yorğunam, verilən opuska isə maa bəs eləmir. Zarafatcıl
dostu qayıdır ki, ə, sən eşitməmisən ki, uzunmüddətli opuska var?
Adı da dekret opuskasıdır. Bir il də məzuniyyətdə ola bilərsən.
Dostunun məsləhəti bunun başına batır. Dekret opuskası verilməsi
barədə ərizə yazaraq direktora təqdim edir. Direktor ərizəni
oxuyaraq çox təşvişə düşür. Ərizəni eynəklə və eynəksiz dəfələrlə
oxuyur: “dekret” sözü onu çox narahat edir. Axırda ehtiyatla əri-
zəçiyə deyir: Sən nə istəyirsən? “Dekret opuska”sı nədir? Ərizəçi
qayıdır ki, mən uzun müddətli opuskadan istəyirəm. Direktor
deyir: ay bədbəxt, sən istiyən məzuniyyət qadınlara aiddir. Bunu
eşidən şəkili çox dilxor olur.
Dostları ilə paylaş: |