241
lünü töküm. Qapımda bircə dənə quyrux buluyan qalmayıf, maşını
dala-qavağa verdikcə hamısını qırıf qurtarıf.
“A kişi, sən hara qaçqınısan?”
Birisi bütün idarə və təşkilatlara yazır ki, o da qaçqın ola-ola,
ona qaçqınlıq statusu vermirlər. Nəhayət, onu qaçqınkoma çağırıb
soruşurlar ki, o hansı rayondan olan qaçqındı. Kişi də sakitcə iza-
hat verərək deyir:
– Doğrudu, mən müharibə getməyən bir rayonun kəndində-
nəm. Özəlləşmə dövründə yaşadığım kəndin kolxoz sədri cama-
atın var-yoxunu talayıb dağıtdığı üçün ondan yuxarılara şikayət
məktubları yazır, teleqramlar vururdum. Buna görə də sədrin qo-
çuları gecələr evimə hücüm edir, özümü və uşaqlarımı öldürəcək-
ləri ilə hədələyirdilər. Odur ki, mən də ailəmi götürüb o rayondan
başqa rayona qaçmışam. A yoldaş, məni qaçqın saymırlar. Bəyəm
qaçqının buynuzu olur?!
Komissiyanın sədri deyir:
– A kişi, sən nə qəribə adamsan, “Nə bilim sədirdən, briqadir-
dən, onların qoçularından qorxub mən başqa yerə köçmüşəm” de-
məklə adama qaşqın statusu verərlər?! Qaçqın statusu verilən qaç-
qınların hansı rayonlardan olduğunu hamı yaxşı bilir. Onlar ermə-
ni quldurlarının əlinə keçməmək üçün qaçıb canlrını qurtarıblar.
– Onlar erməni gavırlarından qorxub qaçıflar, mən də müsür-
man quldurlarından. Daha niyə məni qaçqın saymırsınız ki?!
Sədr deməyə söz tapmır, qalır mat - məhəttəl.
Aydın cavab
İki ləzgi keçəçi
71
Qaraqoyunlu kəndlərindən birinə gəlir. Də-
rəcənnətli Hacıbaba kişi onları evlərinə aparır ki, yaylaq alaçıqla-
rı üçün bir neçə keçə saldırsın. Ləzgilər yunu didib hazırlayır və
yerə sərib lağacla döymək istəyəndə Hacıbaba kişinin yoldaşı
Gülpəri arvad deyir:
242
– Ağrıyız alım a qardaşlar, keçəni bərk-bərk döyün ki, kip
olsun, yeylaxda dəyəmdən dammasın.
Keçəçilərdən biri halını pozmadan deyir:
– Bacı, o bizlik döyül, sənnikdi.
Arvad təəccüblə deyir:
– Nətəri yanı mənnikdi, başa düşmədim.
– Bacısı, bunu başa düşməyə nə var ki, hindi mən yaxşı-yaxşı
başa salım:
Verəcəksən yağdan, ətdən - vurarıq bərkdən, bərkdən.
Verərsən şordan, mordan - vurarıx burdan,ordan.
Başa düşdünmü, ay xalası.
– Başa düşdüm, ay qardaş, başa düşdüm.
Eşşək həmən eşşəkdi, palanı dəyişif...
birdən eşşək də dəyişə bilər
Birisinin qonşu eşşəyinə gözü düşür, onu ələ keçirmək üçün
qazının yanına gedir və dərdini ona açır. Qazı bir az fikirləşib ona
deyir:
– Kişi, get öz eşşəyini gecəykən uzaq bir yerə aparıb sat.
Gecənin birində qonşunun eşşəyinin palanını götürüb gizlət, öz
eşşəyinin palanını qoy onun belinə və səhər açılanda haray sal ki,
qonşu sənin eşşəyini oğurlayıb. Dalısınca sənin işin yoxdur, eşşəyi
qanuniləşdirib sənə verəcəyəm.
Beləliklə, kişi qazının köməkliyi ilə qonşunun eşşəyini alır.
Qonşu bu dərdə heç cür dözə bilmir və bir gün gəlib o da
öz dərdini Molla Nəsrəddinə açır. Məsələdən xəbərdar olan Molla
kişiyə bir fənd öyrədir.
Bu hadisədən bir müddətdən sonra qonşu arvadını qızı
evinə göndərir və inəyi sağmaq üçün qonşunun arvadını (eşşəyi
şərləyib alanın) evlərinə cağırır. Qadın nə qədər çalışırsa da, inək
onu sağmağa qoymur. Bunu bilən kişi arvada deyir:
– Bacı, bu inək yamanca tərs heyvandı. Öz yiyəsindən başqa
heç kəsi yaxına buraxan deyil. Yaxşısı budur keç altdakı otağa, or-
243
da Sənəmin köhnə paltarları var. Öz paltarıyı dəyiş onları gey, on-
da inək səni qoyacaq. Arvad tez otağa keçərək əynini dəyişib inə-
yin yanına gəlir və onu sağmağa başlayır. Bu arada kişi gedib
qadının paltarını götürüb gizləyir. Qadın qayıdıb öz paltarlarını
axtarır ki, geyib evlərinə getsin. Lakin tapa bilməyib haray salır.
Ev yiyəsi tez gedib qapını kilidləyir və haray salır ki, onun arvadı
dəli olub evdən qaçmaq istəyir və o da ona görə qapını kilidləyib
ki, arvadı gedib özünə xəsarət edər. Bu hay-haraya qohum-qonşu
onların həyətinə yığışır. Qazı da, Molla Nəsrəddin də oraya gəlir-
lər. Qonşu arvadı əhvalatı olduğu kimi qazıya danışır. Qazı üzünü
ev yiyəsinə tutub amiranə bir şəkildə deyir:
– Utanmırsan heç, arvadıyın paltarını gətirib özgə arvadına
geyindirmisən ki, bu mənim arvadımdı! Paltarını dəyişməklə
adam dəyişib başqa adam olur?!
Bu yerdə Molla özünü qavağa verib deyir:
– Necə olur ki, ay qazı lələ, eşşək palanını dəyişməklə dönüb
özgə eşşəyi olur, amma adam dəyişilə bilmir? Hamı gülüşür və tez
oradan uzaqlaşır.qazının fitvasına uyan qonşu öz əməlindən peşi-
man olur, təqsirini boynuna alır.
Sərkar bic, çoban “gic” olanda
Bir sərkar olduqca xəsis imiş. Odur ki, heç bir çoban onun
yanında davam gətirməz və 4-5 aydan, uzağı bir ildən çıxıb gedər,
xəsis sərkar da min bəhanə gətirib ona heç bir şey verməzmiş.
Dələduzlardan biri: onun öhdəsindən yaxşı gələrəm,-deyib həmin
yatağa gedir. Sürünü otarmasından 5-6 ay keçməsinə baxmayaraq
sərkar hər ay bir bəhanə tapıb ona heç bir şey vermir. Vaxt gəlir,
qoyun yaylağa gedəsi vaxt sərkar xəstələnir və sürüsü ilə dağa
qalxa bilmir. Sürünü təkbaşına yaylağa aparan çoban 4 aydan
arana qayıdır. Sərkar tez onu adam göndərib yanına çağırır və
haq-hesab soruşur. Çoban tələsmədən arxayın-arxayın sərkara
haqq-hesab verir:
Dostları ilə paylaş: |