296
güc-bəla ilə onu uçurumdan xilas eləyib kəndə gətirirlər. Beləlik-
lə, Fərəcullahın “peyğəmbərliyi” başa çatır.
Amma bu gülməli əhvalatdan sonra qaraqoyunlu elatında bir
deyim yarandı: Belə ki, indi hər kim lovğalanarsa, icrası qeyri-
mümkün olan bir işi boynuna götürmək istəyirsə, yaxud “filan
qayadan, filan uçurumdan mən gözüyumulu keçərəm,” - deyə
öyünürsə, ona deyirlər: “A bala, yaxşı fikirləş, hər yerdə sarağan
kötüyü olmur ha, çaşarsan.”
Məsləhətli oğurluq
Qaraqoyunlular qonşu muğal kəndlərinin birinə oğurluğa ge-
dirlər. Girdikləri həyətdə ailənin olduğu evin qapısını cəftələyib
tövləyə girirlər.Kibrit yandırıb görürlər ki tövlədə yalnız iki baş
inək var, ikisi də yelinlidir. Onların ikisinin də aparılmasının in-
safdan olmadığını qərara alan oğrular onun birini aparmaq məslə-
hətinə gəlirlər. Bəs hansını aparmalı, görəsən bunlardan hansı bo-
ğaz, hansı qısırdır? Bunu qaranlıqda dəqiq müəyyənləşdirmək
mümkün olmadığından mal sahibindən soruşmağı qərara alırlar.
Onlardan biri bağlı qapıya yaxınlaşıb astadan deyir:
- Ay ev yiyələri, biz oğrularıq. İnəklərdən birini aparmax istə-
yirik. Özüyüz deyin görək, hansını aparaq, bizə qısırı lazımdı.
Tez arvad içəridə deyir:
- Can qardaş, sarı inəyi aparın, tövlənin ağzına bağlanıf. Qara
inəyə dəyməyin, onu atam evi verif mənə.
Kişi onun üstünə qışqırır:
- İmansız köpəyin qızı, həmməşə ortalığa ayrı-seçkilik salırsan.
Sonra üzünü bayıra tutuf deyir:
- Sizə and verirəm, qara inəyi aparın. Qısırdı, yaxşı ətdidi. Bu
arvad kimi əmrikdi (heç vaxt doğmayan, qısır mənasında) hörə almır.
Ər-arvad içəridə bir mərəkə qoparırlar ki, oğrular əlacsız qa-
lıb deyirlər:
- Yaxşı, biri-biriyizin boğazını üzmüyün, inəklərin ikisini də apa-
rırıx. Biz getdik, salamat qalın, səhər qonşular gəlif qapıyızı açallar.
297
X
X
V
V
.
.
Q
Q
A
A
R
R
A
A
V
V
Ə
Ə
L
L
L
L
I
I
Ağ yalan
Hədi idi, Hüdü idi, Salman oğlu Sadıx idi, mən idim.
Dədəm altda, mən yayax, əlimdə dəmir dayax.
Palçıq dizdən, su qurşaxdan, ha yüyürdox toz qopdu.
Getdox, getdox, doğmamış doşan balasın atdox, bitməmiş yo-
şan düzünə çatdox.
Gördox bir doşan qaçır.
Hədiyə dedim:
- Tüfəngin var?
Dedi:
- Yox.
Hüdüyə dedim:
- Tüfəngin var?
Dedi:
- Yox.
Salman oğlu Sadığa dedim:
- Tüfəngin var?
Dedi:
- Yox.
Dədəmə dedim:
- Tüfəngin var?
Dedi:
- Yox.
Əlimi civimə saldım, gördüm ki, iki piçağım var. Birinin sapı
var, sulğuncu yox, o birinin sulğuncu var, sapı yox.
Dovşanı sapnan soydum.
Əti bişirmək üçün Hədiyə dedim:
- Qazana get.
Dedi:
- Getmirəm.
Hüdüyə dedim:
298
- Qazana get.
Dedi:
- Getmirəm.
Salman oğlu Sadığa dedim:
- Qazana get.
Dedi:
- Getmirəm.
Dədəmə dedim:
- Qazana get.
Dedi:
- Getmirəm.
Axırda özüm gedəsi oldum. Getdim, getdim, gördüm bir
məhlədə qoca qarı oturub. Qarıdan qazan istədim. Qarı dedi:
- Oğul, iki qazanım var, birinin qırağı var, altı yoxdu, o biri-
nin altı var, qırağı yoxdu.
Qırağı olan qazanı götürüb gəldim. Əti qovurdox, bişirdox,
doyunca yidox. Qalan bişmiş, çiy əti də qarıya verib yolumuza da-
vam etdox. Az getdox, üz getdox, bir ot tayasına rast gəldox. Hava
çox soyuq idi. Tayanı oddadox. Taya yandı, içindən bir palan çıx-
dı. Palan da yandı, yandı, içindən bir yekə ağ yalan çıxdı.
299
X
X
V
V
I
I
.
.
B
B
A
A
Y
Y
A
A
T
T
I
I
L
L
A
A
R
R
I
1.Gülpəri evdə gəzər*,
Kəmərə düymə düzər
Toya kəsən qoç başı,
Paya başında gəzər.
2. Gülpəri ev tökürdü,
Barısını sökürdü
Fatma qızı qaçanda
Kəndaşağı qəkirdi.
3.Çay başında oturur,
Hər nə desən götürür,
Muştuluq İrəfiyə,
Oğlu gəlin gətirir.
4.Fatma qaçaq olubdu,
Tükü saçaq olubdu.
Hamıdan hündür Fatma,
İndi alçaq olubdu.
5.Qanıx daşanda bilər,
Kür qovuşanda bilər.
Dost dostun qədrini,
Ayrı düşəndə bilər.
6. Elə düşdüm dara mən,
Geyindim zil qara mən.
________________________
* Qız qaçırmağa aid deyilən bayatıdır. Gülpərinin qızı Fatmanı İrəfinin
oğlu qaçırır.