312
* * *
Nə bağışlar,
Dost dosta nə bağışlar.
Başım cəllad əlində,
Nə kəsər, nə bağışlar.
* * *
Ay şəkərsən,
Həm qəndsən, həm şəkərsən.
Bir quru canım qalıf,
Alarsan, əl çəkərsən.
* * *
Əzizinəm gül üstə,
Səhər-səhər gül istə.
Mən ki səni sevirəm,
Səhər məndən gül istə.
* * *
Oda yandı,
Od düşdü, o da yandı.
Şimşək çaxdı göylərdə,
Mən qaçdım, o dayandı.
* * *
Əzizim incə-mincə,
Səni kim istər məncən,
Səni kimə tapşırım,
Bizim öyə gəlimcən.
* * *
Tasa bax,
Bülbül oxur, səsə bax.
Bir tərəf toy-büsatda,
Bir tərəfdə yaşa bax.
315
X
X
V
V
I
I
I
I
I
I
.
.
D
D
I
I
L
L
D
D
E
E
M
M
Ə
Ə
L
L
Ə
Ə
R
R
(
(
A
A
Ğ
Ğ
I
I
L
L
A
A
R
R
)
)
I
Ata-ana balanın kiçik Allahıdır. Cənnət deyilən şey Anaların
qədəmləri altındadır. Ataya ibadət Allaha ibadətdir. Atanın ananın
bir haqqını min borc ödəyə bilməz.
Ata-ana borc deməkdir. Övladlıq borcunu ödəmək çətindir.
Övladın çiynində nə ağır yükdür atalıq zəhməti, analıq yükü.
Əzablı yollarınan balalar böyüdüb zəhmətinin barını yemiyən ana-
lara qurban
Ana bir tacdır,
Balanın dərdinə əlacdır.
Ana nə qədər qocalsa da
Balalar yenə ona möhtacdır.
Ata-ananın qədrini vaxtında bilməyəndə öləndən sonra dərd
çəkməyin xeyri yoxdur.
Bu dünya yoxdan yaranıb yox olacaq, bu dünya heçdən yara-
nıb heç olacaq. Necə ki, heç olub getdilər.
Ölürəm ömrümü çatdırdım başa.
Qəm öldürdü məni oğlum, mən ölürəm bir kömək göstər.
Oğlum, gəl atanın pis gününə çat, gəl canım çıxmamış mənə əl
uzat, oğlu ola-ola kimsəsiz ölən. Səfər beşiyində dinc yata bilmi-
yən anam laylay, atam laylay.
Ay bizi işıqlı dünyaya gətirən ana. Gecələr başımızın üstündə
əsgər kimi keşiyimizi çəkən ana.
Laylalar laylası, nəğmələr-nəğməsi, beşiyimizin laylalı, tərbi-
yəmizin bünövrəsi anam laylay, anam laylay.
Ata balaların adıdı, ata balaların dağıdır, qorxmagəldimidir.
Ata arxasından əli üzülənlərə qurban
Ana balaların döyünən ürəyidir, ata evin dirəyidir. Evinin
dirəyi yıxılan gününə qurban.
Çörəyi duzlu, sözü-söhbəti şirin olan anam laylay, anam lay-
lay.