43
cu illərdə başlanan Məzdəkilər hərəkatının əsas təlimi ədalətli
cəmiyyət qurmaq, insanlar arasında əmlak bərabərliyi yaratmaq idi.
Bu təlimə görə Xeyirin Şər üzərində qələbəsini Allahın və işıqlı
qüvvələrin köməyi ilə təmin etmək olar. I Qubadın (488-531) haki-
miyyəti dövründə məzdəkilər hərəkatı genişləndi. I Qubad məz-
dəkiləri himayə etməyə başladı. O, iri feodalların gündən-günə artan
təsirinə qarşı mübarizədə bu hərəkatdan istifadə etdi, lakin məzdə-
kilər hərakatı təhlükəyə çevrildiyindən I Qubad və onun oğlu Xos-
rov (531-579) məzdəkilərə qanlı divan tutdu. Məzdək 529-cu ildə
edam edildi, 80 mindən artıq adamı öldürüldü. Ermənilər Bizansa
arxalanır, xristian dini pərdəsi altında Sasani hakimiyyətinə qarşı
çıxır, Azərbaycan torpaqlarını işğal etmək siyasəti yeridirdilər.
Bizans və İrandakı siyasi hərc-mərclik Azərbaycanda, xüsusilə Al-
baniyada xristianlığın mövqeyini zəiflədir, türk etnosların siyasi
üstünlüyü şəraitində birləşməsini təmin edirdi.
Mehranilər sülaləsi. Girdiman dövləti. VII əsrin əvvəl-lə-
rində Albaniyanın Girdiman vilayətində (Şəmkir-Qazax bölgəsi)
Mehranilər sülaləsinin hökmranlığı yaranmışdır. Dövlətin mərkəzi
Partav (Bərdə) idi. Mehranilər sülaləsinin banisi Sasani şahı II Xos-
rovun qohumu Mehran (570-590) olmuşdur. II Xosrovun atasının
ölümündə təqsirləndirilən Mehran qorxaraq Albaniyaya Uti vilayə-
tinə qaçaraq xəzərlərlə birləşmək istəyirdi. Bundan ehtiyatlanan II
Xosrov Mehrana Albaniyada istədiyi yerə sahib olmaq icazəsini
verir. Mehran Girdiman vilayətində Mehrəvan şəhərini saldırdı.
Girdiman vilayətində VI əsrin 70-ci illərində türk mənşəli Sabir
tayfaları məskunlaşmışdılar. Mehran sabir türklərinin nəslindən idi.
591-ci ildə Bizansla İran arasında bağlanmış müqaviləyə əsasən
Girdiman vilayəti Sasanilər hakimiyyəti altında qalmışdı (8, s. 197).
Alban-Sabir mənşəli Mehranilər Albaniyada öz hakimiyyətlərini
möhkəmləndirdilər. Mehran yerli əyanlardan 12 nəfəri öldürüb bü-
tün Girdiman vilayətinə sahib çıxdı. Onun nəticəsi Vardan (600-
615) Girdiman qalasını tikdirdi. Vardanın nəvəsi Varaz Qriqor
(630-642) Bizans imperatoru İraklinin siyasi təsiri altına düşdü. Bu
zaman xəzər türkləri Bizansla ittifaqa girib Sasanilərə qarşı müba-
44
rizə aparırdılar. Beləliklə, Varaz Qriqor Albaniyanın hakimi olmuş-
dur. Varaz Qriqorun oğlu Cavanşir (642-681) bütün Albaniyanın
hakiminə çevrildi. O, Bərdəni paytaxt etdi. İlk dövrdə o, Sasani şahı
III Yezdəgerdə tabe idi və ərəblərə qarşı vuruşurdu. 651-ci ildə
Sasani dövlətinə Ərəb xilafəti son qoydu. Cavanşir Bizans impe-
ratoru tərəfinə keçdi. II Konstatinin (641-668) himayəsi sayəsində
Cavanşir İberiya sərhədlərindən Araz çayına və “Hun darvazala-
rına” (Dərbəndə) kimi ərazini əhatə edən Alban ölkəsinin hakiminə
çevrildi (8, s. 197-198). Bu dövrdə Xəzər türklərinin Albaniyaya
təkrar hücumlarından ölkəni xilas etmək üçün Cavanşir Xəzər xaqa-
nının qızı ilə evləndi. Cavanşir cənubdan gələn təhlükəni Albani-
yadan sovuşdurmaq və Albaniyanın bütövlüyünü saxlamaq üçün
yüksəliş mərhələsində olan Ərəb xilafətinin asılılığına keçdi.
Erkən Orta əsrlərdə (III-VII əsr) Azərbaycanın vahid döv-
lətin-Sasanilərin tərkibində olması mədəniyyətin inkişafında böyük
rol oynamışdır. Güman edilir ki, Atropatenada Sasani dövlətində
tətbiq olunan pəhləvi yazı sistemindən, V əsrin əvvəllərində alban-
lar isə 52 işarədən ibarət fışıltılı və boğaz səsi ilə zəngin olan öz
əlifbasından istifadə edirdilər. 1948-ci ildə Mingəçevirdə aşkar edil-
miş qısamətnli epiqrafik abidələr bu yazının bir növüdür. Yazı 21
işarədən ibarətdir, 4 sətirlidir. Üzərində alban yazısı olan dörd-
künclü ştamp da tapılmışdır. V əsrdə alban dilində fərman tərtib
edilmişdir. İslam dinini qəbul etmiş Azərbaycan əhalisi ərəb əlifba-
sından istifadə etməyə başlamışdır.
Bu dövrdə mövcud olan şəhərlərdən Dərbənd, Bərdə (Partav),
Çola (Çora), Hunarakert (Hun şəh.), Paytakaran, Təbriz, Şiz,
Ərdəbil, Naxçıvan, Gəncə, Şəki, Şəmkir, Qəbələ, Şabran, Xalxal,
Beyləqan və s. var idi. Şimala gedən yollar üzərində sədlər tikil-
mişdir. Beşbarmaq dağından dənizədək qoşa divar uzanırdı. Şirvan
səddi (Gilgilçay boyu) Beşbarmaq divarından 23 km şimalda çəkil-
miş, Çıraqqala bu səddin başlanğıcında dağ zirvəsində yerləşirdi.
Digər sədd Samur çayından şimalda inşa edilmişdir. Ən əzəmətli
Dərbənd səddi yüksəklikdən dənizin içinədək uzanırdı. Orta hissə-
sində qala var idi. Azərbaycan ərazisində Torpaqqala (Alazan çayı
45
sahili), Govuqqala (Ağdam), Cavanşir (İsmayıllı), Çarabkert (Ağ-
dam) qalaları inşa olunmuşdu. Alban məbədlərinin qalıqlarına Qə-
bələ, Qax, Yuxarı Qarabağ, Şəki, Zaqatala, Mingəçevir, Ağdam,
Kəlbəcər, Laçın, Qubadlı və s. yerlərdə rast gəlinir.
Azərbaycanda təkallahlığa (monoteizmə) keçid tam müstəqil
dövlət olmaması şəraitində baş verirdi. Zərdüştliliyin təkallahlılığa
çağırışı Azərbaycanda (eləcə də İranda) atəşpərəstlik dini ehkamına
qarışdı. Sasani hakimiyyəti illərində Mani, sonra məzdəkilərin tə-
limlərində Xeyirlə Şərin mübarizəsi ideyası Zərdüştlük dininin təsiri
altında meydana gəlmişdir. Atəşpərəstlik, oda sitayiş Sasani imperi-
yasında dövlət dini səviyyəsinə qaldırılmışdır. Günəşə, Aya, suya,
göyə və s. ibadət edirdilər. Sehr, cadu və rəmmallığa inam o qədər
dərin imiş ki, Azərbaycanda xristianlığı yayanlar ilk növbədə bu iş-
lərlə məşğul olanları cəzalandırırdılar. Xristianlıq zorla qəbul edilir-
di. Albaniyada çoxları qədim dinlərini saxladı. Erkən Orta əsrlər-
də Azərbaycanda alban, kaspi, müq, qarqar, udin, girdiman adları
daşıyan əhali yaşayırdı. Azərbaycanda yaşayan etnosların çoxu (al-
ban, qarqar, uti, sovde, sakasen, hun, girdiman və s.) türk mənşəli
idi. Qədim və Erkən Orta əsrlərdə Azərbaycana 2 böyük etnik axın
olmuşdur: I axında türk mənşəli kimmer, skit, sak tayfaları, II axın-
da isə türk mənşəli hun tayfaları (kəngər, pesənək, onoqur, sabir,
hun, herlat, oğuz və b.). İlk oğuzlar ümumtürk məkanının tərkib
hissəsi olan Cənubi Qafqaza, o cümlədən Azərbaycan ərazisinə Dər-
bənd keçidi və Böyük Qafqazın başqa dağ aşırımlarından keçərək
yayılmışdır.
Uzun tarixi dövr ərzində Azərbaycanın bütöv halda Sasani
imperiyasının tərkibində olması mütərəqqi hadisə idi. Çünki ölkənin
bütün bölgələri arasinda daxili əlaqələr, ilk növbədə ticarət əlaqələri
genişləndi. Ölkəmizin etnik-siyasi və mədəni birliyinin yaranması
yolunda mühüm irəliləyiş baş verdi. Sasani əsarətinə qarşı uzun-
sürən azadlıq mübarizəsi ölkənin türk və qeyri-türk əhalisini daha
sıx birləşdirdi, onların qaynayıb-qarışmasına müsbət təsir göstərdi.
Vahid xalqın yaranması prosesi sürətləndi.
Dostları ilə paylaş: |