də Əbubəkrin ögey qardaşı inanc nəslindən olan(ana tərəfindən) Qutluq nanc da dəfələrlə (1 ay
ə
rzində 4 dəfə) onun üzərinə hücum etmişdi.
Mənbələrdən məlum olduğu kimi Şəmsəddin Eldəgizin böyük oğlu Məhəmməd Cahan
Pəhləvanın oğlanları üç qadından doğulmuşdu. Onlardan Qutluq inanc Mahmud və Əmir Əmiran
Ömərin anası nanc Xatun, Əbu Bəkrin anası türk qızı Quteybə xatun, Özbəyin anası kəniz
Zahidə xatun idi.
Qızıl Arslanı əvəz etmiş Əbubəkr (1191-1210) sələflərinin ənənələrini davam etdirə
bilmədi. 20 illik hakimiyyəti dövründə təmsil etdiyi sülalənin nüfuzunu zəiflətdi. Mənbələrdə
deyildiyi kimi o, dövlət işləri ilə çox az məşğul olurdu.Atabəylərin son nümayəndəsi
Özbək(1210-1225) isə ölkənin müdafiəsini təşkil etmək iqtidarında deyildi. Onun hakimiyyəti
dövründə Gürcü çarı Tamar və Xarəzmşah Məhəmməd Atabəy Özbəyin torpaqlarına hücum etdi.
Özbək asılılığı qəbul etməyə məcbur oldu. Atabəylərin bütün xəzinəsi xarəzmşahın əlinə keçdi.
Xəzinənin boşalması, təsərrüfatın dağılması, vergilərin artırılması, özbaşnalıq dövləti tam
zəiflətdi. Yaramaz əməllərlə məşğul olan Özbək bir hökmdar kimi əhali arasında nüfuzunu
itirmişdir. Mövcud vəziyyətdən istifadə edən monqollar Azərbaycan üzərinə yürüşlərə başladı.
Azərbaycanda hökm sürən feodal pərakəndəliyi Monqol dövlətinin istialası üçün əlverişli şərait
yaratdı. ran, Orta Asiya, Azərbaycanın yerli feodal əyanları arasında hökm sürən daxili
çəkişmələr onları monqollara qarşı birgə mübarizə aparmaq imkanından məhrum etdi.
22.Xarə zmş ah Cə lalə ddinin Azə rbaycanı işğ al etmə si
Monqolların zərbələri altında dağılmış Xarəzmşah dövlətinin keçmiş
hökmdarı Məhəmmədin oğlu Cəlaləddin ölkəsini qorumaq əvəzinə başqa əraziləri
viran qoymaq yolunu seçdi.
1225-ci ilin may ayında Xarəzmşah Cəlaləddinin qoşunları
Azərbaycana soxulur və Marağanı tutdu. O, Marağadan Təbrizə hücum etdi.
7 günlük mübarizədən sonra 1225-ci ilin iyul ayının 15-də Təbriz
Cəlaləddin tərəfindən tutuldu. Bu zaman şəhərin müdafiəsinə Şəmsəddin
Tuğrayinin qardaşı oğlu Nizaməddin ət-Tuğrayi başçılıq edirdi. Atabəy
Özbək özü Gəncəyə qaçmışdı. Sonra Atabəy Özbək Gəncədən Naxçıvana
gələrək Əlincə qalasında gizləndi. O, burada 1225-ci ildə bir neçə gündən
sonra öldü. Bununla da Azərbaycan Atabəyləri dövləti süqut etdi.
Atabəylərin hakimiyyəti altında olan ərazilər-Azərbaycan, Arran, Şirvan
Cəlaləddinin hakimiyyəti altına keçdi.
Təbrizdə olarkən Cəlaləddin rəis Şəmsəddin ət-Tuğrayini şəhərin
başçısı təyin etdi. Cəlaləddin oradan gürcülərə qarşı döyüşə çıxdı. Təbrizdə
qalan Cəlaləddinin vəziri Şərəf əl-Mülk Təbriz əhalisinin Tuğrayi nəslinə
olan hörmətini qəbul edə bilməyib onları sultanın gözündən salmaq üçün şər
ataraq bildirir ki, onlar təbrizliləri xarəzmlilərin üzərinə qaldırmaq
istəyirlər. Tezliklə Nizaməddin ət-Tuğrayi edam olunur. Şəmsəddin ət-
Tuğrayi isə həbsə atılır. Yalnız 1228-ci ildə sultan peşiman olub Şəmsəddini
yenidən Təbrizə canişin təyin etdi.
Gəncəni işğal edən Cəlaləddin buranı özünə iqamətgah seçdi. 1228-ci
ildə 50 minlik qıpçaq qoşunları ilə birlikdə Cəlaləddin Dərbəndi mühasirəyə
aldı. Sonra Gürcüstana, buradan Xilat qalasına hücum edib onu mühasirəyə
aldı. l yarımlıq mühasirədən sonra 1230-cu il aprelin 14-də qala təslim
oldu. Xilatın alınması Cəlaləddinin son qələbəsi idi.
1231-ci ildə yadellilərə qarşı sənətkar Bəndərin rəhbərliyi ilə Gəncə
yoxsulları üsyana qalxdı. Xarəzmşah bir neçə gün onlara təslim olmaq təklifi
göndərdi, amma bunun nəticəsi olmadı. Gəncəlilər qaladan çıxaraq
Cəlaləddinin qoşunları üzərinə hücum çəkirlər. Qüvvələrin qeyri-bərabərliyi
nəticəsində üsyan məğlub oldu. Bəndər başda olmaqla 30 nəfər edam edildi.
Monqollar 1231-ci ilin oktyabrında yenidən Azərbaycana soxuldular.
Bunula da monqolların ikinci yürüşü başlandı. Cəlaləddin bir neçə min
döyüşçü toplayaraq monqollarla döyüşmək üçün Ağdam yaxınlığında
Qarqarçay sahilində məskən saldı. Monqol elçisi Cəlaləddinə təslim olmaq
təklif edir. Cəlaləddin isə razılaşmayıb Gəncəyə çəkilir, lakin müqavimətin
mümkünsüzlüyünü başa düşərək buradan Kiçik Asiyaya yollanan Cəlaləddin
Diyarbəkirdə öldürüldü.
23.Hülakülə r dövlə tinin yaranması. Azə rbaycan Hülakülə r dövlə tinin
tə rkibində
1253-cü ildə monqol xaqanı - Çingiz xanın nəvəsi, Tuluy xaqanın oğlu
Münkə xaqan Ön Asiyada istilaları davam etdirmək üçün göndərdiyi böyük
orduya onun qardaşı Şahzadə Hülakü xan başçılıq edirdi.1253-1256-cı
illərdə Hülakü xan istiladan kənarda qalmış Ön Asiya ərazilərini də zəbt
etdi. Onun qoşunları 1256-cı ildə Azərbaycanı, 1258-ci ildə Bağdadı alırlar.
Döyüşə Hülakü xan özü və onun sərkərdəsi Baqu rəhbərlik edirdi. 508 il
davam edən Abbasilər sülaləsinin son nümayəndəsi əl-Müstəsim öldürüldü.
Beləliklə, Yaxın və Orta Şərqdə raq-i Ərəb, raq-i Əcəm, Gürcüstan,
Azərbaycan, Fars, Kiçik Asiya, Rum, Kirman, Xorasan, Xuzistan və digər
ölkələr daxil olmaqla geniş ərazini əhatə edən Hülakülər dövləti yarandı.
Amu-Dəryadan Aralıq dənizinə, Dərbənddən ran körfəzinə qədər olan
ə
razidə yeni-5-ci Monqol Ulusu yaradıldı. Bu dövlət Hülakülər dövləti
adlanmaqla yanaşı, hökmdarları Elxan rütbəsi daşıdığı üçün Elxanilər
dövləti də adlanırdı.
Hülakü xan (1256-1265-cı illər) Azərbaycanda möhkəmləndi.
Azərbaycan Hülakülər-Elxanilər dövlətinin mərkəzi vilayətinə çevrilir.
Ölkənin paytaxtı Marağa, Təbriz və XIV əsrdə Sultaniyyə şəhərləri idi.
Azərbaycan 100 il boyu Qızıl Orda xanları ilə Hülakülər arasında döyüş
meydanına çevrilmişdi. Qızıl Ordalılar 1263, 1265, 1288, 1290, 1318 və b.
illərdə Azərbaycana basqınlar etmişdilər.
Şirvanşahlar dövləti Elxanilərdən vassal asılı dövlət idi. Lakin
Hülakü xanın hakimiyyəti illərində Şirvan xüsusi nəzarət altında
saxlanılırdı. 1260-cı ildə isə Şirvanşah II Axsitan Hülakü xanın əmri ilə
öldürüldü. Hülakü xan II Fərruxzadı Şirvana hakim təyin etdi. Hülakü
hökmdarı Abaqa xanın (1265-1282) ölümündən sonra hakimiyyət uğrunda
ayrı-ayrı şəxslər arasında mübarizə gücləndi. Feodal ara müharibələri
nəticəsində Abaqa xanın varisləri Əhməd xanın (1282-1284), Arqun xanın
(1284-1291), Keyxatu xanın (1291-1295) və Hülakü xanın nəvəsi Baydu
xanın (1295) dövründə dövlətin daxili və xarici vəziyyəti daha da
gərginləşdi. Arqun xanın oğlu Keyxatu xanın dövründə (1291-1295)
maliyyə vəziyyətini düzəltmək üçün kağız pullar (çao) buraxıldı. Lakin
bunun köməyi olmadı. Arqun xanın başqa oğlu Qazan xan (1295-1304)
Dostları ilə paylaş: |