döyüşün ümumi nəticəsinə görə Əhəmənilər bütövlükdə Arazdan
ş
imalda yerləşən torpaqları ələ keçirə bilmirlər.
II Kambizin (e.ə. 530-522) hakimiyyəti illərində Əhəmənilər Misirin
işğalını həyata keçirdikləri dövrdə dövlət daxilində çevriliş baş verir.
Qaumata adlanan maq tərəfindən başlanan üsyan nəticəsində Əhəməni
taxtına I Dara(e.ə.522 - 486) sahib olur. Lakin Qaumatını dəstəkləyən
bəzi ərazilərdə (Fars, Midiya, Babilistan və s ) üsyanlar qalxmağa
başlayır .Bu üsyanlar cərgəsində Azərbaycanın adı çəkilmir. Herodotun
məlumatına görə, Araz çayından şimalda yaşayan tayfalar könüllü
olaraq Əhəməni dövlətini tanımış və ona xərac verməyə razılaşmışlar.
I Dara uğurlu hərbi əməliyyatlar apararaq Əhəməni ərazisini Arazdan
ş
imala doğru genişləndirmiş və işgal etdiyi ölkələri 20 satraplığa
bölmüşdü. Azərbaycan bu tarixdən etibarən Əhəmənilərin vergi
dairələrinə düşərək yarımasılı canişinliyə çevrilir.
10.Makedoniyalı skə
ndə
rin Şə
rqə
hə
rbi yürüş
lə
ri.
E.ə. 336 –cı ildə II Filippin ölümündən sonra hakimiyyətə onun oğlu skəndərin
(e.ə. 336-323 illər) gəldi. O, atasının siyasətini davam etdirərək Şərq ölkələrinə
yürüşə hazırlaşdı. Bu zaman Şərq ölkələri Əhəmənilərin hakimiyyəti altında idi.
E.ə. 334-cü ilin yazında skəndərin 35 minlik ordusu şərqə doğru hərəkətə başladı.
Ə
həməni şahı III Dara 40 minlik ordusu ilə Qranik çayı yaxınlığında skəndərlə
qarşılaşdı, lakin məğlub oldu.
III Dara yenidən böyük ordu toplayaraq Suriyada so şəhəri yaxınlığında
skəndərlə üz-üzə gəldi. Iskəndər bu dəfə də qələbə çaldı. III Dara döyüş
meydanından qaçdı, onun anası, arvadı, iki qızı və körpə oğlu əsir düşdü.
Bu qələbdən sonra skəndər Misirə yola düşdü. Misir müqavimət göstərmədi.
Iskəndər Misirdən çıxaraq kiçayarasına doğru hərəkət etdi. III Dara döyüşə
ciddi hazırlaşmış, 100 mindən artıq hərbi qüvvə toplamışdı. Qavqamel (Cancal)
döyüşünə Azərbaycanda yaşayan tayfalar da cəlb olunmuşdu (alban, sakesin,
kaspi, kadusi, mard, sak).
E.ə. 331-ci il oktyabr ayının 1-də Qavqamel (Çançal) düzənliyində qanlı döyüş
başlandı.
Iskəndər döyüşün gedişində dönüş yaratmaq üçün süvari dəstəsilə birlikdə
özünü Əhəməni ordusunun mərkəzinə saldı.
Daranın canına qorxu düşdü və müvəffəqiyyətlə uda biləcəyi döyüşü yarımçıq
qoyub Midiyaya qaçdı. Başsız qalmış ordu darmadağın edildi. Bu döyüş Əhəməni
dövlətinin süqutunu başa çatdırdı. Qələbədən sonra skəndər müqavimətsiz Babil
və Elamın paytaxtı Suz şəhərini zəbt etdi, şah xəzinəsini ələ keçirdi.
Daha sonra skəndər Əhəməni şahlarının vətəni Persidaya (Parsaya) yola düşdü.
skəndər Persepol şəhərini tutdu və 120 min talant qızıl və gümüşdən ibarət
xəzniyə sahib oldu. Persepol yandırıldı.
E.ə. 330-cu ildə skəndər xarabalığa çevrilmiş Persepolu tərk edərək Midiyanın
paytaxtı Ekbatan şəhərinə gəldi. III Dara skəndərin gəlməsi xəbərini eşidəndə
ranın şərqinə qaçdı. Lakin Orta Asiyaya gedən yolda e.ə. 330-cu ildə öldürüldü.
Bununla da Əhəməni sülaləsinin hakimiyyətinə son qoyuldu. Iskəndər özünü
Ə
həməni şahlarının varisi elan etdi. Beləliklə, skəndərin 10 il davam edən (e.ə.
334-324) hərbi yürüşü qərbi Hindistanda sona yetdi. Iskəndər dünyanı zəbt etmək
fikrindən dönməmişdi. Lakin o, bu arzunu həyata keçirə bilmədi və e.ə. 323 ildə 33
yaşında vəfat etdi.
11.Qafqaz Albaniyası dövlə
tinin yaranması, tayfaları, şə
hə
rlə
ri,
tə
sə
rrüfatı haqqında mə
lumat verin.
Azərbaycanın Araz çayından şimalda yerləşən torpaqları antik qaynaqlarda
Albaniya adlandırılırdı. Ilk məlumatçı Strabona görə, Albaniya şimalda Sarmatiya,
qərbdə beriya, cənub və cənub-qərbdə Atropatena ilə həmsərhəd idi: Albaniyanın
paytaxtı əvvəl Qəbələ, sonra isə Bərdə idi.
Albaniyanın ərazisində yaşayan əhali müxtəlif adlar daşıyan etnosların birliyini
təşkil edirdi. Burada sakasen, mük, uti, qarqar, udin, ud sovde, kaspi, qel, leq və s.
adları daşıyan əhali təmsil olunmuşdu. Eyni zamanda Albaniyada türk etnosları da
yaşayırdılar. Antik müəlliflərdən Plini və Yuli Solin skəndərin işğal etdiyi ölkələr
arasında Albaniyanı da yad etmişlər. Bunu nəzərə alıb demək olar ki, e.ə. IV əsrdə
Albaniyada dövlət qurumu olmuşdur.
Azərbaycanın beynəlxalq ticarətə cəlb olunması daxili ticarətin genişlənməsi,
yeni şəhərlərin yaranmasına və köhnə şəhərlərin iqtisadi cəhətdən
möhkəmlənməsinə, bazar üçün mal istehsalına əlverişli şərait yaradırdı. Yazılı
mənbələr bu dövr Azərbaycan şəhərləri barədə kifayət qədər məlumat
saxlamamışdır. Azərbaycan şəhərlərindən yalnız Qazaka, Vera, Kabalaka, Aynian
və Anariakın adları yad edilmişdir. Şübhəsiz bu şəhərlər qala divarı ilə əhatə
olunmuş və bazar meydanlarına malik idi.
Eyni zamanda qaynaqlarda Albaniya ərazisinin 29 şəhər və yaşayış məntəqələri
yad edilmişdir. Kaspianada şəhərlərin olması qeydə alınmışdır. Azərbaycanda əhali
ə
vvəlki dövrlərdə olduğu kimi əkinçilik və maldarlıqla məşğul olurdu.
Strabonun məlumatına görə albanlar “bərəkətli torpağa malikdirlər və lap yaxşı
yaşaya bilərlər”. Torpağı cütlə (xış) şumlayırdılar.
Qədim Azərbaycanda ən çox becərilən taxıl- arpa, buğda, darı olmuşdu. Taxılı
dəmir oraqla biçirdilər. Toplanmış taxıl gəm (vəl) vasitəsilə xırmanda döyülürdü.
Taxılı saxlamaq üçün böyük küplərdən də istifadə olunurdu.
Azərbaycan əhalisinin təsərrüfat həyatında bağçılıq və üzümçülük də mühüm
yer tuturdu. Balıqçılıq Xəzər dənizi və çay sahillərində yaşayan əhalinin
məşğuliyyəti idi.