Qədim Azərbaycan özünün geniş və yaşıl otlaq sahələrinə malik olmuşdu.
Məhz buna görə də burada maldarlığın müxtəlif sahələri inkişaf etmişdi. əhali
qoyun-quzu, iri buynuzlu mal-qara saxlayır, atçılıq və dəvəçiliklə məşğul olurdu.
Dəvə əsasən yük və minik heyvanı olmuşdu. Elian xəbər verir ki, təsərrüfatda
dəvədən ietifadə edirlər və kaspilərin çoxlu dəvəsi var idi. Dəvə yunu qiymətli
xammal hesab edilirdi. Dəvə yunundan toxunan paltarı kahinlər, həmçinin varlı və
qüdrətli kaspilər geyirdilər.
12.Qafqaz Albaniyasında Roma işğ
alçılarına qarş
ı mübarizə
.
Roma sərkərdəsi Pompey VI Mitridatın ardınca hərəkət edərək Albanların
ölkəsinə gəlib çatdı. Titlivi yazırdı: “Mitridatı izləyən Qney Pompey ən ucqar və
naməlum xalqlara – iberlərə və albanlara rast gəldi. Bunlar yolu kəsdilər lakin, o,
döyüşdə qələbə çaldı”. Plutarx isə xəbər verir ki, “albanlar romalılar Saturnalı
bayramını qeyd edən zaman 40 min ordu ilə Kür çayını keçib onlara hücum etdilər.
Bu zaman Alban hökmdarı Oroys idi. Döyüş başlandı. Oroys Metel və Kelerin
dəstəsinə hücumu öz üzərinə götürmüşdü. Lakin, Pompey Kelerin köməyinə gəldi.
Albanlar uğursuzluğa düçar oldular. Döyüşü uduzacağını başa düşən Oroys Kür
çayını keçdi və döyüş meydanından uzaqlaşdı. Beləliklə, e.ə. 66-cı ilin dekabrında
romalılar ilə döyüş albanların uğursuzluğu ilə başa çatdı, Pompeylə müqavilə
bağlandı. Pompey VI Mitridatı təqib edərkən iberlərlə döyüşməli oldu, onları
məğlubiyyətə uğratdı. E.ə. 65-ci ilin əvvəlində o, albanların üsyan qaldırması
xəbərini aldı.
Pompey hirs və qəsəb içində geriyə, onlara qarşı döndü. Pompey Kür çayını
keçdi. düşmənə qarşı gedən Pompey onları Alazan çayı yaxınlığında, artıq döyüş
qaydasında düzülmüş gördü. Albanların ordusu 60 min piyada və 12 min süvaridən
ibarət idi.
Plutarxın məlumatına görə alban ordusunun başında hökmdarın qardaşı Kosis
dayanmışdı. Döyüş başlandı. Hərbi taktikadan istifadə edən Pompey albanları
mühasirəyə aldı. Döyüşün gedişində Kosis Pompeyin dayandığı yerə çatıb nizəsini
ona atdı. Lakin nizə onun zirehli geyiminə dəyib yerə düşdü. Pompeyin atdığı nizə
isə onu ölümcül yaraladı.
E.ə. 65-ci ildə baş vermiş bu döyüş romalıların qələbəsilə sona yetdi. Alban
qoşununun qalan hissəsi meşədə gizləndi. Pompey meşəni mühasirəyə aldı. Onun
ə
mrilə meşə yandırıldı və oradakı alban döyüşçüləri həlak oldular. Oroys dağlara
çəkildi. Güman ki, o yenidən müqavimət göstərmək istəyirmiş. Lakin Pompey sülh
yolu ilə albanları razı saldı. Oroys ona hədiyyələr göndərdi.
E.ə. 36-cı ildə roma sərkərdəsi Krass Albaniyaya soxuldu. O, albanlara qalib
gəldi və hökmdar Zoberi Romanın müttəfiqinə çevirdi.
68-ci ildə Roma imperatoru Neron albanlara qarşı böyük yürüş hazırlamağa
başladı. Lakin onun bu niyyəti baş tutmadı. Roma əhalisinin üsyanı zamanı o həlak
oldu. Roma hökmdarı Adrian (117-138) albanlar ilə dostluq münasibətləri
saxlayırdı.
13.Azə
rbaycan feodal münasibə
tlə
rinin yaranması. Feodal cə
miyyə
tinin
siniflə
ri, feodal mülkiyyə
t formaları, vergilə
r.
III-V əsrlərdə Azərbaycanda feodalizmə xas olan əsas iqtisadi münasibətlər
bərqərar oldu.
Məhsuldar qüvvələrin və istehsal münasibətlərinin tədricən inkişafı feodal
istehsal üsülunun bərqərar olmasına şərait yaradırdı. Əmək alətlərinin
təkmilləşməsi və onların hazırlanmasında dəmirin tətbiqi əkinçiliyin və
sənətkarlığın geniş inkişafına səbəb oldu. Hökmdar və onun ətrafındakı istismarçı
sinif nümayəndələri torpaq sahibkarlarına çevrilirdilər. Hökmdar, yaxud dövlət
torpaqları xidmət əvəzi olaraq hərbçilər və dövlət işçilərinə paylanırdı, bəzən də
hədiyyə verilirdi.
Xüsusi xidmət adamlarına paylanmış belə torpaqlar feod, yəni “mülk”
adlanırdı. Feodalizm adı da buradan əmələ gəlmişdi. Feodal torpaqlarında kəndli
ə
məyindən geniş istifadə olunurdu. Kəndli feodaldan asılı vəziyyətdə idi, çünki o
feodalın torpağını becərməli, məhsulun müəyyən hissəsini ona verməliydi. Kəndli
eyni zamanda müxtəlif mükəlləfiyyətləri yerinə yetirməli idi. Lakin onun əsas
gəliri icarəyə götürdüyü feodal torpağı ilə bağlı idi.
Feodalızm dövründə iki sinif-feodal və kəndli sinifi yarandı. Kəndlilər əsas
istehsalçı qüvvəni təşkil edirdilər. Kəndlilər, sənətkarlar və tacirlər dövlətə vergi
verən təbəqəyə mənsub idilər. Sasani dövlətində əhali dörd sosial təbəqəyə kahin,
döyüşçü, mirzə və vergi verən təbəqələrinə bölünmüşdü. Son təbəqə can (qezit) və
torpaq (xaraq) vergisi verirdi. Bundan başqa kəndlilər əmək mükəlləfiyyətinə cəlb
olunurdular.
III-VII əsrlərdə Azərbaycanda feodal münasibətləri inkişaf edir, feodal
istismarı möhkəmlənirdi. Feodallar arasında iri və xırda feodal təbəqələri
formalaşırdı. Iri feodallar patrik ( Bizans qaynaqlarında), xırda feodallar azat ( ran
qaynaqlarında) adlanırdılar. Feodal münasibətlərı dini idarələri də bürümüşdü.
Torpaq sahələri olan məbəd və kilsələrə əhali dini ibadət xətrinə vergi verməyə
və müəyyən mükəlləfiyyətləri yerinə yetirməyə məcbur edilirdi. Əsas istehsalçılar
ş
inakan və ramik adlanırdılar. Onlar qismən torpağa təhkim olunmuşdular. Lakin
təhkimçilik qeyri-xristian təsərrüfatında yayılmadı, burada feodaldan asılı kəndli
təbəqələri yarandı.
Feodal torpaq mülkiyyəti dastakert (irsən keçən mülk) adıni daşıyırdı. Belə
torpaqlar kəndlilərə icarəyə verilirdi.
Kəndlilərin torpağa təhkimləşməsi Azərbaycanın ancaq xristian feodallarının
mülklərində meydana gəlməyə başladı.
14.
Azə
rbaycanda Sasani ışğ
allari
224-cü ildə ranın cənubunda yerləşən Fars vilayətinin Sasan nəslindən olan
hökmdarı Ərdəşir (Artoşir) Papakan Arşaki hökmdarı V Artabanı məğlubiyyətə
uğradır. 226-cı ildə o, ran şahənşahı elan edilir,Ktesifon-Selevkiya Sasanilərin
paytaxtı olur. I Ərdəşir dövlətə tabe olan ölkələri canişinliklərə bölür. Azərbaycan
ə
razisi canişinlik sisteminə daxil edilir. Lakin ilk dövrdəAzərbaycan (Adərbayqan
və Albaniya) I Ərdəşirin hakimyyəti altına alınmamışdı. Sasanilər Roma ilə