9
H.Əliyevin İslam aləmində böyük nüfüz sahibi olmasına
toxunan müəllif,
Azərbaycanın bir sıra beynəlxalq təşkilatlara üzv olduğu kimi, İslam
Konfransı Təşkilatında da fəal iştirakından bəhs edir və İKT-nin Dağlıq
Qarabağ münaqişəsi ilə bağlı Azərbaycanı birmənalı şəkildə dəstəkləməsini
alqışlayır, Ümummilli Liderimizin İslam ölkələri başçıları ilə görüşlərini,
Azərbaycanın xarici siyasətində İslam aləmi ilə əlaqələrə xüsusi önəm
verdiyini fəxrlə önə çəkir, İslam maliyyə təşkilatlarının Azərbaycan
iqtisadiyyatının inkişafındakı rolunu xüsusi qeyd edir.
A.Əl-Fəlah öz kitabında İslam sivilizasiyasının yaradılmasında və təşəkkül
tapmasında Azərbaycan alim və şairlərinin xüsusi rolundan da ayrıca bəhs
edir. Nizami, Nəsimi, Füzuli, Nəsirəddin Tusi,
Qətran Təbrizi, Xətib Təbrizi,
Şihabuddin Sürhəvərdi kimi mütəfəkkirlərin adını çəkir, Azərbaycan
mədəniyyətinin İslam mədəniyyətinin bir hissəsi kimi, bəşəri sivilizasiyanın
tərkib hissəsi olduğu fikrini xüsusi vurğulayır.
A.Əl-Fəlahın xalqımızın ümumimilli lideri H.Əliyevə həsr etdiyi bu kitabla
tanışlıq belə bir fikir söyləməyə əsas verir ki, müəllif bu əsəri dahi rəhbərə
xüsusi rəğbət və sonsuz ehtiram hissləri ilə, bu siyasət
nəhənginin çoxşaxəli
fəaliyyəti, şəxsiyyətinin nadir məziyyət və keyfiyyətləri barədə bilgilərini
özünə məxsus bir dillə ifadə edə bilmişdir.
Onu da qeyd etmək vacibdir ki, doktor Adil Əl-Fəlahın Azərbaycan xalqının
dahi oğlu, Ulu öndər H.Əliyevə həsr etdiyi bu kitab Azərbaycan-Küveyt
dostluğuna layiqli bir tövhə kimi qiymətləndirilməlidir.
Vəs-səlamu əleykum və rəhmətullahi və bərəkatuhu
Şeyxülislam ALLAHŞÜKÜR PAŞAZADƏ,
tarix elmləri doktoru, professor.
11
Mən Qafqazla və keçmiş sovet regionları ilə 1991-ci ildən
sovet imperiyası dağılandan
sonra maraqlanmağa
başladım. Hamımız bilirdik ki, həmin böyük ərazidə
yaşayan müsəlman xalqları vaxtı ilə İslam mədəniyyətinə, dünya
sivilizasiyasına böyük töhfələr vermişdir. İndi onların İslam dünyası ilə qırılmış
əlaqələrini yenidən bərpa etmək və inkişaf etdirmək zərurət kimi qarşıya
çıxırdı. Bu ehtiyacı nəzərə alaraq, biz 1993-cü ildən başlayaraq "İmam əl-
Buxarinin övladları ilə mədəni əlaqələrin davamı" başlığı altında müxtəlif
layihələr həyata keçirməyə başladıq. Məqsədimiz region xalqlarının
istiqlaliyyətini, sadəcə, alqışlamaq deyildi, həm də bu müstəqilliyi qorumaq,
möhkəmləndirmək, əvvəlki nüfuzlu mövqeyə qayıtmaları üçün onlara maddi və
mənəvi yardım göstərmək idi. Əlbəttə, planlı fəaliyyət vacib idi və biz
Beynəlxalq İslam Xeyriyyə Təşkilatına tabe olan Asiya Müsəlmanları
Komitəsinin region respublikalarında nümayəndəliklərini yaratmaqla işimizə
başladıq. Komitənin Azərbaycandakı nümayəndəliyi 1995-ci
ildə rəsmi
qeydiyyatdan keçdi. Biz yetim uşaqlara, aztəminatlı ailələrə, qaçqınlara yardım
göstərmək, infrastrukturları, inkişaf layihələrini dəstəkləmək, universitetlərin
müəllim və tələbələrini elmi ezamiyyətlərə göndərmək, yerli təşkilatlarla birgə
müxtəlif konfranslar təşkil etmək və sair əhəmiyyətli tədbirləri həyata
keçirməklə regionda yaşayan bacı və qardaşlarımızla əlaqə, ünsiyyət körpüsü
yaratmağa nail olduq.
Bir çoxları kimi, mən də Azərbaycanın adını uzun
illər ona rəhbərlik etmiş
Heydər Əliyevin adı və əməlləri ilə bağlayıram. Qeyri-adi qabiliyyəti sayəsində o,
12
hələ dəhşətli sovet rejimi şəraitində ən yüksək dövlət vəzifələrinə irəli çəkilmişdi.
Lakin sonralar özünün də etiraf etdiyi kimi, müsəlman olduğu üçün daima ayrı-
seçkiliyə məruz qalmışdı. Ancaq məhrumiyyətlər nə qədər güclü olsa da, onun dini
hisslərini aradan qaldıra bilməmişdi. Əksinə, müsəlman xalqlarının qarşılaşdığı
təzyiqlər barədə düşünərkən o, böyük dinə, qədim ümmətə mənsubluğunun
mahiyyətini daha dərindən duymuş, bu fərəhləndirici hiss onun bütünlükdə zehninə və
ruhuna sirayət etmişdi. Heydər Əliyevi görənlər və tanıyanlar
onun doğma dininə
bağlılığını aşkar hiss edirdilər. Mən bu nadir şəxsiyyətlə dəfələrlə görüşmüşəm və hər
dəfə də həmin təəssüratlarım daha da qüvvətlənmişdir.
Mən Azərbaycan xalqının bu böyük oğlunu ilk dəfə 1996-cı ildə, qaçqınlara və
məcburi köçkünlərə yardım məqsədi ilə Asiya Müsəlmanları Komitəsinin ölkə
Prezidentinin himayəsi altında Bakıda təşkil etdiyi Birinci Beynəlxalq konfransda
görmüşəm. Cənab Prezident həmin konfransdakı nitqində demişdir:
"Bizim azərbaycanlılar, Azərbaycan müsəlmanları dinimiz üçün müqəddəs olan
ziyarətgahları çox böyük arzu və istəklə ziyarət edirlər. Səudiyyə Ərəbistanının məliki,
iki Müqəddəs Məscidin Xadiminin dəvəti ilə mən 1994-cü ildə bu ölkəyə rəsmi səfərə
getmişdim. Biz müsəlmanlar üçün ən müqəddəs yerlər olan Məkkəni, Kəbəni,
Mədinəni ziyarət etməyimi həyatımın ən xoşbəxt səhifələrindən biri hesab edirəm.
Hesab edirəm ki, bu hissiyyatlar bizə bütün çətinliklərdən çıxmaqda kömək edib və
bundan sonra da kömək edəcək".
Həmin vaxtdan bu parlaq insanı və ictimai xadimi müşahidə edərkən və dinləyərkən
onun şəxsiyyətinin ucalığına, zəkasının
dərinliyinə, siyasi müdrikliyinə heyranlığını
daha da artmışdır. Axı, necə heyran olmayasan ki, indicə sitat gətirdiyim sözləri, bu
qəbildən olan səmimi və mənalı mülahizələri ömrünün böyük bir hissəsini amansız
sovet diktaturası şəraitində yaşamış və fəaliyyət göstərmiş siyasi rəhbərlərdən biri
deyirdi. Kommunizm rejimi insanın, ümumiyyətlə, dinə bağlılığına, xüsusilə də,
islam dininə bağlılığına sərt qadağa qoymuşdu. Ali rəhbər, mövqeyinə görə, həmin
qadağaları içəridən və bütün qabarıqlığı ilə müşahidə edən, onun ağrı-acılarını
qəlbinin dərinliklərində yaşadan bu siyasi xadim çox təsirli şəkildə öz dininə olan
rəğbətindən və məhəbbətindən danışırdı. Bu sözlərin səmimiliyini və həqiqiliyini isə
bütünlükdə onun ömür yolu və əməllərinin məğzi təsdiq edirdi. Məgər sovet
hakimiyyəti illərində öz ölkəsini və xalqını yüksək,
sürətli inkişaf mərhələsinə
qaldıran Heydər Əliyev deyildimi?! Məgər Azərbaycanın bugünkü irəliləyişi
üçün zəruri olan iqtisadi və mədəni potensialı vaxtı ilə Heydər Əliyev öz
uzaqgörən fəaliyyəti ilə yaratmamışdımı?! Yox, o heç vaxt ötəri, keçici meyillərə
uymamışdır, vətəninin, xalqının sabahını, gələcəyini düşünmüşdür. Elə buna
görə, müstəqillik dövründə də, o, ölkəsinin siyasi sükanını məharətlə öz