~ 25 ~
təhsilli, Avropa və rus mədəniyyəti ilə tanış olan bir adam olub.
“Kəşkül” öz ideya istiqamətinə görə “Əkinçi”yə yaxın olub. Bu
qəzetdə siyasət, ticarət, sənaye, sənətkarlıq və mədəniyyət məsələlə-
rinə toxunulub. Bəzi məlumatlara görə, Azərbaycan dilində nəşri ilə
yanaşı, bir müddət bu qəzet ərəb və fars dillərində də çap edilib.
1884-cü il yanvarın 1-dən “Kəşkül” həftəlik qəzetə çevrilib və
1891-ci ilədək nəşr edilib. “Kəşkül”də publisistik məqalələr, dil,
ədəbiyyat, incəsənət, ictimai-siyasi məsələlər üzrə yazılar, orijinal
ədəbi parçalar, Avropa, Şərq və rus ədəbiyyatından tərcümələr çap
olunub. Qəzet “Əkinçi”nin demokratik ənənələrini davam etdirərək,
Şərq despotizmini, geriliyi, mədəni inkişaf yollarını göstərib. Eyni
zamanda “Kəşkül” mütərəqqi Azərbaycan ziyalılarının köməyinə
ümid bəsləyib, onlara arxalanıb. Qəzet yazırdı: “Yeni başlanmış hə-
yat, yeni köməyə və təlimata möhtacdır. Ümid edirik ki, bizimlə ya-
naşı, millətimiz yaradılmış bu vərəqin nəşrinə kömək edəcəklər”.
Məlumatlara əsasən, Rusiyanın mərkəzi şəhərlərində, Qori
Müəllimlər Seminariyasında və başqa yerlərdə təhsil almış gənclər
“Kəşkül” qəzetinin mütərəqqi təşəbbüslərini müdafiə edərək, onun
ətrafına toplaşıblar. “Kəşkül”ün başladığı hərəkatda Tiflisin rus ziyalı-
ları, tərəqqipərvər Tiflis müəllimləri də iştirak ediblər. S.Ə.Şirvani,
F.Köçərli, M.Şahtaxtlı, A.Qayıbov və başqaları qəzetlə fəal surətdə
əməkdaşlıq ediblər. Qəzetin Bakı, Quba, Qarabağ və İrəvanda öz mü-
vəkkilləri olub. Onlar qəzetin oxucularla əlaqəsinin möhkəmləndiril-
məsində az rol oynamayıblar. Qəzet Cənubi Qafqaz, Rusiya, Avropa
və Asiya xalqlarının mədəni irsinin təbliğ edilməsinə böyük diqqət ve-
rib. Onun səhifələrində A.A.Bakıxanov, M.F.Axundov, S.Ə.Şirvani və
başqalarının yaradıcılığına geniş yer ayrılıb. Redaksiya inkişaf etmək-
də olan yeni demokratik ədəbiyyatın nümunələrinin çapına böyük diq-
qət yetirib. “Kəşkül” realist ədəbiyyatın əhəmiyyətini yüksəyə qaldırıb,
köhnə mədrəsələrdə islahat keçirilməsinə, yeni məktəblərin, kitabxana
və teatrların açılmasına, digər milli mədəniyyət ocaqlarının təsis edil-
məsinə tərəfdar çıxıb. Qəzet öz oxucularını həmçinin rus klassiklərinin
əsərləri ilə tanış edib, Azərbaycan dilində rus ədəbiyyatından tərcümə-
~ 26 ~
lər çap edib. Qəzet klassiklərin təbliğində müəyyən rol oynayıb,
Xəyyam, Sədi, Hafiz və başqalarının irsinə böyük əhəmiyyət verib.
Tarixi materiallardan o da aydın olur ki, “Kəşkül”ün bu istiqa-
mətdəki addımlarını 1881-ci ilin yanvarından 1919-cu ilin martına
qədər işıq üzü görən “Kaspi” qəzeti davam etdirib. Daha doğrusu,
“Kəşkül”ün ideyaları “Kaspi” qəzetinin səhifələrində M.Şahtaxtlı,
Ə.Ağayev və başqaları tərəfindən daha geniş təbliğ olunaraq, milli
mənlik şüurumuzun formalaşmasında Azərbaycanın Avropaya, bü-
tövlüklə dünya birliyinə inteqrasiyasının etibarlı əsaslar üzərində
qurulmasına öz töhfəsini verib.
XIX əsrin sonları XX əsrin əvvəllərinə doğru ölkədə siyasi dər-
nəklərin siyasi partiyalara çevrilməsi və onların geniş ideya siyasi
fəaliyyətləri nəticəsində ictimai mədəni düşüncəyə siyasi bir ab-hava
daxil olmağa başlayıb. Bütün bunlar demokratiyanın, milli hüquqi
azadlıqlar uğrunda mübarizənin getdikcə güclənməsinə səbəb olub.
Ölkədə çap olunan rusdilli qəzetlər içərisində ən uzunömürlü
olan “Kaspi”nin naşirliyini 1897-ci ildən etibarən Hacı Zeynalabdin
Tağıyev öz üzərinə götürüb, elə həmin dövrdən qəzetin redaktorulu-
ğunu Əlimərdan bəy Topçubaşov, sonralar isə Əli bəy Hüseynzadə
icra edib.
Mətbuat tarixinin araşdırmaçılarının qeyd etdikləri kimi Məm-
mədağa Şahtaxtlının 1903-cü ildə Tiflisdə buraxdığı ictimai-siyasi,
iqtisadi, elmi, ədəbi yönlü “Şərqi-rus” qəzeti XX əsrdə Azərbaycan
dilində çıxan ilk qəzet kimi tarixə yazılıb. Məmmədağa Şahtaxtlı
Qərbi Avropaya və Mərkəzi Rusiya qəzet və jurnallarında səmərəli
fəaliyyət göstərərək jurnalistikanın Qərb standartlarına da kifayət
qədər bələd olub. Odur ki, o, “Əkinçi” ənənələrinə sadiq qalaraq
xalqın maariflənməsi, qadın azadlığı, fanatizmin tənqidi, cəmiyyətdə
demokratik prinsiplərin formalaşması, yeni ədəbi normaların möh-
kəmlənərək geniş şəbəkəni əhatə etməsi və s. uğrunda əzmlə müba-
rizə aparıb. Məlumatlara əsasən, M.Şahtaxtlı M.F.Axundovun ərəb
əlifbasının islahı sahəsində başladığı işi həm də dilçi bir alim kimi
inkişaf etdirib özünün hazırladığı Məhəmmədağa xəttini “Şərqi-rus”
vasitəsilə əməli şəkildə tətbiq edib. M.Şahtaxtlı jurnalistikanın demo-
~ 27 ~
kratik prinsiplərini də öz qəzetinin səhifələrində əməli şəkildə tətbiq
edib, o, həm özünün əlifba layihəsi, həm də qəzetdə qaldırılan digər
sosial-mədəni problemlər haqda “Şərqi-rus”un səhifələrində açıq
polemik diskussiyalara meydan verib.
Bu zaman özünün tənqidinə həsr edilən materialları çap etmək-
dən də qorxmayıb. “Şərqi-rus” azad və demokratik sözün, fikir, ideya
və mövqelər mübarizəsinin meydanına çevrilib. 1903-1905-ci illərdə
işıq üzü görən və Mirzə Ələkbər Sabir, Cəlil Məmmədquluzadə,
Abbas Səhhət, Ömər Faiq Nemanzadə, Məmməd Səid Ordubadi,
Hüseyn Cavid, Əliqulu Qəmküsar, Əli Nəzmi kimi maarifçiləri öz
ətrafında birləşdirən “Şərqi-rus” qəzeti Azərbaycanda mətbuatın inki-
şafında yeni mərhələnin başlanğıcını qoyub. Həmin qəzetdə çalışdığı
müddətdə peşəkar jurnalist kimi yetişən Cəlil Məmmədquluzadənin
yazıçı və publisist istedadı əsasını qoyduğu ilk milli satirik “Mola
Nəsrəddin” jurnalında daha parlaq şəkildə üzə çıxıb.
1906-cı il aprel ayının 7-də Tiflisdə “Molla Nəsrəddin”in işıq
üzü görməsi milli mətbuatın inkişafında əlamətdar hadisəyə çevrilib.
1918-ci ilədək Tiflisdə nəşr edilən jurnal 1921-ci ildə Təbrizdə, 1921-
1931-ci illərdə isə Bakıda çap olunub. “Molla Nəsrəddin” jurnalı
müstəmləkəçilik siyasətini, cəhaləti, geriliyi, sosial ədalətsizliyi kəs-
kin tənqid edib. Qısa bir zamanda oxucu dairəsi genişlənən jurnalın
şöhrəti Qafqazın hüdudlarını aşaraq bütün Rusiyaya, Türk dünyasına,
Yaxın və Orta Şərqə yayılıb. Eyni zamanda, bütün təqib və təzyiqlərə
baxmayaraq, jurnal 25 il müddətində fəaliyyət göstərə bilib. Bu jur-
nalın nəşri müddətində formalaşan “Mollanəsrəddinçilik” ictimai-
ədəbi hərəkatı Azərbaycan mətbuatının sonrakı inkişafına da böyük
təsir göstərib. Jurnalın yaradıcıları olan Cəlil Məmmədquluzadə və
Ömər Faiq Nemanzadə tezliklə şair Mirzə Ələkbər Sabir, realist ədə-
biyyatın nümayəndələri Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev, Əli Nəzmi,
Əliqulu Qəmküsar, Məmməd Səid Ordubadi, Salman Mümtaz və s.
kimi onlarca istedadı redaksiya ətrafına toplayıblar.
“Molla Nəsrəddin” məcmuəsinin birinci sayında verilmiş
“Sizi deyib gəlmişəm” başlıqlı məqalə bütün mollanəsrəddinçilərin
fəaliyyət proqramı kimi böyük əhəmiyyətə malik olub.
Dostları ilə paylaş: |