57
bostan məhsulları istehsalı 0.4 %, meyvə və giləmeyvə istehsalı 5.3 %, üzüm istehsalı
2.1 %, şəkər çuğunduru 3.2 % çox toplanmışdır. 44.8 min ton xam pambıq və 3.5 min
ton tütün yarpağı yığılmışdır . Cədvəl 2.9.-da 2003-2013-cü illər ərzində Azərbaycan
Respublikasında kənd təsərrüfatı üzrə ümumi məhsulun dinamikası verilmişdir.
Cədvəl 2.9.
Azərbaycan Respublikasında kənd təsərrüfatı üzrə ümumi məhsulun
dinamikası (carı qiymətlərlə, mln. manatla)
Göstəricilər
2003
2005
2008
2009
2010
2011
2012
2013
Bütün təsərrüfat
kateqoriyaları
1450,5
1844,8
3505,9
3805,5
3877,7
4525,2
4844,6
5244,6
o cümlədən:
bitkiçilik
807,0
988,2
2084,9
2106,0
1999,2
2339,8
2458,2
2629,6
heyvandarlıq
643,5
856,6
1421,0
1699,5
1878,5
2185,4
2386,4
2615,0
Kənd təsərrüfat
müəssisələrində
cəmi
41,6
68,8
186,0
227,9
192,6
236,0
319,4
363,9
o cümlədən
bitkiçilik
10,3
13,9
41,0
70,0
60,0
82,2
97,3
120,5
heyvandarlıq
31,3
54,9
145,0
157,9
132,6
153,8
222,1
243,4
Fərdi sahibkarlar,
ailə-kəndli və ev
təsərrüfatları cəmi 1408,9
1776,0
3319,9
3577,6
3685,1
4289,2
4525,2
4880,7
o cümlədən:
bitkiçilik
796,7
974,3
2043,9
2036
1939,2
2257,6
2360,9
2509,1
heyvandarlıq
612,2
801,7
1276,0
1541,6
1745,9
2031,6
2164,3
2371,6
Mənbə: ARDSK.
http://www.stat.gov.az
.
Cədvəl 2.9.-dan göründüyü kimi, ümumi məhsul artımı 2003-2013-cü illər il
ərzində 3,6 dəfə təşkil etmişdir. Bitkiçilik üzrə artım 3,25 dəfə və heyvandarlıq üzrə
isə ümumi məhsulun artım tempi 4,06 dəfə olmuşdur. Ümumiyyətlə, ölkədə son illər
kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalının həcminin və çeşidinin artırılması
istiqamətində aparılan tədbirlər növbəti illərdə bu mühüm qeyri-neft sektorunda
mövcud potensialın yüksəldilməsinə imkan verə bilər.
58
Qeyri-neft sektorunun təhlili və tədqiqi üzrə araşdırmalar bu qənaətə gəlməyə
imkan verir ki, sektorun potensialının daha ciddi arqumentlərlə qiymətləndirilməsi və
təhlili üçün bir qrup strateji meyarlar ciddi nəzərə alınmalıdır:
-ilk növbədə, qeyri-neft sektorunun priortetliyi nəzərə alınmaqla, ölkə
iqtisadiyyatının inkişaf tendensiyalarına adekvat istiqamətlərin müəyyənləşdirilməsi,
mövcud resurslardan səmərəli istifadə olunması və onların bazasında müxtəlif qeyri-
neft sektorlarının inkişafının əsaslandırılması və təşkili;
-təbii ehtiyatlar hesabına emal müəssisələrinin yaradılması prosesləri ilə əmək
ehtiyatlarının məhsuldar yerləşdirilməsi baxımından uzlaşdırılması, regionlarda
sənaye zonalarının, sənaye məhəllələrinin, aqrar şəhərciklərin, aqrar komplekslərin,
elm-innovasiya və klaster təyinatlı kənd təsərrüfatı və aqrar holdinqlərin təşkilinə
baxılmalı;
-kənd təsərrüfatı və aqrar sektora dövlət dəstəyi mexanizmlərinin bu sektorun
qarşısında duran müasir vəzifələr baxımından təkmilləşdirilməsi proseslərinin
intensivləşdirilməsi və s.
Azərbaycanda qeyri-neft
sektorunun
müasir vəziyyəti bu
sahənin
diversifikasiyalaşdırılmasının intensivləşdirilməsi ilə xarakterizə edilsə də, təəssüf ki,
bu proseslər sektorun potensialının cüzi bir hissəsi kimi çıxış edir. Qeyri-neft
sektorunun ölkə ÜDM-dəki və digər makroiqtisadi göstəricilərdə artım dinamikasının
intensivləşdirilməsi üçün, ilk növbədə, bu sahənin ixrac potensialının
genişləndirilməsi zəruridir. Bu halda ölkənin qeyri-neft sektoru sahələrinə xarici
investisiyaların cəlb edilməsi sürətlənə bilər, müxtəlif ölkələrdən investorların gəlişi
artar, ölkəyə gətirilən müasir texnologiyalar və idarəetmə metodları qeyri-neft
sektorunda ədalətli rəqabəti artırar, istehsal standartlarını yüksəldər, real məhsul
artımına ciddi zəmin yaradar. Bu kimi amillər nəzərə alınmaqla, müasir dövrdə
Azərbaycanın qeyri-neft sektorunun ixrac potensialı və onun qiymətləndirilməsinin
araşdırılmasını məqsədəuyğun bilmişik.
59
III Fəsil. Azərbaycanda qeyri neft sektorunda ixrac potensialından
istifadə nin tə nzimlə nmə sinin tə kmilləş dirilmə si istiqamə tlə ri
3.1. Qeyri neft sektorunun ixrac potensialının tə nzimlə nmə sinin
qanunvericilik bazası və onun tə kmilləş dirilmə si
Hər bir iqtisadi prioritet mənsub olduğu dövlətin iqtisadi siyasətində ilk
növbədə dayanıqlı və etibarlı, işlək qanunvericilik bazasına malik olmalıdır.
Qanunvericilik bazası, müvafiq ölkə qanunları, normativ sənədlər, iqtisadi rejimlər,
qaydalar
olmadan
prioritet
iqtisadi
siyasət
istiqamətlərinin
inkişafının
intensivləşdirilməsi, sahənin problemlərinin öyrənilməsi və baxılması qeyri
mümkündür. Hələ, neft strategiyasının reallaşdırılmağa başladığı ilk illərdən etibarən
Azərbaycanda ayrı-ayrı qeyri-neft sektoru prioritetləri üzrə ölkə tədbirlərinə start
verilmiş, ilk növbədə bu sektorun müxtəlif sahələri üzrə qanunvericilik aktlarının
işlənib hazırlanması, baxılması və qəbul edilməsi prosesləri sürətləndirilmişdir.
Şübhəsiz, qeyri-neft sektorunun ixrac potensialının tənzimlənməsinin qanunvericilik
bazasının formalaşdırılması və onun zərurət yarandıqca təkmilləşdirilməsi məsələləri
daha çox diqqət mərkəzində olmuşdur. Bu sahədə qanunların mükəmməlliyi və
işləkliyi mühüm şərtlər kimi çıxış etmişdir. Bu prinsiplərin əsasında aşagıdakı
meyarlara üstünlük verilmişdir:
−
Xarici iqtisadi əlaqələrin genişləndirilməsinə şərait yaradılmalı;
−
Xarici ticarət iştirakçılarının beynəlxalq bazara çıxışını məhdudlaşdıran
baryerlərin azaldılması və süni müdaxilələrə adekvat mexanizmlərin işlənilməsinin
təmin edilməsi;
−
Ixrac prosedurlarının sadələşdirilməsi və ixracın stimullaşdırılması;
−
Ixracın həvəsləndirilməsi, bu sahənin inkişafına imkan verən dövlət dəstəyi
mexanizmlərinin qanunlar vasitəsi ilə tənzimlənməsi;
−
Ixrac proseslərinin əsas iştirakçıları kimi xarici investorların hüquqlarının
qorunması, fəaliyyətlərinin tənzimlənməsi;
Dostları ilə paylaş: |