Microsoft Word Baba ocaq Aylis 27. 10. 14. doc
Yüklə 1,75 Mb. Pdf görüntüsü
|
Baba ocağı 19 boş masalardan birinin arxasında oturdu. Amma bu oturmaq ona çox baha başa gəldi və eyni zamanda bütün həyatını dəyişdirdi. Belə olacağı ağlına da gəlməzdi. Artıq olan olmuşdu. Qonşu masada bir neçə nəfər oturmuşdu, bir-birlərinə aman vermədən danışır, qəh-qəh çəkib gülürdülər. İstər-istəməz qon- şu masada oturanların ucadan danışıqlarını eşidir, bu adamların qəribə ləhcə ilə ifadə etdikləri, bəziləri ona tanış olmayan sözləri dinləməli olur və hətta, bu söhbətlər bir qədər də onu əyləndirirdi. Birdən qurbağa gölünə daş atılan kimi sus- dular, hamının diqqəti qonşu masaya oturan bu qərib oğlanın üzərində cəmləşdi. Arıq, uzun, çəlim- siz, 35-40 yaşlarında birisi ayağa qalxıb ona yaxın- laşdı: -Adə, nə qulaqlarını şəşləmisən, dur burdan sürüş!.. Bu nə deməkdi? Eşitdiklərinə inana bilmirdi. Bu adam onamı deyirdi bu sözləri. Axı o nə etmişdi ki? İstədi desin ki, nə olub dadaş, deyə bilmədi. Gözlə- mədiyi halda qulağının dibindən dəyən yumruğun zərbəsindən dik atıldı. Ayağa qalxdı, ancaq yenə də səbirli olmağa çalışdı: -Dadaş, nə olub, məni kiminləsə dəyişik salırsız, - dedi. -Sən nə danışırsan ə… Belə canına azar olub, itil burdan. Nizami Muradoğlu 20 İstədi desin ki, mən axı neyləmişəm?..- sözü yarımçıq qaldı, qonşu masada olanlardan üçü də ayağa qalxıb onu üstünə hücum etdilər. Hərə bir tərəfdən qışqırır, söyür, bağırırdı. Daha səbir etməyə yer qalmamışdı. Arıq, uzun, özündən razı adam bu dəfə də yumruq atanda əlini göydə tutdu. Sonrası necə oldu, nə oldu, yadına gəlmirdi, masalar, kürsülər bir-birinə qarışdı, dörd nəfər leş kimi yerə sərilmişdi. Qəlyanaltının lap küncündə əyləşib bayaqdan bu mənzərəni seyr edən qoçu Nəcəfqulu ayağa qal- xıb ona yaxınlaşdı, əl uzadıb, könlünü aldı, öz masasına dəvət etdi: -İgid, qəm eləmə, yaxın gəl, igid başı qalda gərək. Yuxudan ayılan kimi oldu. Elə bil qurbağa gölünə daş atdılar, ətrafı səssizlik bürüdü. Hiss elədi ki, hamı sakitcə onları izləyir. Bu adam kimdisə nü- fuz sahibiydi. Çox fikirləşmədən onun təklifini qəbul edib masanın arxasına keçdi. -Görürəm, qəribsən, haradan gəlibsən? -Əylisdən gəlmişəm, dadaş… -Bizdə, Bakidə qədeş deyərlər. -Biz də dadaş deyərik. -Sən də bu gündən oldun bizim dadaşımız. O gündən adını “Dadaş” deyə çağırdılar. Bu adı ona Qoçu Nəcəfqulu vermişdi. Ayağa qalxanda Qoçu Nəcəfqulu salondakılara səsləndi: Baba ocağı 21 - Eşitmədim, bilmədim deyən qalmasın, Bu igid bu gündən bizim dadaşımızdır, harda istər outrar, kefi necə istər o cür gəzər, duydunuzmu?! Beləcə zaman Dadaşı sərtləşdirdi, o qədər sərtləşdirdi ki, adını eşidənlər yolunu dəyişməyə çalışdı, kimsə onun gözünə görünmək istəmirdi. Dadaşın özü də daha onu tanıyanları görməyi xoşlamırdı. Doğulduğu yurdu tərk edib gələndən harada görünürdüsə, mütləq orada bir həngamə qopurdu. Oğurluq, adam öldürmək Dadaş üçün adi işə çevrilmişdi. Nə qədər alçaq adam vardı, onun hədəfiydi, təki vaxtında məlumat verən olaydı. Məzlumu incidəni məhv edərdi. Haqlının haqqının haqsızda qalmasına heç cür dözə bilmirdi. Amma kasıb-kusuba dəyməzdi, nəinki dəyməzdi, hətta, imkan düşdükcə onlara kömək edərdi. Haqqına iş görərdi. Qarşısına çıxacaq güc yoxdu, gücü yenilməzdi. Çoxlu pul yığmışdı, iki kisə qızılı vardı. Amma o, qızıllara adi dəmir qırıntıları kimi baxırdı. Belə bir zamanda, ömrünün orta çağında həyatında yenidən bir dəyişiklik baş verdi və bu dəyişiklik onu Vətənə qaytarırdı. Dadaş Çəmbərəkəndin dar küçələrindən keçib daha geniş bir alana çıxdı. Qubernator bağına tərəf gedirdi. Neft kralı Ağamusa bir neçə adamla yolun Nizami Muradoğlu 22 kənarında dayanıb nəyisə müzakirə edirdi. Dadaş yaxına gəlib üzünü Ağamusaya tutub xüsusi bir intonasiya ilə dedi: -Ağa Musa! Ağamusa səs gələn tərəfə döndü, Dadaşı görüb qanı qaraldı, əlacsızcasına dedi: -Atam, atam, nədi! - Ağa Musa, millətin nöyütünü satdın, pullarını yığıb ingilisin bankasına qoydun. Nə millətə verdin para, Nə oğluna qıldın çara, Axırı qaldın avara, Ağa Musa... Rövşənin şakəriydi, biriynən məzə qurmaq istəyəndə bəzən bədahətən şeir parçaları deyirdi. Səhər-səhər Ağamusayla da məzələnmək istədi, sonra da ciddiləşdi: -Bir oğlunu da saxlaya bilmədin, öldürdün. Batacaq pulların, Ağa Musa, çörəyini itlər, yaxanı bitlər yeyəcək... Ağamusanın qanı qaraldı, kimsə Ağamusayla belə danışa bilməzdi. Allahın bəlasına gəlmiş bu Dadaş haradan çıxdı, Ağamusanın kefinə soğan doğradı. Ağamusa deyinməyə başladı: - Atam, atam, məndə pul var? Nöyütün millətə nə dəxli, atam-atam? Var get, Dadaş, su axmaqdan, çay baxmaqdan doyulmaz. Baba ocağı 23 Ağamusanın yanında olanlardan biri Dadaşı yaxşı tanıyırdı, salam-kəlamları vardı, Dadaşa saqqal tutub üz vurdu, Dadaş da daha bir söz demədi. Ağamusa üzünü döndərib getdi, Dadaş da öz yoluna davam etdi. Amma xəyalında yenə də Ağamusa ilə danışırdı: “Nöyütünə bax bunun, şəhərinə bax bunun. Nöyüt, milyonlar şəhəri, nöyüt kralı... Qara camaat, ac camaat. Bunun pulunu ələ keçirə bilsəydim, hamısını bu qara camaata paylayardım. Bu da qoburnat bağı. İşə bax, e... millətin çörəyini bunlar yeyir... bunların qarnı doyarmı, millətə də çörək versinlər. Səhər-axşam qumar, kef məclisləri... əlisi dəli, vəlisi dəli, qırılmışın hamısı dəli. içərisində bir salamatı var ki, millətə də nəzər yetirə. Bu bizim özümüzünkülər, digərləri də əcnəbi, ya da daşnak. Yaxşısı, deyirlər, Hacıdır. Pulları yığıb evinin altında qaranlıq bir zirzəmiyə, özü də oturub üstündə. Amma bir dəfə yaxşı girmişdim ora, səhərə qədər əlləşdim, heyif qapını aça bilmədim. O nə qapıdır, Hacı onu haradan gətirdibdir, bilmirəm. Əlimə keçsəydi o milyonları uf demədən paylayardım millətə. Bir bunlara bax, adlarını “millət atası” qoyublar, milləti itin gününə salıblar. İnsaf deyilən bir nəsnənin olduğundan, bəlkə heç xəbərləri də yoxdur. Yazıqlar olsun sizə, hacılar, ağalar, nöyüt milyonçuları. Gec-tez əlinizdən alacaqlar nöyütü də, nöyüt pullarını da. Onda peşiman olacaqsınız, Yüklə 1,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|