Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
73
Hadisələrin sonrakı gedişi zamanı Albaniya taxt-tacının mərkəzi
iqamətgahı olan Bərdədə baş vermiş hadisələr – erməni katoli-
kosunun satqınlığı və araqarışdırması ilə Xəlifə Əbdü-l-Məlik
tərəfindən törədilmiş hadisələr göstərir ki, bunların heç biri
təsadüfi olmayıb – əvvəlcədən hazırlanıb razılaşdırılmış və
ardıcıl həyata keçirilmiş planlı hərəkətlərin nəticəsidir.
Cavanşir Azərbaycan tarixində xüsusi yeri olan sərkərdə,
hökmdar və tarixi qəhrəman olduğu halda, uzun müddət onun
haqqında əsaslı tədqiqatların aparılmamasından hakimiyyəti və
şəxsiyyəti haqqında obyektiv mühakimə yürütmək mümkün
olmamışdır. Azərbaycan tarixçilərinin dövrün hadisələrini təhlil
etmək imkanının məhdud olmasından istifadə edən, «avtoxton-
luq», «böyüklük» xəstəliyinə tutulmuş ermənilər, özlərinə «ta-
rix» yazarkən ona da (Cavanşirə) «sahib çıxmaq» fikrinə
düşmüşlər.
Beləliklə, yuxarıda göstərilənlərdən ümumi bir nəticəyə
gəlirik ki, Azərbaycan tarixinin Mehranilər dövrünün (VII əsr)
görkəmli hökmdarı Cavanşir böyük sərkərdə, uzaqgörən
siyasətçi, müdrik hökmdar kimi tarixi şöhrət qazanmışdır.
Cavanşir çevik və uzaqgörən siyasəti ilə ölkəni bizanslıların, Sa-
sanilərin, ərəblərin, şimaldan gələn tayfaların basqınlarından,
talanlarından xilas etmiş, onun müstəqilliyini qoruyub
saxlamışdır. Cavanşir daxildə iqtisadiyyatın dirçəlməsinə,
təsərrüfatın, sənətkarlığın, ticarətin, mədəniyyətin inkişafına
şərait yaratmışdır. Alimləri, şairləri, memarları, mahir
sənətkarları öz sarayına toplamış, ölkənin, o cümlədən Bərdənin
inkişafına nail olmuşdur. Bərdə Cavanşirin hakimiyyəti
dövründə strateji cəhətdən möhkəmlənmiş, iqtisadi cəhətdən
inkişaf etmiş, eyni zamanda siyasi baxımdan əhəmiyyətli bir
şəhərə çevrilmişdir.
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
74
Cavanşirin qəfləti ölümü ölkədə vəziyyəti xeyli
gərginləşdirsə də çox keçmədən ölkənin ağsaqqalları, valiləri,
hakimləri və əyanları hakimiyyətə Cavanşirin Bizans imperatoru
tərəfindən konsul və patrik rütbələrinə layiq görülmüş Varaz-
Peroz adlı qardaşının oğlu knyaz Varaz-Trdatı (681-688)
seçdilər (136, k.2, f.38; 295, s.41).
M.Kalankatlı bildirir ki, «öz müdrikliyi, ağlı, qayğıkeşliyi
ilə tanınmış Varaz-Trdat ölkəni sərhədləri daxilində özünə tabe
etdi və «şanlı paytaxtını» – Bərdəni ələ keçirdi» (136, k.2, f.38).
Akademik Z.M.Bünyadov mənbəyə əsaslanaraq qeyd edir ki,
Varaz-Trdat Albaniya taxtına xəzərlərin 681-ci ilin yayındakı
hücumu vaxtında (680 və ya 681-ci ildən 688-ci ilə qədər), eh-
timal ki, 681-ci ildə sahib olmuşdur (bax136, s.225).
Qaynağın məlumatına görə, hün sərkərdəsi Alp İlitver
Cavanşirin qəsdən öldürüldüyünü nəzərdə tutaraq intiqam almaq
məqsədilə Qafqaz dağı ətəklərindəki vilayətləri talan etmişdir.
M.Kalankatlıya görə, «O (Alp İlitver – Q.H.), öz böyük, şəxsi
dəstəsilə düzənlikləri aşaraq Kür çayını keçdi və Uti vilayətinə
daxil olaraq, buradakı insanları öz mal-qarası ilə birlikdə əsarətə
aldı. Sonra onlar qayıtdılar və Lping yaxınlığında olan
düzənlikdə düşərgə saldılar» (136, k.2, f.38).
M.Kalankatlı bu barədə məlumat verir: «böyük katolikos
Yelizarı hunlar padşahının yanına göndərdi ki, onun vasitəsilə
padşaha öz həqiqi itaətini və məhəbbətini bildirsin və desin ki,
o, bu məhəbbəti ona sevimli qardaş olduğu üçün bəsləyir, ona
çatdırsın ki, biz albanların Cavanşirin ölümü ilə əlaqəsi yoxdur
və bu ağır cinayət alçaq və mənfur bir adamın əlilə icra olunub»
(136, k.2, f.38). Beləliklə, Yelizar Xəzər xaqanını inandırdı,
Xəzər qoşunlarının Albaniya ərazisindən çıxıb öz ölkələrinə
qayıtmasına nail oldu (136, k.2, f.38).
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
75
M.Kalankatlı yazır:«Bu vaxtdan mömin şah Varaz-Trdatın
nüfuzu gündən-günə etibarlı oldu. O, ərəblərin qüdrətli və
əzəmətli hökmdarlarından ən yüksək rütbələrə layiq görülüb,
onun tərəfindən Şərq diyarlarının canişini, bütün Albaniyanın və
Uti vilayətinin hökmdarı hüququnu almışdır. Varaz-Trdat
hamıya qalib gəlib və hamını özünə tabe edib, ona tabe olan
torpaqları həvəslə və əzmlə idarə edirdi» (136, k.2, f.38).
Belə bir vəziyyətdə hunlarla münasibətləri qaydaya
salmağa böyük ehtiyac var idi. Buna görə də Albaniyanın şahı
Varaz-Trdat yepiskop İsraili hunlar ölkəsinə elçi göndərdi.
M.Kalankatlı yazır ki, İsrail və onunla getmiş şəxs «Firuz-
Qubad (Bərdə – Q.H.) şəhərindən çıxaraq, Kür çayını keçib
Albaniyanın sərhəddini aşdılar və səfərin on ikinci günündə
Lpinq şəhərinə çatdılar…» (136, k.2, f.41).
Din xadiminin orada yaxşı qarşılanması və göstərilmiş
münasibət səfərin əsas məqsədini həll etdi. Albaniyada nisbi sa-
kitlik yarandı. Xristianlığa rəğbət göstərən Hunlarla dini əlaqələr
yaradılaraq yalnız vergi toplamaqla kifayətlənmək üçün razılıq
əldə edildi (136, k.2, f.42; 295).
M.Kalankatlı göstərir ki, «Xursanın Albaniyaya qayıdan
il-tiqini və Çat Xəzər ölkə paytaxtı Bərdə şəhərinə gəldikdə Va-
raz-Trdat və katolikos Yelizarla görüşüb yenə də xahiş etdilər ki,
yepiskop İsraili onların ölkəsinə buraxsınlar… «(136, k.2, f.47).
Beləliklə, Varaz-Trdat İsrailə Xəzər xaqanlığı ilə Albaniya
arasında vasitəçi olmağa icazə vermişdi (136, k.2, f.43).
Aparılmış danışıqlar və alınmış nəticələr əsərdə dini
münasibətlər və bir qədər şişirtmələrlə izah edilsə də, hər halda
məlum olur ki, Albaniya hökmdarları ağıllı siyasət yeritməklə
ölkəni bir çox fəlakətlərdən xilas etməyə çalışır, çox vaxt buna
nail olurdular.
Dostları ilə paylaş: |