Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
86
son qoyuldu. Ərəb mənbələri və tədqiqat əsərləri göstərir ki,
həmin dövrdən sonra Albaniya dövlətinin ərazisi «Arran» («ər-
Ran») adlandırılmış, ərəb mənbələrində «Arran», «Azərbaycan»
və s. ad altında göstərilmişdir (15, s.92; 173; 174, s.33).
Bununla da, Bərdə şəhərinin tarixində yeni dövr başlandı.
Xəlifənin canişini Bərdə şəhərində yerləşdi. Bərdə şəhəri VIII
əsrdən etibarən Ərəb Xilafətinin şimaldakı mərkəzi oldu.
VIII əsrin başlanğıcında Bizansın Cənubi Qafqazda
mövqeyi zəifləsə də xəzərlərin üstünlüyü hələ özünü göstərirdi.
Bu zaman Xilafətin paytaxtında baş vermiş hakimiyyət
çəkişmələri Əməvilərin xeyrinə həll olundu (15, s.103; 174,
s.33).
Qaynaqlarda məlumat verilir ki, xəlifə Əbdü-l-Məlik ibn
Mərvan (685-705) qardaşı Məhəmməd ibn Mərvanı əl-Cəzirə,
Azərbaycan və Arrana vali təyin etdi, güclü bir ordunu onun
tabeliyinə verdi. Bundan sonra o, Übeydullah ibn Əbu Şeyx əl-
Aviyyi Şam əhalisindən olan 10 minlik qoşunla Arrana
göndərərək xəzərlər ilə vuruşmasını əmr etdi (34, s.12; 174; 209;
261).
Übeydullah Əbu Şeyx ordusu ilə Arran ərazisinə gəldi.
Bundan xəbər tutmuş yerli əhali ərəblərə qarşı yüz minlik (bu
rəqəm şübhə doğurur- Q.H) qüvvə çıxardı. Qaynaq
məlumatlarına görə, onlar ərəblərin hamısını qırdılar (34, s.12-
13).
Əl-Kufi yazır ki, «əhvalatdan xəbər tutan Məhəmməd ibn
Mərvan (705-ci ildə) müsəlmanların (ərəblərin) başına açılmış
müsibətdən kədərləndi,… Sonra isə əsgərlərinə müraciət edib,
qırx min nəfərlik qoşunun başında özü yürüşə çıxdı…, onlarla
amansız döyüşə girdi. Allah-Təala bütpərəstləri qaçmağa
məcbur etdi, müsəlmanları isə öz himayəsi ilə möhkəmləndirdi.
Müsəlmanlar onların çoxunu
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
87
qırıb əsir aldılar, ölkələrinə və əmlaklarına sahib oldular» (34,
s.13;154, s.231).
Məhəmməd ibn Mərvan qardaşı oğlu Məsləmə ibn Əbdü-
l-Məlik ibn Mərvanı çağırıb ordunu ona təhvil verdi və əmr etdi
ki, o, Dərbəndə hücum edib oradakı xəzərlərlə vuruşsun.
Dərbənddə isə bu vaxt 80 mindən çox xəzər əsgəri var idi (34,
s.13). Məsləmənin Dərbəndə yürüşü şəhərin ələ keçirilməsi ilə
nəticələndi (34, s.13-14).
Məsləmə Çoladan qayıtdı və Arranın ortasında olan əmisi
Məhəmməd ibn Mərvanın yanına gəldi. Bundan sonra
Məsləmənin orduları Bab əl-Əbvaba (Dərbəndə) hücum edib
onu tutdu, əhalini talayaraq geriyə qayıtdı (15, s.81; 34, s.14-15;
174, s.78). Ərəblər Arranın mərkəzinə (Bərdəyə) qayıdarkən
xəzərlər yenidən Dərbəndə daxil olub orada yerləşdilər (34,
s.15).
Məhəmməd ibn Mərvan bundan sonra il ərzində su ilə
əhatə olunmuş adada yerləşən Sevan qalasını mühasirəyə aldı,
tutdu və orada kimə rast gəldisə hamısını qılıncdan keçirdi …
(136, k.3. f.14; 199, s.15; 209; 34, s.14). Əl-Kufi yazır ki, «bu
yolla o, başqa 400 nəfəri də Baş kilsədə yandırdı, qalanını isə
qılıncdan keçirdi» (34, s.14)
Ərəb müəllifinin qeydinə görə, xəlifə Ömər ibn Əbdü-l-
Əziz (717-720) ardıcıl olaraq Azərbaycan və Arrana canişinlər
göndərirdi. Əvvəl Əbdü-l-Əziz ibn Hatim adlı bir şəxsi, sonra
Adiyyə ibn əl-Kindini, onun yerinə isə əl-Haris ibn Əmr ət-Taini
canişin təyin etdi (34, s.15; 209, s.17). Əl-Kufi qeyd edir ki, «əl-
Haris ibn Əmr Azərbaycan ölkəsinə gəlib Bərdədə yerləşdi» (34,
s.15).
Ərəb müəllifi əl-Kufi ərəb sərkərdəsi əl-Cərrahın başçılığı
altında 25 minlik ərəb ordusunun xəzərlərə qarşı döyüşə
başladığını bildirir. Bu döyüşlər haqqında digər müəlliflərin
əsərlərində də geniş məlumat verilir (34, s.14; 100, s. 9-147;
209, s. 5-20).
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
88
Əl-Əsir xəlifə canişini əl-Cərrahın Arrana vali təyin
edilməsi, Bələncərin işğalı və digər hadisələr haqqında məlumat
verir (100). Əl-Əsirin yazdıqlarını Yaqut əl-Həməvi də təkrar
edir: «Bundan sonra, yuxarıda deyildiyi kimi, müsəlmanların
qaçması ilə əlaqədar xəzərlərdə Arranı tutmaq üçün həvəs
yarandı və onlar toplaşıb ordunu güclü silahlandırdılar. Onda
Yəzid ibn Əbdü-l-Məlik əl-Cərrah ibn Abdullah əl-Həkəmini …
hakim təyin etdi, onu böyük ordu ilə təchiz etdi və əmr etdi ki,
xəzərlər və digər düşmənlər üzərinə hücum etsin, onların
ölkəsinə zorla girsin. Əl-Cərrah hərəkətə gəldi. Xəzərlər bunu
eşidib geri qayıtdılar və Bab-əl Əbvabda dayandılar. Əl-Cərrah
Bərdəyə gələrək öz adamları ilə orada qaldı, dincəldi, sonra isə
xəzərlərə qarşı hərəkət etdi. Kürü keçib irəliləyən zaman öyrəndi
ki, kim isə keçmişdə onunla birlikdə olmuş dağ sakinlərindən
biri xəzər çarına əl-Cərrahın onlara qarşı hərəkət etdiyini xəbər
verib. Onda əl-Cərrah əmr etdi ki, qoşunun bir neçə gün burada
qalacağı barədə xəbər versinlər. Guya ki, o, burada ehtiyat
qüvvə toplayacaq. Həmin adam Xəzər çarına xəbər göndərdi ki,
əl-Cərrah hərəkət etmir və hücum etməməyi qərara alıb, burada
qalıb qoşunun döyüşmək həvəsini artıracaq. Ancaq gecə düşən
kimi əl-Cərrah hərəkət etməyi əmr etdi və həqiqətən o, elə tez
gəldi ki, xəzərlərə rast gəlmədən Bab-əl-Əbvab şəhərinə çatdı.
O, şəhərə daxil oldu və öz atlı dəstələrini qonşu qəbilələrin
üzərinə hücuma və qarətə göndərdi, çoxlu qənimət əldə etdi və
ertəsi gün geri qayıtdı» (382, s.73).
Ərəblərin siyasi dəyişikliklərlə bağlı olan hadisələrə
münasibətini bildirən əl-Kufi yazır: «Xəlifə Ömər ibn Əbdü-l-
Əziz (717-720) Ədiyyə ibn əl-Kindini azad edib əl-Həris ibn
Əmir ət-Taini onun yerinə vali təyin etdi. Əl-Həris ibn Əmir ət-
Tai Azərbaycan ölkəsinə gəlib Bərdədə yerləşdi» (34, s.15).
Həmin dövrün siyasi-inzibati vəziyyətini
Dostları ilə paylaş: |