Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
125
yoxdur, ancaq hakimiyyət axtarır; o qaçmaq nə olduğunu bilmir;
onun silahı və xarici görkəmi deyləmlərə (olduğu kimi)
oxşayır… Bir neçə vaxt keçdikdən sonra, müsəlmanlar onların
üzərinə hücum etdilər və onlardan heç kimi (sağ) qoymadılar»
(265, s.34).
Mənbələr göstərir ki, ruslar Bərdə şəhərini elə
dağıtmışdılar ki, yerində yalnız xarabalıqlar qalmışdı (40, s.86;
181, s.20; 359, s.65).
Bəzi mənbələrdə rusların hücumunun 943/44-cü ildə baş
verdiyi göstərilir. Həm mənbələrdə, həm də tədqiqat əsərlərində
onların kim olduğu, gəldikləri yol və hücumun hansı ayda
edilməsi haqqında fikir ayrılıqları vardır. Tədqiqatçılar həmin
rusların slavyanlardan və yaxud tamamilə başqa tayfalardan –
bulqar, türk və yaxud Skandinaviya tərəfdən gəlmiş varyaqlar-
dan və ya Qərbi Avropadan gəlmiş normanlardan ibarət
olduğunu güman edirlər (29; 114; 120; 197; 210, c. I; 239,
s.250; 256, s.215; 265, s.28-34; 296; 310; 329, s.81; 395).
Mənbələrdə rusların sözügedən hücumuna aid vaxt
göstəriciləri üst-üstə düşmür. İbn Miskaveyh əsərinin bir yerində
rusların Bərdəyə gəlməsi tarixini 332(943)-ci il (265, s.28),
başqa yerində isə 333(944)-cü il kimi qeyd edir (265, s.35).
Digər müəllif həmin hücumun tarixini 944-cü il hesab edir
(264, s.27). Tədqiqatçıların əsərlərində də bu səbəbdən müxtəlif
tarixlər göstərilir. V.Bartold (210, c. I), V.Mavrodina (256,
s.13), M.Şərifli (169, s.134), Ə.Haqverdiyev (90, s.56-57) və
başqaları rusların qayıtmalarını 944-cü ilin yayına, B.Dorn (256,
s.12), A.Yakubovski (381, s.38), N.Polevoy (342, s.43.) rusların
Bərdəyə hücumunu 943-cü ilin payızına, geri qayıtmalarını isə
944-cü ilin yazına aid edirlər.
«Albaniya tarixi»nin verdiyi məlumata görə, rusların
Bərdədə altı ay, həmin hadisələrin həmdövrü olan Məsudinin
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
126
məlumatına görə, bir il qaldığını və digər mülahizələri nəzərə
alaraq rusların Bərdəyə hücum tarixini müəyyənləşdirmək
mümkündür (136, k.3, f.18; 265, s.34). Birincisi, rusların,
mənbədə qeyd olunduğu kimi, şimalda, soyuq iqlimə malik olan
ölkələrdə, buradakı meyvələrdən bitməyən torpaqlarda
yaşadıqlarına görə, onlarda olmayan meyvələrdən yeyib
xəstələndiklərini və bu, tezliklə taun kimi geniş yayılan xəstəliyə
düçar olduqlarını, onların çoxunun məhv olduğunu nəzərə alsaq,
həmin meyvələrin Bərdədə yazın axırı – yayın əvvəllərində
yetişən giləmeyvələr olduğu güman edilir (265, s.34). İkincisi
şimaldan gələnlərin Qarabağın yay günlərində, mənbədə qeyd
edildiyi şəkildə, cəsarətli döyüşlər apara bilməsi qeyri
mümkündür. Kür çayının və Xəzər dənizinin cənub hissəsinin
donmadığını da nəzərə alsaq, hücumun şimallıların əl-qol açdığı
qış fəslində olduğu ehtimal edilə bilər. Beləliklə, hücum tarixi
də iki cür – 943/44 və 944/45-ci illər kimi göstərilir (169, s.156;
265, s.28, 34).
Hesab edirik, ruslar Bərdəyə 943/44-cü ilin payız və ya qış
aylarında hücum etmiş, soyğunçuluq və talanlarla məşğul olmuş,
yazı orada keçirmiş, yerlilərin müqavimətinə davam
gətirmədiklərinə görə ərazini 944/45-ci ilin yayında tərk etməyə
məcbur olmuşlar.
Rusların Bərdəyə hücumuna aid tədqiqatçıların da maraqlı
mülahizələri vardır. Məsələn, A.A.Bakıxanov əl-Məsudiyə, əl-
Əsirə əsaslanaraq rusların Xəzər sahillərinə birinci yürüşü və
Bərdəyə hücumunu təhlil edir, hücumların səbəbi və nəticələri
barədə məlumat verir. Ancaq o, yanlışlığa yol verərək hücumun
vaxtı barədə hər iki müəllifin məlumatını, yəni həmin
müəlliflərin eyni hücumdan bəhs etdiyini bildirir (208, s.61).
Rusların Bərdəyə hücumuna izahat vermiş N.Karaulov
göstərir ki, Bərdəyə gəlmiş ruslar Rus knyazı İqorun
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
127
qoşununun bir hissəsi ola bilərdi ki, onların Bərdəyə
müsəlmanları öz tərəfinə çəkmək məqsədi ilə gəldiyi təxmin edi-
lir (359, s.31-32). Guya orada (Bərdədə) onları zəhərlədiklərinə
görə qəzəblənərək, əhali üzərinə ödənclər qoyub, sonra da
cəzalandırmışlar (136, k.3, f.18; 169, s.134). Bu fikir həqiqətdən
çox uzaq görünür. Döyüşçülər İqorun xırda bir dəstəsi olsa idi,
bu qədər müqavimətə duruş gətirə bilməzdi. İkincisi, çox güman
ki, uzun bir məsafəni keçərək Bərdəyə gələn dəstələri var-dövlət
qazanmaq həvəsi gətirmişdi. Yeri gəlmişkən, tarixi faktları
saxtalaşdırmaqla və qərəzli yanaşmalarla yazılmış tədqiqat
əsərlərində, hətta orta məktəb üçün tarix dərsliklərində rusların
Bərdəyə gəlişinin güya xeyirxah niyyətli olduğunu beyinlərə
yeritməyə cəhd göstərmişlər.
Bu baxımdan A.Yakubovskinin şərhləri də diqqəti cəlb
edir. O da, bu hücumları İqorla əlaqələndirir. Burada maraqlı
cəhət bir də odur ki, müəllif həmin hücumları xəzərlərlə
bağlayır. Müəllifin fikrincə, xəzərlərə məğlub olmuş Kiyev
rusları xəzərlərin təkidi ilə əvvəl Konstantinopola, sonra isə
Salarilərə doğru hücumlar təşkil etmişdilər ki, onlardan biri də
Bərdə hücumu olmuşdur (169, s.146). Kiyev şəhərində arxeoloji
qazıntılar zamanı tapılmış, üzərində bərdəli ustanın (zərgərin)
adı və yeri yazılmış məmulat və qəlibin tapılması da bununla
əlaqədar ola bilərdi (26).
Bərdəyə gəlmiş qoşunun, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi,
normanlar və yaxud skandinaviyalılar olması barədə də
məlumatlar verilir (169, s.124). Ərəb mənbələrində verilən
məlumatlardan aydın olur ki, xəzərlər həmin dövrdə böyük
qoşuna, Xəzər dənizinin şimalında böyük üstünlüyə malik idilər.
Xəzərlərin razılığı olmadan həmin ərazilərə daxil olmağın
mümkünlüyü şübhə doğurur. Demək olar ki, Bərdəyə hücum
etmiş ruslar müəyyən şərtlər əsasında
Dostları ilə paylaş: |