Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
187
alban əlifbası ilə tarixi və bədii əsərlər, o cümlədən Azərbaycan
tarixinin günümüzə qədər gəlib çatan yeganə yazılı mənbəyi
olan M.Kalankatlının «Albaniya tarixi» məhz həmin dövrdə
Bərdədə alban dilində yazılmışdır. Eyni zamanda müxtəlif
dillərdə yazılmış xeyli sayda qədim dünyavi və dini əsərlər al-
ban dilinə tərcümə edilmişdir.
VIII əsrin əvvəllərindən etibarən, Albaniya dövlətinin
həyatında olduğu kimi, Bərdənin də siyasi həyatında ciddi
dəyişikliklər baş vermişdir. Belə ki, VII əsrin II yarısından
başlamış və aramsız davam edən ərəb hücumları ölkənin siyasi
həyatının dəyişməsinə mühüm təsir göstərmişdir. Ərəblər ölkədə
islam dininin yeni, mütərəqqi ideyalarının təsiri altında xalqı
birləşdirməyə çalışmışlar. 654-ci ildə Xilafətin Şimal vilayətləri
üzrə canişinin iqamətgahı Bərdəyə köçürülmüş və Bərdə
Xilafətin Qafqazdakı canişinliyinin mərkəzinə çevrilmişdir. 705-
ci ildə isə Bərdədə çağırılmış qurultayda Albaniyanın dövlət
müstəqilliyinə son qoyulmuş, ərazisi Xilafətin tərkibinə
qatılmışdır. Bərdə, ərazicə, o dövrdə «Arran» adlandırılan inzi-
bati-ərazi bölgüsünə daxil edilmiş, bölgənin mərkəzi şəhəri kimi
fəaliyyət göstərmişdir.
Bərdə VIII əsrdə Xilafətin şimaldakı mərkəzinə
çevrildikdən sonra sürətlə inkişaf etmişdir. Beynəlxalq ticarət
yollarının üstündə yerləşməsi Bərdəni Avropanın və Asiyanın
bir çox şəhərləri ilə əlaqələndirmiş, bu da şəhərin tərəqqisində
böyük rol oynamışdır. Bərdə şəhəri həmin dövrdə Qafqazdan
keçən ticarət yollarının üstündə yerləşən mühüm məntəqə və
eyni zamanda Cənubi Qafqazın ticarət yollarının kəsişdiyi
mərkəz olmuşdur. Mənbələrdə bu, Bərdə-Bab ül-Əbvab, Bərdə-
Ərdəbil, Bərdə-Dvin, Bərdə-Tiflis ticarət yolları kimi qeyd edi-
lir.
VIII əsrdən X əsrin ikinci yarısınadək Bərdə şəhəri yalnız
Arranın deyil, eyni zamanda Qafqazın, habelə Yaxın və Orta
Şərqin sənət və ticarət mərkəzlərindən biri, ölkənin siyasi,
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
188
ictimai və mədəniyyət mərkəzi kimi tanınmışdır. Həmin dövrdə
şəhər böyümüş, ərazisi 30 kv.km, əhalisi 100 000 nəfərdən çox
olmuşdur. Şəhərin antik və ilk orta əsrlərdə möhrə və çiy
kərpiclə tikilmiş müdafiə istehkamını artıq bişmiş kərpiclə
tikilmiş əzəmətli qala divarı əvəz etmişdir.
Bərdə IX əsr-X əsrin birinci yarısında çiçəklənmə dövrünü
yaşamış, tərəqqiyə malik olmuş, Yaxın və Orta Şərqin
möhtəşəm şəhərlərindən biri kimi məşhurlaşmışdır. Orta əsr
mənbələrində Bərdə «Arranın anası» adlandırılmışdır.
Orta əsrlərdə Bərdədə doğulmuş, öz fəaliyyətləri, əsərləri
ilə Yaxın və Orta Şərq ölkələrində tanınmış «Bərdəi» təxəllüslü
böyük alimlər nəsli olmuşdur. Onlar Bərdədə və müsəlman
dünyasının böyük elm mərkəzlərində dini və dünyavi təhsil
almış, Azərbaycanda, həmçinin müsəlman dünyasının bir çox
ölkələrində fəaliyyət göstərmişlər. Onların arasında riyaziyyatçı,
mühəndis, təbib, tarixçi, filosof, hüquqşünas, şair, hədisçi, natiq,
münəccim və siyasi xadimlər olmuşdur. Əbu Səid Əhməd ibn
Hüseyn Bərdəi, Məhəmməd ibn Zeyd Bərdəi, Məkki ibn Əhməd
Bərdəi, Əbu Bəkr Məhəmməd ibn Yəhya Hilali əl-Bərdəi, Səid
ibn Əmr Əbu Osman əl-Əzdi əl-Bərdəi, Əhməd ibn Ömər Əbu-
l-Həsən əl-Bərdəi, Əbu Bəkr Əhməd ibn Harun Bərdici əl-
Bərdəi, Əbu Bəkr Əbdü-l-Əziz ibn Həsən Bərdəi, Məhəmməd
ibn Xalid Bərdəi, Səid ibn Qasim Bərdəi, Əbu Əli Hüseyn ibn
Süfvan ibn İshaq ibn İbrahim Bərdəi, Əli ibn Əbdü-l-Əziz
Bərdəi, Əbu Bəkr Məhəmməd ibn Abdullah Bərdəi, Şeyx
İbrahim ibn Şihabəddin Gülşəni Bərdəi, Mühyiddin Məhəmməd
əl-Bərdəi, Məhəmməd ibn Zeyd ibn Yədəhdəvayh əl-Heysəm əl-
Bərdəi, Sədullah əl-Bərdəi, Qazi Məhiyəddin Bərdəi alimlərin
daha məşhurları olmuşlar.
Bərdə X əsrin 40-cı illərində (Salarilərin hakimiyyəti
dövrü), rusların hücumu nəticəsində dağıdılmış, tənəzzülə
Бярдя шящяринин ъоьрафи, сийаси вя мядяни тарихи
189
uğradılmışdır. X əsrin ikinci yarısından etibarən Bərdə tamamilə
siyasi qüdrətini itirmişdir. Şəddadi hökmdarları Bərdə şəhərinin
dirçəldilməsinə maraq göstərməmiş, Gəncə, Beyləqan, Təbriz,
Naxçıvan və digər şəhərlər inkişaf etmiş, Bərdənin bərpası isə
diqqətdən kənarda qalmışdır. X əsrin ikinci yarısı – XI əsrdə
xarabalıqlar içərisində qalmış şəhər kənd təsərrüfatının və iqti-
sadi əlaqələrin, zəif olsa da, hesabına həyatını davam
etdirmişdir.
Bərdə XII əsrin birinci rübündən etibarən Azərbaycan
Atabəyləri dövlətinin tərkibində olmuş, iqamətgahı Bərdədə
yerləşən Şəmsəddin Eldəgiz (1147-1157) həmin dövrdə şəhəri
yenidən bərpa etdirmişdir.
Bərdədə arxeoloji abidələrlə yanaşı, dövrümüzə qədər öz
quruluşunu qismən və bəzilərində isə tam saxlamış yerüstü tarix
və mədəniyyət abidələri də mövcuddur ki, bunların da
əksəriyyəti şəhərin son orta əsrlər dövrünə aid memarlıq
üslublarını özündə əks etdirən maddi mədəniyyət nümunələridir
(«Bərdə türbəsi», «Axsidan baba türbəsi» və körpülər).
XIII əsrin əvvəllərində monqolların hücumları şəhərlərin
iqtisadi həyatının kəskin şəkildə tənəzzülə uğraması ilə
nəticələnmişdir. Azərbaycanın bir sıra şəhərləri kimi Bərdə də
monqollar tərəfindən dağıdılmışdır. Monqolların talanları
zamanı Bərdənin iqtisadi həyatında yenidən tənəzzül dövrü
başlanmışdır. Azərbaycanı bürüyən böhran – əmtəə
mübadilələrinin azalması, qapalı natural təsərrüfata qayıdış,
gümüş böhranı, aramsız müharibələr, ticarət şəhərlərinin feodal-
lar tərəfindən ələ keçirilməsi Bərdə şəhərinə də ciddi təsir
göstərmişdir.
Bərdə XIII əsrdə mərkəzi Təbriz olan Hülakular
(Elxanilər) dövlətinin tərkibinə qatılmışdır. Elxanilərin iri
feodalların hakimiyyətini ləğv edərək bütün şəhərləri vahid siya-
si hakimiyyət altında birləşdirmələri və yeni inkişafın
bünövrəsini
Dostları ilə paylaş: |