40
dövlətlərdə “vətəndaş hakimiyyəti” (“cəmiyyət hakimiyyəti”
– “sosiokratiya”) ideyalarının ortaya gəlməsini zəruri
etməkdədir.
1
Dövlət burada daha çox liberal nəzarətedici və müşahidəçi,
təşkiledici və istiqamətləndirici funksiya daşıyır. Beynəlxalq
münasibətlərdə də vətəndaşa xidmət anlayışları ayrı-ayrı
dövlətlərin vətəndaşları arasında birbaşa əlaqələrin qurulmasını
zəruri etmişdir. Bundan da irəli gələrək “xalq diplo-
matiyaları” daha da geniş əhəmiyyət kəsb etməyə başlamışdır.
Posmodernist dövlətlərin tənzimləmə funksiyasında daha çox
istiqamətlərin yaradılması və bu istiqamətlər üzrə vətəndaşların
sabit və sərbəst şəkildə hərəkət etmələrini təmin etmək başlıca
məqsədə çevrilmişdir. Liberal inkişaf yolunu tutmuş dövlətlər
birbaşa müdaxilələrə yox, müşahidələrə üstünlük verirlər.
Başlıca məqsəd dövlətin gücü üçün əsas potensialı yaradan
cəmiyyətin özünü güclü etməkdir. Mövcud dövlətlər
cəmiyyətin müdafiəsi ilə özlərinin müdafiə olunmaq strate-
giyasını yerinə yetirirlər. Özlərinin güclərini cəmiyyətlərinin
potensiallarında axtarırlar. Bu kimi xüsusiyyətlər indiki
dövlətlərin fəaliyyətini məzmun baxımından klassik forma və
məzmundan fərqləndirir. Mövcud sivil inkişaf yolunu tutmuş
dövlətlər öz proteksionizm siyasətlərini daha çox sərbəstlikdən
formalaşdırırlar. Liberal iqtisadiyyat, yumşaq sosial münasi-
bətlər də məhz bunlara əsaslanır. Mövcud sivil dövlətlər öz
aralarında qəbul olunmuş normalara yüksək düşüncəli
yanaşmalar üsulundan baxırlar və dünya sakinlərinin qarışması,
qovuşması və birləşməsi üsullarına əl atırlar. Dünyanın
münasibətlər strukturu həm də vahidləşmə (bütövləşmə)
prinsipindən meydaan gəlir.
Dövlət -bütün münasibətləri rəsmi əsaslarla tənzim edən,
bütün tərəflərin hüquqlarını qəbul edən, tanıyan və hüquqların
1
E.M. Nəsibov. Gələcək dünya düzəni və geosiyasi mənzərə. Siyasi
proqnozların əsasları. Ümumi hissə. I kitab. “Elm və təhsil ” nəşriyyatı,
Bakı-2013, 544 səh., səh.24.
41
təmini üçün müvafiq siyasət həyata keçirən, siyasətini hüquq
normaları ilə reallaşdıran və əlaqələri tənzim edən bir
qurumdur.
Dövlət-tərəfləri maraqlar və mənafe uğrunda bir arada
birləşdirən,
maraqları
qruplaşdıran
və
uyğunlaşdıran,
koordinasiya edən bir vasitədir.
Dövlət-münasibətləri təşkil edən, bunun üçün müvafiq
şəraitləri yaradan əlaqələri təşkilatlandıran və strukturlar
yaradan bir vahid mexanizmdir və kompleksdir.
Dövlət-resursları müəyyən formalara salan və onları
insanların istifadəsi üçün yararlı edən bir mexanzimdir və
qurumdur, sistem vahididir.
Dövlət-insanların ayrı-ayrı təbəqələri arasında münasibət-
lərin yaranması üçün şərait yaradan və insanların hər bir yaş
dövründə maraqlarını təmin edən bir təsisatdır.
Dövlət-insanların ictimai-siyasi fəaliyyətini təmin edən və
ictimai-siyasi münasibətləri tənzimləyən bir təsisatdır.
Dövlət-cəmiyyətdə əxlaqi dəyərləri təbliğ edən və
cəmiyyətin müdafiəsi üçün bütün resursları səfərbər edən bir
qurumdur.
Dövlət-öz tərkib strukturlarının üzvlərini (elementlərini,
komponentlərini) qoruyan, ictimai-siyasi və mənəvi-əxlaqi
dəyərləri qoruyan bir təsisatdır.
Dövlət-öz tərkib komponentlərinin maraq və tələbatlarını
ödəyən və zaman və şəraitlə əlaqələndirən bir qurumdur.
Dövlət-vətəndaşlarını öz daxilində və beynəlxalq aləmdə
müdafiə edən bir qurumdur. Bu baxımdan hər bir vətəndaş
hərəkət edərkən özü ilə birlikdə dövlətin müdafiəsini də hiss
edir. Həmin vətəndaş beynəlxalq aləmdə özünü öz dövlətinin
digər dövlətlərlə yaratdığı və qəbul etdiyi hüquq normaları ilə
müdafiə olunmuş hesab edir. İki və ya da çoxlu dövlətlər
arasında qəbul edilmiş hüquq normaları ilə bir dövlətin
vətəndaşı digər dövlət tərəfindən öz ərazisində müdafiə olunur.
42
Ümumiyyətlə, dövlət adlanan siyasi (ali siyasi) bir qurum
haqqında, anlayış haqqında çox geniş fikirlər yürütmək, təriflər
vermək olar.
Siyasət nədir. İlk növbədə qeyd etmək lazımdır ki, siyasət
-dövlətin tənzimləmə (idarəetmə, idarəetmənın tərkibi olaraq
normayaratma, icraetmə, hüquqları qoruma və pozulmuş
hüquqları bərpa etmə, bu baza funksiyanın tərkibi olaraq və
mexanizm kimi əhəmiyyət kəsb edərək, icraetmə, müşahidə və
nəzarət etmə, o cümlədən yoxlama, müayinə, hesabat tələb
etmə və s.) funksiyasının özüdür. Siyasət fərdi (bir şəxs
tərəfindən, məsələn, dövlət və hökumət rəhbəri) və kollektiv
(şəxslər qrupu, yəni hakimiyyətin qolları olan mərkəzlər-yerli
və mərkəzi idarələr, təşkilatlar) formada olmaqla, iki formalı
subyekt (burada formalar dedikdə, şəxsin fərdi fəaliyyəti və
mərkəzin fəaliyyəti nəzərdə tutulmalıdır) tərəfindən müəyyən
edilir və icra olunur. Siyasətin müəyyən olunması dedikdə,
onun sahələr üzrə, eləcə də obyektlər və subyektlər üzrə
istiqamətləndirilməsinin ilkin əsasları, ilkin layihəsi başa
düşülür. Siyasət mərkəzlərdə yaranır və bütün cəmiyyətləri
əhatə edir. Fərdlər (burada şəxslər) öz maraqlarını və
potensiallarını daha çox mərkəzlərdə cəmləşdirirlər. Siyasət
mərkəzlərində şəxslərin iradələrinə uyğun olaraq siyasət
normaları (burada hüquq normaları) hazırlanır və icraya
istiqamətləndirilir. Siyasi fəaliyyətin mərkəzində məhz bütün
sahələri əhatə edən hüquq normaları (universal və xüsusi)
dayanır. Siyasət mərkəzləri əsas etibarilə ötürücülük və
paylayıcılıq funksiyanını yerinə yetirirlər.
1
Mərkəzlər arasında
pilləli (səlahiyyət bölgüsünə görə yerli qurumların mərkəzi
hakimiyyət qurumlarına tabe olması) və eynixətli (burada
təqribən eyni səlahiyyətləri özündə cəmləşdirən strukturlar
nəzərdə tutulur. Məsələn, yerli icra və hüquq-mühafizə
1
Nəsibov E.M. “Siyasətin tərkib hissələrinin hərəkət xüsusiyyətləri”, Bakı-
“Elm və Təhsil”-2010. 116 s., ss.11-13.
Dostları ilə paylaş: |