37
ki, Avropa İttifaqı, NATO, BRİCS (Braziliyia, Rusiya, Çin,
Hindistan, Cənubi Afrika Respublikasından ibarət olan
iqtisadi-siyasi birləşmə) kimi birləşmələr də ortaya çıxır.
Xarici siyasətin gücünü əks etdirən (formalaşdıran)
elementlər və vasitələr. Xarici siyasətin gücünü əks etdirən
elementlər içərisində ilk olaraq güclü şəkildə təşkil olunan
diplomatiyanı qeyd etmək olar. Bununla bərabər, dövlət digər
dövlətlərlə münasibətlərdə öz daxili resurslarından səmərəli
qaydada istifadə etməlidir. Bir dövlətin digər dövlətin
(dövlətlərin) daxili siyasətinə təsir imkanları və vasitələri də
dövlətin xarici siyasətini gücləndirən element kimi qəbul
edilməlidir. Bir dövlətə məxsus olan şirkətlərin digər dövlətin
iqtisadiyyatında yaxından iştirakı amili həmin dövlət üzərində
təsir imkanları qazandırır. Bir dövlətin digər dövlət üzərində
olan iqtisadi təsirləri və dövlətin daxili iqtisadiyyatı da dövlətin
xarici siyasətini gücləndirir. Xarici siyasətin gücünün təsnifatı
eləcə də dövlətlərin təsir gücünün miqyasından, ölçüsündən və
kəmiyyətindən ortaya çıxır. O dövlətlər xarici siyasəti güclü
edirlər ki, həmin dövlətlərin daxili resursları digər ölkələrin
daxili resurslarına və ümumilikdə iqtisadi sistemlərinə təsir
imkanlarına malik olsunlar. Xarici siyasət istiqamətlərində
yaranan potensiallığı xarici siyasətin resursları (xarici siyasətə
yönəldilmiş resurslar) formalaşdırır. Dövlətin ümumi potensialı
böyük axın yaradır və beynəlxalq münasibətlərdə onun ümumi
gücünü ortaya çıxarır. Dövlət xarici siyasətini ümumi
potensialı ilə gücləndirir. Çünki bu potensialı xaricə ixrac edir.
Xarici siyasət sahəsində fəaliyyətin həyata keçirilməsi və
planların qurulması sayəsində, eləcə də normaların qəbul
edilməsi zamanı xarici siyasətin forma və məzmundan irəli
gələn ümumi və konkret mahiyyəti üzə çxır. Xarici siyasətin
tərkib hissələrə ayrılması prosesləri baş verir. Tərkib hissələrə
ayrılmalar sayəsində məsuliyyət və öhdəlik daşıyan tərəflər
müəyyən olunur. Normaların qəbul edilməsi və sənədlərə
qoşulmalar özü xarici siyasətin tərkib proseslərinin formalaş-
38
masını zəruri edir. Normalar əsasən xarici siyasətin maraqlara
bölünməsini şərtləndirir. Hər bir addım burada qaydalar
şəklində əks olunur və qaydalar da riyazi ölçmələrin əsaslarını
yaradır. Buradan da belə bir məntiqi fikir ortaya çıxır ki, xarici
siyasət özü hərəkətlərin riyazi ölçülərinə tabe olur. Maraqların
ölçülərlə müəyyən olunması addımların ölçülərə tabe olmasının
əsaslarını yaradır.
Dövlətlərin güclərinə görə təsnif olunmaları da onların
maraqları, mənafə və məqsədlərinin də ölçülərə tabe olmasının
əsaslarını ortaya çıxarır. Beynəlxalq münasibətlər sferasında
bütün dövlətlər vahid qaydalar əsasında öz güclərinə görə
iştirak edirlər və bu, onların real prinsiplərdən (real potensialın
yaratdığı gerçəkliklərdən) çıxış etmələrini ortaya çıxarır. Real
prinsiplər də ideal-nəzəri prinsiplərin əsaslarını formalaşdırır,
ideal prinsiplər çox zaman real prinsipləri özünə tərəf çəkməyə
səy göstərir. Bu baxımdan da real prinsiplərin tətbiqində
məhdudiyyətlər meydana gəlir. Beynəlxalq münasibətlərin
hərəkət sahələrində dövlətlərarası münasibətlərdə “sərhədlər”
prinsipi ortaya çıxır. Bütün dövlətlərin mövcudluğu və sərbəst
fəaliyyət prinsipi, eləcə də yaşamaq prinsipləri beynəlxalq
münasibətlərin idealizm əsaslarını ortaya çıxarır. Bu idealizm
prinsipləri də özündə ideal ədaləti əks etdirir. Bununla yanaşı,
real ədalət prinsipləri də mövcud olur. Bu da real gücün ortaya
çıxmasının əsaslarını təşkil edir. İdeal ədalət- humanizmə,
real ədalət isə real gücə əsaslanır. Hər iki amilin mövcudluğu
və qarşılıqlı şəkildə bir-birini şərtləndirməsi həm sabitliyi
meydana gətirir, həm də inkişafı yaradır. Sabitlik və inkişaf
qarşılıqlı kompromislərdən də ortaya çıxır. İdeal ədalət
beynəlxalq münasibətlərdə böyük dövlətlərin kiçik dövlətlərə
qarşı münasibətlərində daha çox özünü büruzə verir, real ədalət
isə reallığa söykəndiyindən, burada hər bir dövlətin gücü
amilini meydana gətirir. Beynəlxalq münasibətlərin sabitləş-
məsi real ədalətin tətbiqindən daha çox asılı olur.
39
I FƏSİL:
Xarici siyasətin və beynəlxalq münasibələrin
ümumi əsasları
Dövlət və siyasət
Xarici siyasət fəaliyyətinin əsaslarını təhlil etməmişdən
öncə bu siyasəti həyata keçirən dövlət və onun fəaliyyətinin
əsaslarını təşkil edən siyasət (fəaliyyət və idarəetmədən
ibarət olan məzmun) anlayışlarının qarşılıqlı əlaqəli və vəhdət
təşkil edən məzmununa şərh vermək lazım gəlir. Siyasət və
dövlət anlayışlarının həm qədim və klassik, həm də
postmodernist (təkmilləşmiş və yüksək liberal məzmunlu
siyasət həyat keçirən dövlət hakimiyyətləri) məzmunu ortaya
çıxır. Klassik dövrdə və bu dövrəqədərki mərhələdə siyasət və
zorakılıq, siyasət və güc tətbiqi mənası daha geniş əhəmiyyət
kəsb edirdi. İşgəncələrin verilməsi, zorakılıqlar, edamlar buna
misaldır.
Burada
əsas məsələ dövlətin saxlanılması,
hakimiyyətin əldə saxlanılması idi. Bütün zorakı vasitələrin
istifadəsinə hakim təbəqə haqq qazandırırdı. Dövlətin və
hakimiyyətin saxlanması üçün kifayət qədər resurslar (burada
liberalığı yaratmaq üçün lazım olan resurslar) yox idi. Bu
baxımdan da zorakılığın tətbiqi təbii hal olaraq meydana
gəlirdi. (Qeyd: kasıb cəmiyyətlərdə hakimiyyət zorakılıq-
larının çoxluğu da məhz bu amildən ortaya çıxır. Varlı
dövlətlər liberal və sabit cəmiyyətlərə malik olurlar).
Postmodernist məzmun baza forma və məzmunun (xüsusilə
XIX əsrin sonları-XX əsrin əvvəllərinin formasını) böyük
mənasını özündə saxlamaqla bərabər, yeni liberal məzmun da
əlavə etmişdir. Belə ki, postmodernizmdə informasiya diplo-
matiyasının güclənməsi, informasiya resurslarının dünyada
geniş yayılması, “insan” amilinin, insanların təbii hüquqlarının
daxili və xarici siyasətdə baza obyektə və predmetə çevrilməsi
Dostları ilə paylaş: |