25
G ü l ü ş. Heç şübhəsiz, Balaş adamları tək buraxmağa alışmamışdır.
D i l b ə r. Sizi isə, Gülüş, indi mən çox gözəl anlayıram. Mən də qorxaq
deyiləm, yaman da döyüşgənəm: kəlləm bərk, buynuzlarım itidir; ancaq sizə,
Gülüş, çox tezdir. Gülüşsüz qalmaq da yaxşı deyildir, söz isə ən son gülənindir.
G ü l ü ş. Sağlığınıza içirəm, Edilya xanım. Mən indilik Gülüşəm, böyüyəndə
isə qəhqəhə olacağam. Sağlıq olsun! (İçir).
Ə b d ü l ə l i b ə y. Doğrudur, mən də onu düşünürdüm. Sağ olun Edilya
xanım!
B a l a ş. Müsaidənizlə mən bir neçə kəlmə ərz edəcəyəm. Artıq bu həqiqətdir
ki, qadın məclis yaraşığıdır, qadınsız cəmiyyət çürük bir ağac kimidir. Doğrudur,
çadranın özündə də bir gözəllik vardır, baxiyorsun, uzaqdan gecə qara bir ipəyə
bürünmüş bir qadın kölgəsi bir xəyal kimi uçuyor, bəşərin məchul varlığı kimi
bilinməz nerədən gəliyor,nerəyə gediyor. Ancaq burası var ki, başqa millətlər
teatrlara, müsamirələrə gedəndə, öz arvadları ilə gedirlər, bizlər isə gedib tək
qalırıq və darıxırıq. Halbuki qadın gözəl bir kukla kimi öz ərini əyləndirməli, onun
dərdlərini dağıtmalıdır. Çadrasız gəzmək o demək deyil ki, arvad kimin ilə istəsə,
gəzə bilər. Əlbəttə, əri nə desə, onu edəcəkdir. Ona görə də, içəlim belə azad
qadınlardan olan Edilyanın sağlığına!
G ü l ü ş. Ura... Çalğıçılar!
Ə b d ü l ə l i b ə y. Doğrudur, hələ mən də onu düşünürdüm.
M ə m m ə d ə l i. Mənə elə gəlir ki, siz də qadın azadlığını astar tərəfdən
bəxiyələyirsiniz.
G ü l ü ş. Bir də, əfəndilər, cəmiyyət qadınsız çürüdüyü kimi, qadın da
cəmiyyətsiz çürüyür; ancaq nədənsə qardaşımın öz arvadı burada yoxdur?
B a l a ş. Gülüş!
G ü l ü ş. Ehtimal ki, Edilya xanım, siz Balaşın arvadı olduğunu bilməmiş
deyilsiniz. Güman ki, onun da bura gəlməsi heç yaman olmaz və buna etiraz edən
yoxdur.
B a l a ş. Əfəndilər, mən rica edərdim...
G ü l ü ş. Bu saat mən onu çağıraram.
M ə m m ə d ə l i. Etiraz edən bir nəfər var.
G ü l ü ş. Kimdir?
M ə m m ə d ə l i. Mən.
26
G ü l ü ş. Siz nə sayaq deyirsiniz?
M ə m m ə d ə l i. Mən deyirəm gəlməsə, xahiş edək gəlsin.
B a l a ş ( Gülüşü kənara çəkərək). Gülüş, dilini kəs! Mən sənin dilini burub,
boynuvun sapından çıxararam.
G ü l ü ş. Gücsüz bir qadını dustaqda saxlayıb, qapıları onun üzünə qapamaq,
onun günüsünü evə gətirib, ona güldürmək, mənim atama yaramaz ölü paltarı
geyindirib heyvan kimi ağzını qapamaq və dilini bağlamaq, sərsəm bir meymun
kimi, cansız bir marionetka kimi barmaq ucunda oynatmaq! Yox, artıq mən sənin
üçün dəli Gülüş deyiləm, mən indi bayquş qəhqəhəsiyəm ki, bütün həyat uzunu
sənin qulaqlarında partlayacağam ( Gedir).
Ə b d ü l ə l i b ə y. Ağalar, mən də bir neçə kəlmə ərz etmək istəyirəm. O ki
qaldı mədəniyyət, biz, əlbəttə, mədəniyyətdən qaça bilmərik. Xaricilər də elmi
bizdən əxz etmişlər. Qadın da oxusun. Çarşab ki, onun başını əlindən almır. Quran
oxusun: Quranda yerin altı da yazılıb, üstü də. Biz əgər Quranda yazılanlara
düzgün əməl etsək, bir zaman islam ordusu Əndəlisə getdiyi kimi, bütün əcnəbilərə
qalib gələr. O ki qaldı qadına, daşyonan deyil ki, dağa getsin, bağban deyil ki, bağa
getsin, ona görə içək, ərz olsun...
M ə m m ə d ə l i. Hə... de Allahın sağlığına.
Ə b d ü l ə l i b ə y. O ki qaldı qadına, evdə otururdu, indi həyətə də çıxsın;
ancaq arvad lap göz qabağında olsa, öz bəkarətini itirər. Onun əsl gözəlliyi
örtüsündədir; yoxsa arvad kişiyə qarışsa, ya arvadlar kişiləşər, yaxud kişilər
arvadlaşar. Doğru deyilmi?
M ə m m ə d ə l i. Heç doğru deyil, heç bir şey doğru deyildir. Deyirlər gün var,
doğru deyildir. Deyirlər ay var, doğru deyildir. İslamın iki şeyi var: bir namazı, bir
də canamazı. Deyirlər Avropanın mədəniyyəti var, doğru deyildir. Avropanın iki
şeyi vardır: bir topu, bir də pulu. Hamısı işlək maldır, sağmal qoyundur. Sən də
malsan, mən də malam, o da maldır. Sən də qoyunsan, mən də, o da. Biz də
qoyunuq, siz də qoyunsunuz, onlar da qoyundurlar. Ancaq mən deyirəm ki,
dünyada mədəniyyət adına bircə şey vardır: “araq”, budur mədəniyyət! Başın
ağrıyır – araq iç, gözün ağrıyır – araq iç. Avropalılar rumka ilə içirlər, biz şərqlilər
kasa ilə içək. Yerdə qalan heç bir şey doğru deyil. Dünyada heç bir şey yoxdur:
mən də yoxam, sən də yoxsan, o da yoxdur. Heç bir şey yoxdur; ancaq bir araq
vardır. Sağ olun!
Musiqi.
27
G ü l ü ş ( Sevili gətirir). Budur, Balaşın xanımı, heç bir rejissor əli
görməmişdir.
B a l a ş. Gülüş!
G ü l ü ş. Keç yoldan, Balaş, əl-ayağa dolaşma! Bu çadranı da al, at o çaxçaya,
çaxçanı da biryolluq qapa. Gəl, Sevil, gəl. Cəmiyyət adamın başını hərləndirir.
Qorxma, ayaqlarını yerə bərk bas, tanış ol. Bu, Edilya xanımdır. Öpüşün. Böyük
cəmiyyətlərdə qonaqlarla öpüşərlər. Elə! Bu da Əbdüləli bəydir. Yavaş, onu öpmə,
arvadı dalaşar. Ancaq dul kişilərlə öpüşmək olar, o da gizlində. Bu da öz
dediyindən, ya Tabaq bəydir, ya Çanaq bəydir, kim nə deyirsə-desin, onun üçün
fərqi yoxdur.
M ə m m ə d ə l i. Heç yox, doğru deyil, mənim adım Kasa bəydir.
G ü l ü ş. Çox gözəl. Bir sözlə, Qab-qacaq bəy. Bu da mənim atamdır,
əynindəki isə ölü paltarıdır; qorxmayasan, ancaq bir saatlıqdır.
B a l a ş. Gülüş!
G ü l ü ş. Indi gəl yanımda otur.
D i l b ə r. Ancaq Sevilin stəkanı boşdur.
G ü l ü ş. Sevil onsuz da sərxoşdur.
M ə m m ə d ə l i. Kasa ver, kasa!
D i l b ə r. Şah və mat, Gülüşcan, Sevilin stəkanı boşdur.
B a l a ş. Yox, yox, o içə bilməz.
S e v i l. Axı mən heç içməmişəm.
G ü l ü ş. Sən dayan, mən sənin çocuğunu da gətirim.
A t a k i ş i. Ay qız, Sevil, o stəkandakı nədir?
S e v i l. Vallah, əmi, heç mən özüm də bilmirəm.
M ə m m ə d ə l i. Araqdır, araq. Başın ağrıdı – araq iç, gözün ağrıdı – araq iç,
özü də kasa ilə; kasa lazımdır, kasa...
Ə b d ü l ə l i b ə y. Doğrudur, hələ mən də onu düşünürdüm.
Dilbər o biri otaqdan qucağında uşaq olaraq çıxan Gülüşü qarşılayır.
G ü l ü ş. Sizə istimi oldu, xanım? Yaxşı sərin suyumuz var, özü də Həştərxan
buzundan.
D i l b ə r. Gülüş, sancmağı burax. Söylə, məndən nə istəyirsən.
G ü l ü ş. Bu çocuğa mərhəmət!
D i l b ə r. Mən səni anlamıram.
G ü l ü ş. Bu məktub kimdəndir?
D i l b ə r. Mən onu sevirəm.
Dostları ilə paylaş: |