Microsoft Word dostlugun romani

 
81 
diqqәtlә  baxırdın  ki,  çağırdığımı  da  eşitmirdin. 
Ölmüşәm bәyәm şәkilә belә fikirli baxırsan? 
- Allah elәmәsin, ay qağa. Nәdәnsә kәnd yadıma 
düşdü. 
-  Dünәn  gәlәn  kimi  Yaşarı  gördün,  kәnd  yadına 
düşdü,  birtәhәr  oldun,  indi  dә  şәkli.  Ay  qız,  hәlә 
bir  yerini  qızdır  dә!  Darıxma,  üç-dörd  gün  döz, 
yazımı  bitirim,  kәndә  birlikdә  -  maşınla  gedәrik. 
Kәnd üçün mәnim dә burnumun ucu göynәyir. 
-  Lap  yaxşı,  maşınla  gedәrik,  düz  deyirsәn. 
Sadәcә şәkli gördüm, kәnddәki günlәriniz yadıma 
düşdü. Onu fikirlәşirdim. 
- Eybi yox. Yaşar da burdadı, mәn dә.  Darıxma, 
axşam hamımız bir yerdә olacağıq. Mәn aşağıdan 
bunları  alım,  gәlirәm.  Sәn  dә  çaydanı  qoy  qazın 
üstünә,  o  qaynayana  qәdәr  burda  olaram.  Sәnә 
bir şey lazım deyil ki? 
- Yox, sağ ol. Sәn narahat olma, get. 
Tәravәt  dәrindәn  nәfәs  alıb,  “yaxşı  qurtardım” 
deyә,    sevindi,  sonra  da  üzünü  şәkilә  tutub 
onunla danışırmış kimi: 
-  Sәnin  ucbatından  ilişmişdim  az  qala.  Özün 
ondan  qorxursan,  mәni  dә  qorxaq  öyrәtmisәn. 
Qorxaq, baxma mәnә! – dedi vә qızlara xas әda 
ilә  çәrçivәni  üzüstә  qoydu.  Onunla  “söhbәtini” 
davam  etdirmәk  istәyirdi  ki,  telefon  zәngi 
eşidildi.  “Vay  sәni,  Uyğur  telefonu  burda  qoyub 
ki?!”  –  deyә  qardaşının  arxasınca  çıxmaq 
istәyәndә aşağıda maşın sәsi eşitdi. Çölә çıxanda 
isә  Uyğur  artıq  evdәn  aralanmışdı.  Telefonun 
ekranında  “Әziz-hәkim”  yazılmışdı.  Götürüb 
cavab  vermәk  istәdi  ki,  bir  azdan  zәng  etsinlәr. 
downloaded from KitabYurdu.org

---

 
82 
Amma  artıq  telefon  susmuşdu.  Onu  stolun 
üstünә  qoyub  mәtbәxә,  çaydanı  qazın  üstünә 
qoymağa getdi. Bu vaxt telefon yenә zәng çaldı: 
“Yәqin  nәsә  vacib,  tәcili  işi  var.  Qoy  deyim,  bir 
azdan  zәng  vursun”  fikrilә  zәng  edәnin  adına, 
nömrәsinә baxmadan telefonu açdı: 
- Qardaşım telefonunu... 
- Tәravәt?! 
Yaşar    telefonda  Tәravәtin  sәsini  eşidәndә  sanki 
ürәyi yerindәn çıxdı. Bütün bәdәni titrәdi. Tәravәt 
dә  Yaşarın  sәsindәn  diksindi.  Tez  telefonu 
qulağından  aralayıb  ekrana  baxdı.  “Yaşar-
dostum”  yazılmışdı.  Telefonu  yenidәn  qulağına 
aparıb sözünü tamamlamaq istәdi: 
-   Evdә.... qoyub... on-on beş.... dәqiqәyә... 
- Sabahın xeyir, Tәravәt! 
- Salam. 
- Necәsәn? 
Ortaya  sükut  çökdü.  Hәr  ikisi  telefonda  quruyub 
qalmışdı. 
- Tәravәt, kefini soruşuram, necәsәn deyirәm?! 
- Mәn yaxşıyam... Cәvahir ana necәdir? 
- Mәn dә yaxşıyam, sağ ol. 
- Uyğur bazara gedib... 
Yaşar onun cümlәsini tamamladı: 
-  On-on  beş  dәqiqәyә  gәlәcәk.  Telefonu  da  evdә 
qalıb. 
- Hә. Gәlәndә deyәcәm, zәng elәsin. 
Yaşar “Tәravәt, nә olar, telefonu qapatma,  bunu 
mәnә  rәva  görmә,  mәnә  vicdan  әzabı  çәkdirmә” 
demәk  istәdi.  Amma  dәrhal  da  son  görüşlәrini 
xatırladı  vә...  O  hәmin  görüşdә  Tәravәtin  qәlbini 
downloaded from KitabYurdu.org

---

 
83 
qırdığını 
bilirdi. 
Odur 
ki, 
özünә 
haqq 
qazandırmaq istәdi: 
- Qәlbini qırdığımı bilirәm, amma.... 
- Çaydanı qazın üstünә qoymuşam. 
- Başa düşdüm. Sәsimi eşitmәk istәmirsәn. Zәng 
etmişdim ki, görüm hәlә axşam gedirik, ya yox? 
Uyğurun planında dәyişiklik yoxdur ki? 
- Gәlәndә deyәrәm, zәng edәr. 
- Oldu, çox sağ ol! 
- Buyur! 
- Sәsin dәyişilmәyib. 
- Sәnin dә... Şey... sağ ol! 
“Sәnin  dә”  kәlmәsi  Tәravәtin  ağzından  qeyri-
ixtiyari  çıxdı  vә  deyәsәn,  әn  çox  Yaşarın  işinә 
yarayacaqdı.  Çünki  o,  Tәravәtin  bir  daha  onunla 
danışmayacağından, 
sәsini 
belә 
eşitmәk 
istәmәyәcәyindәn  ehtiyat  edirdi.  Amma  indi  bu 
bir  kәlmә  söz  ona  elә  bil  ümid  bağışladı.  Ona 
görә  dә  elә  yerindәcә  çırtma  vurub  oynamağa 
başladı. 
-  Ay  bala,  atan  sәni  gözlәyir  axı,  harda  qaldın? 
Çayın da soyudu. 
Anasının  sәsini  eşidәn  kimi  paltarını  әyninә 
keçirib  әl-üzünü  yumaq  üçün  vanna  otağına 
qaçdı. 
 
 
*** 
 
Yemәyini  yeyib  qurtarmışdı.  Üzünü  qapıya  tutub 
bağırdı: 
- Ziyankar! 
downloaded from KitabYurdu.org

---

 
84 
- Bәli qardaş, eşidirәm. 
- Dediklәrimin hamısı hazırdı? 
- Hә, әmrini gözlәyirik. 
-  Әla,  üç  saat  qalıb.  Üç  saatdan  sonra  o  әclafın 
qanını  içәcәm.  Hәlә  bir  dayan,  zәng  edib  sәsini 
eşidim  “dostumun”.  Hәm  dә  yadına  salım  ki, 
vaxtı unutmasın, ha-ha-ha! 
 
 
*** 
 
 
Yaşar anasıgillә yemәyini yeyib, qәzet oxuyurdu. 
Telefonuna  zәng  gәldi.  Yenә  “Axmaq”  idi.  Әlini 
uzadıb telefonu sәssiz rejimә keçirdi. 
 
-  Götür  dә,  bu  zibili  götür  dәә,  bu  zәhrimarı 
götür dәәә! 
Elmәddin  dişlәrini  qıcadı:  “Demәli,  yadındadır. 
Lap  yaxşı,  noolar  ki?!  Kor  nә  istәr?  Đki  göz,  biri 
ә
yri,  biri  düz.  Yaxşılıq  etmәk  istәyirik  ki,  sonra 
gec  olmasın.  Peşmançılıq  çәkmәyini  istәmirәm. 
Bir  dә  sәni  bilmirәm,  amma  mәnim  üçün  vaxt 
çox vacib amildi”. 
 
Yaşar  isә  heç  nә  vecinә  deyilmiş  kimi,  öz 
işindәydi. Özünә söz vermişdi ki, nә olursa-olsun 
bu  gün  kefinә  soğan  doğranmasına  imkan 
vermәyәcәk. 
- Ver çayını dәyişim bala, o soyuyub. 
- Eybi yox, çıxıram indi. 
downloaded from KitabYurdu.org

---