62
fırlanma
sürəti
cüzi
dəyişir.
Çünki
Günəş
selinin
səpələnməsində tarazlıq pozula bilir. Bu təsir çox kiçik ola
bilər. Sistemdə kiçik funksional pozğunluq meydana gələ bilər.
Planetlərin Günəş işığı ilə əks olunma sferalarından
uzaqlaşdıqca sahə-fəza materiya aləminə nisbətən qaranlıq
(işıqsız, zəif işıqlanma) ola bilər. Çünki materiya aləmi elədir
ki, Günəş şüaları ondan keçib, o tərəfə yüksək həddə çıxa
bilmir. Günəş şüaları planetin bir tərəfindən digər tərəfinə
ancaq enerji ötürə bilər. Planet daxildən onu keçirə bilər. Lakin
bu enerji işıq halında ola bilməz; çünki bərk materiya enerji
sürətini udur və azaldır. Udulandan sonra (sistem dolandan
sonra) artıq hissə geriyə doğru dönür. Kosmik fəzanın
sözügedən hissəsində isə əks olunma zəifdir. Buna görə də
hesab etmək olar ki, bu məkanlar nisbətən soyuqdur -
baxmayaraq ki, Günəşə yaxındır. Enerji materiya aləminin əks
olunmasında artır. Kosmik aparatlar kosmik fəzada hərəkət
edərkən aparatın ətrafı bir qədər işıqlana bilər. Çünki Günəş
ş
üaları həmin aparatın özünə dəyməklə, əks sferası yarada
bilər. Günəş batareyaları kosmik fəzada daha güclü işləyə bilər.
Günəş batareyalarını daha səmərəli düzəltmək olar. Burada
Günəş şüalarının sürəti Yerdəkindən çox olar və enerjinin
mənbələrə toplanması prosesləri daha tez baş verər. Belə ki,
Yerin atmosferi enerjinin udulmasına çox təsir göstərir, çoxlu
enerji udur. Yerin atmosferi, buludlar və küləklər Günəş
ş
üasının yayılmasında da böyük rola malik ola bilir.
Gecə-gündüz vəhdəti. Hamımıza məlumdur ki, gecə və
gündüz birləşmiş və bir-birini əvəz edən proses olaraq, vahid
kainat sistemində, eləcə də Günəş sistemində vəhdət təşkil
edən sutkalıq bir prosesdir. Gündüzün gecə ilə və gecənin
gündüzlə əvəz olunması vəhdət təşkil edən proses olaraq,
ə
sasən öz oxu ətrafında dairə hərəkəti edən Yer kürəsinin və
digər planetlərin öz-özlüklərində vahid məzmun kəsb edən
dövriyyə sisteminə aiddir. Hər bir planet öz kütləsinə və
Günəşlə olan məsafəsinə uyğun olaraq öz oxu ətrafında bizim
63
hesab etdiyimiz zamanla fırlanır. Məntiq əsasında (Günəş
sisteminin fərqlilik prinsipi məhz məntiqi mühakimə yürütmək
üçün əsasları verir) belə nəticəyə gəlmək olar ki, zamanlar
fərqli olur. Belə ki, böyük kütləyə malik olan, həmçinin
Günəşdən uzaqda olan planetlər Günəş ətrafında və öz oxları
ə
trafında Yerə nisbətən fərqli dövriyyə hərəkətini edirlər.
Məsələn, Mars planeti öz oxu ətrafında fırlanır. Marsın kütləsi
Yerdəkindən çoxdur.
Ona görə də öz kütləsinə uyğun dövrəni
həyata keçirir və istənilən halda Yer kürəsindən onun
fırlanması gec olmalıdır; çünki həm Günəşdən uzaqdır, həm də
kütləsi böyükdür. (Qeyd: sistemlilik prinsipinə uyğun olaraq,
onu nəzərə almaq lazımdır ki, Günəşdən olan məsafə
fərqliliyi amili hər bir planetin öz oxu ətrafında fırlanmasının
ə
saslarını da təşkil edir. Bu baxımdan da Günəşdən uzaq
olan planet Günəşə yaxın olan planet kimi eyni sürətlə öz oxu
ə
trafında və Günəş ətrafında fırlanmır. Günəşdən olan
məsafə fərqləri fərqli enerji təsirlərini meydana gətirir).
Kütlənin çoxluğu dairənin böyüklüyünü şərtləndirir. Buna görə
də böyük dairə də kiçiyə nisbətən öz oxu ətrafında gec
fırlanmalıdır. Əksinə, tez də ola bilər. Tez dövriyyə o halda baş
verməlidir ki, dairə ondan kiçik olan dairəyə nisbətən sürətlə
(ona tətbiq olunan qüvvənin kəmiyyətinin çoxluğu ilə) hərəkət
etsin. Əgər Yer kürəsindən uzaq olub, ondan tez öz oxu
ə
trafında fırlanan planet olarsa, ondan həmin planetin zamanı
da (bizim hesablamamıza görə) tezləşər. (Qeyd: Günəş
sisteminin üzvləri ümumi forma baxımından təbii ki, fərqlidir.
Hər bir planetin özünəməxsusluğu var. Forma fərqliliyi
məzmun fərqliliyinə də əsas verir. Bu özünəməxsusluq planetin
kütləsindən asılıdır. Eyni zamanda Günəşlə yaxınlığı və
uzaqlığı da fərqləndirici şərtdir. Fərz edək ki, Günəş
sistemində Yerin Günəşlə olan məsafəsindən uzaqda yerləşən,
yəni Yerə nisbətən Günəşdən daha çox uzaqda yerləşən bir
bərk kütlə tərkibli, lakin fərqli kütləyə malik olan planet
mövcuddur. Bu planetin öz oxu ətrafında fırlanması Yerin öz
64
oxu ətrafında fırlanması sürəti ilə eynidir. Bu halda eyniliyi
mütləq qaydada Günəşdən alınan enerji və həmin planetin
daxili nüvəsindən yaranan enerjinin tarazlı nisbətdə olan
qüvvəsi təmin edir. Qüvvə çox tətbiq olunur və uzaq planet Yer
kürəsi ilə eyni sürətlə öz oxu ətrafında fırlanır. Burada zaman
o halda Yer kürəsinin zamanı ilə eyni ola bilər. Belə nəticəyə
gəlmək olar ki, tətbiq olunan qüvvənin kəmiyyəti (az tərkibə
çox qüvvə) təsir olunan materiyanın ölçülərinin fərqli olmasına
baxmayaraq, onlarda təqribən eyni sürətləri meydana gətirə
bilər. Günəş sistemində isə buna rast gəlmək çətin olar. Günəş
bir enerji mənbəyi kimi uzaqda yerləşən planetə yaxındakı
qədər təsir edə bilməz. Hətta onu da qəbul etmək olar ki,
planetlərin daxili xüsusiyyətləri, həm səthləri, həm də
daxillərinin fərqli tərkibləri belə onların öz oxları ətraflarında
fərqli sürətlə fırlanmalarının əsaslarını təşkil edir. Böyük
kütləyə malik olan planet həm öz daxilində, həm də Günəşlə
əlaqədə öz oxu ətrafında fırlanmanın sürətini təmin edir. Çox
ehtimal ki, böyük kütləyə malik olan planetin cazibə qüvvəsi də
kiçiklə müqayisədə çox olur. Böyük kütlənin enerjisi, cazibə
qüvvəsi çoxdursa, onda onun dairəsi, diametri -ərazisi də,
tutum məkanı da böyükdür. Böyük kütləyə tətbiq olunan kənar
qüvvə də böyük olmalıdır ki, enerji mənbəyinə daha yaxın olan
planet kimi eyni sürətlə hərəkət etsin).
Gündüzlə-gecənin vəhdəti məhz başlanğıcı və sonu
bilinməyən trayektoriyada (dairə trayektoriyasında) sadəcə bir-
birini əvəz edən ardıcıl koordinatlarla meydana gələn dairə
xəttinin uzunluğundan ibarətdir. Burada dairəvi hərəkət bir fəza
nöqtəsindən –koordinatdan sutka ərzində başqa nöqtələrin
ardıcıl olaraq keçməsindən ibarətdir. Yer kürəsi fırlanarkən
fəza nöqtələrində Yer kürəsinin müvafiq nöqtələri keçir
(kəsişmələr ardıcıllığı baş verir) və hər dəfə də bu proses
təkrarlanır. Təkrarlanma və dairə hərəkəti məhz bizim hesab
etdiyimiz zamanın əbədiliyini meydana gətirir. Biz kosmik
məkanın makro zaman çərçivəsində sadəcə olaraq bir-birini
Dostları ilə paylaş: |