69
Varlığın
antonimliyi enerjinin artıb azalmasından
meydana gəlir. Enerjinin artıb-azalması baxışlarda mütləq və
nisbi antonimi, yəni əksləri meydana gətirir. Antonimlərin boş
sahəsi onu antonimə çevirən obyektin (vasitənin) tutumuna
bərabərdir. Məsələn, beşdən beşi çıxanda yer olmur. Burada “-
5” “5”-in məkanını tutur. Həmin məkandan çıxanda yox olur.
Məkanda “5” yerini dəyişəndə əvvəlki “5”-in məkanı üçün yox
olur. Burada mütləq yoxluq məkan üçün olur, lakin qeyri-
müəyyən olunan varlığa çevrilir. Qeyri-müəyyən varlıq isə “5”-
i əvvəlki məkanda görməyən üçün olur. Buradan da belə
nəticələrə gəlmək olur ki, mütləq yoxluğun qeyri-müəyyən
varlığı həm fərdi, həm də kollektiv şüurda, eləcə də müxtəlif
koordinatlarda meydana gəlir. Bu baxımdan mənfi beş elə
beşin
antonimidir.
(Qeyd:
antonimlər
və
sinonimlər
kəmiyyətcə, tərkibcə eynidirlər). Şərti olaraq və mücərrəd
kəmyyət olaraq qeyd edək ki, 10-dan 2-ni çıxsaq, çıxılan iki ilə
10-nun tərkibi azalır. Burada 10 müəyyən tutumu olan enerji
vahididir. 2-ni çıxanda 8 vahid enerji qalır. Burada çıxılan 2 ilə
toplanan iki antonimlərdir. İki əkslik qarşılaşanda “heçlik”
yaranır. Forma dəyişir. Əslində isə bir qədər başqa cürə də izah
etmək olar. Məsələn, heçlik yaranmır, çünki mənfi olan şey də
varlıqdır. Mənfi olan şeyin yerini eyni kəmiyyətdə müsbət
tutanda da varlıq əmələ gəlir. Bu baxımdan da “sıfır” və
“mənfi” anlayışları daha çox nisbidirlər. Onlar azalanın
tərkibini (sola doğru azalma trayektoriyasını) əks etdirirlər.
Azalan isə elə öz istiqamətində bölünə bilir. Bu bölünmə
trayektoriyasında çıxılma olur. Lakin “0” yoxdur. Yəni, 1-dən -
1-ə keçid 0-dan adlamır. “-1” də yoxdur. Sadəcə olaraq öz
tərkibini parçalayaraq, azaldan şərti “1” var. Bütöv kəmiyyət
var. Mənfi temperatur dedikdə, əslində mövcud temperaturun
azalmış miqdarı göstərilir, əvvəlki çoxluğun azlığı əks olunur.
Burada azalma varlığın məkan dəyişməsini əks etdirir. Məkan
uzanır, məkan uzandıqca enerji də azalır. Məsələn, alov
yanından uzaqlaşdıqca istinin təsiri də azalır. Bu azalma elə
70
varlığın, yəni istinin özünün azalmasıdır. Burada ümumi enerji
tərkibi uzaqlşadıqca hissələrə bölünür.
Qeyd: “0” məsələsinin hər məsələdə yoxluq kimi
mütləqliyi məndə (E.N.) bir şəxs kimi şübhələr yaradır. “0”
mütləq olaraq yoxluğun ifadəsi kimi hər zaman ola bilmir.
Müəyyən məkanda olan mütləq varlığın ədədlərlə ifadə
olunmasında, çatışmayan eyni şeylərin həmin məkana
gətirilməsində “0” anlayışı itir. Məsələn, belə götürək ki, bir
məkanda iki avtomobil var. Bu avtomobilin hər ikisini həmin
məkandan çəkdikdə təbii ki, həmin məkan üçün avtomobilin
ikisi də yoxa çıxır. Burada 2-2=0 alınır. Bu mütləq riyazi
hesablamadır. Buna real mütləq riyaziyyat deyək. Lakin
avtomobilin həmin məkana gəlməsinə, geri qayıtmasına
münasibətdə -2+2=0 olmur. -2 (çatışmayan iki ədəd avtomobil)
həmin məkana geri gələndə elə iki avtomobil alınır. Heçlik
(“0”) alınmır. Onda belə çıxır ki, -2+2=2. Burada “-2” bizim
hesab etdiyimiz “0” rolunu oynayır. Mütləq reallıqlarda riyazi
hesablama apararkən “0” yalnız çoxdan çoxun özünü çıxanda
alınır. 3-3=0; 4-4=0. Lakin çatışmayan varlığın məkana geri
qoyulmasında “0” yoxdur. Bu məsələdə -4+4=4 alınır. Varlığın
antonimliyi elə varlığın özünün yoxluğunda meydana gəlir. -
4=4 alına bilir. Məsələn, bir məkanda 4 element mövcuddur.
Onun 4-ü də məkanını dəyişir. Onda bu məkan üçün elə
çatışmayan “4” gələcək “4”-ə bərabər olur. Məsələn, -4=4; -
4+4=4. Çatışmayan tərkib çatışana bərabərdir. Yəni, varlıq
kəmiyyəti onun çatışmayan kəmiyyətinə bərabərdir. 4= (-4).
Bu məsələdə 4-4=4 də alınır. 4 varlığının yoxluğu elə 4-ə
bərabərdir. Onda “0” mütləqliyini itirir. Bu halda “0” öz
mütləqliyini məkan dəyişməsində reallaşdırır. Çünki 4-dən elə
4-ün özünü götürəndə mütləq riyaziyyatda bu məkan
dəyişməsini verir. Əvvəlki məkan üçün yox olursa, yeni
məkanda 4 olur. 4-ün tutduğu bir məkan başqa məkana
keçəndə yenə də 4 olur. Yaxud da dörd ədəd 1, iki ədəd 2 olur.
4-4=2+2 -burada dördlərin məkanı fərqlidir. Əgər biz
71
məkanları ortaya gətirsək və “0”-la işarələsək və onunla izah
etsək, onda alınır. 4-4=0. Burada “0” boş məkan rolunu
oynayır. Boş məkan, yəni “0” +4=4. İndi başqa məkandan bir
dənə də dörd gətirək. 4+0+4=8. (Ümumi Qrafikdən də bir
qədər aydın dərk etmək olar).
“Hə” və “Yox” anlayışlarının enerji kriteriyası
(gecə və gündüz) baxımından izah edilməsi
Dəfələrlə qeyd edildi ki, təbiətin, kainatın əsasını hərəkət
təşkil edir. Hərəkətlər sayəsində tənzimləmə prosesləri baş
verir. Hərəkətlər məkan axtarma prosesləridir. Hərəkətdə olan
obyektlərin qarşılıqlı təsirləri qüvvəni meydana gətirir.
Tənzimləmə sayəsində nisbətlər meydana gəlir. Tənzimləmə
həm sistem daxilində rəngarəngliyi (müxtəlifliyi) yaradır, həm
də oxşarlıqları, uyğunluqları formalaşdırır. Hərəkətlər məkanı,
zamanı formalaşdırır. Tənizmləmə müəyyən məkanlarda
tarazlıqların yaranmasına, o da öz növbəsində bütövlüyün
təmin olunmasına xidmət edir. Məkanın və zamanın əlamətləri
hərəkətlərdə və dəyişmələrdə müşahidə olunur. Hərəkətlər
sistemləri və onların xassələrini meydana gətirir. Hərəkətlər
sistemdaxili hadisələri törədir və eləcə də hadisələrin daxili
mahiyyətini əks etdirir. Hərəkətlər bir-birini əvəzləyir. Bu
ə
vəzləmə qarşılıqlı əlaqəli tənzimləmədən meydana gəlir.
Hərəkətlər sayəsində əlamətlər dəyişir və müəyyən məkanlarda
formalar və məzmunlar meydana gəlir. Formalar və məzmunlar
ümumi sistemin tərkib sistemlərinə və tərkib strukturlarına
çevrilir. Sistemlər və strukturlar arasında olan fərqlərdə və
uyğunluqlarda, oxşarlıqlarda kəmiyyət, kəmiyyətdən meydana
gələn keyfiyyət, forma və məzmun kriteriyalar olaraq mühüm
rol oynayır. Hərəkətlər dərəcələnir, qüvvədən meydana gəlir,
qüvvələr
hərəkətlərin
dərəcələnmələrini
təmin
edir.
Hərəkətlərin dərəcələnmələrində kəmiyyət kateqoriyası da
Dostları ilə paylaş: |