B U L U D X A N X Ə L İ L O V
6
lərini yalnız həkimin kabinetində açıqlaya bilmək
ağlında olmağına kifayət edib. Görünür, yanılmışam”.
Ernest Heminquey “Əcəl zəngi” romanını Con
Donnun bu sözləri ilə başlayır: “Dünyada elə bir insan
yoxdur ki, Ada kimi tək-tənha dayanıb dursun: hər insan
Qitənin bir hissəsi, Qurunun bir parçasıdır; Dalğalar sa-
hildəki qayanı yuyub aparsa – Avropa bir qaya qədərin-
də kiçilər, Tufan sənin, ya dostunun evini yerlə yeksan
eləsə – dünya bir ev azalar; eləcə də hər insanın ölümü
mənim ömrümü gödəldir, çünki mən bəşəriyyətin ayrıl-
maz bir parçasıyam və elə ona görə də kilsə zənginin
harayını eşidəndə heç vaxt soruşma ki, kimdir dünyadan
köçən; sənsən dünyadan köçən”.
Ernest Heminqueyin “Əcəl zəngi” əsəri XVII əsr
ingilis şairi Con Donun yuxarıda qeyd olunan şeiri ilə
başlayır, daha doğrusu, həmin şeir roman üçün epiqraf
seçilir.
Ernest Heminquey “Əcəl zəngi” romanında “Məğ-
lubiyyətə uğramış məğlubedilməz insan” obrazının –
Robert Cordanın simasında həm də öz qələmini süngüyə
çevirmişdir. O, qələmini faşizmə qarşı süngüyə çevir-
mişdi. Ona görə də ustalıqla qeyd edirdi: “Yalnız bir
siyasi sistem var ki, heç vaxt yaxşı yazıçı yetirə bilməz,
bu – faşizmdir. Faşizm – yalan deməkdir, buna görə də
o, əbədi qısırlığa məhkumdur. Keçmişə gömüləndən
sonra onun qanlı qəlblər tarixindən başqa, heç bir tarixi
olmayacaqdır”. Ernest Heminquey insanı məğlubedil-
məz sayır. Hətta “Qoca və dəniz” povestindəki qoca
balıqçı Santyaqonun simasında, onun həyat eşqini
Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
7
qoruyub saxlayan simasında “İnsan övladı məğlubiyyət
üçün yaranmayıb; insanı məhv etmək olar, lakin onu
məğlub etmək mümkünsüzdür” qənaətinə gəlir. Onun
bu qənaətini müasiri, həmyerlisi, ədəbiyyat üzrə Nobel
mükafatı laureatı Uilyam Folkner də Nobel kürsüsündən
bütün dünyaya bəyan etmişdi: “Mən insanın ölümü fik-
rini rədd edir, buna inanmıram; insan nəinki duruş
gətirəcək, mən qəti əminəm ki, o – qalib gələcək”.
Ernest Heminquey “Qoca və dəniz” əsəri barədə
jurnalistlərə qısaca olaraq bunu söyləmişdir: “Mən əsl
qocanı və əsl uşağı, əsl dənizi, əsl balığı və əsl akulaları
göstərmək, onların necə olduğunu vermək istəmişəm.
Hərgah bunu kifayət qədər yaxşı və düzgün göstərməyə
nail olmuşamsa, onda onları müxtəlif cür yozmaq da
mümkündür”. Təsadüfi deyil ki, Folkner Ernest Hemin-
queyin “Qoca və dəniz” əsərini yüksək qiymətlən-
dirmişdir: “Bu əsər Heminqueyin ən yaxşı əsəridir, çün-
ki bu əsərdə Heminquey əvvəllər tapa bilmədiyi Allahı
tapıb. Buna qədər onun qəhrəmanları vakuumda hərəkət
edirdilər, onların keçmişi yox idi, lakin qəfildən– “Qoca
və dəniz”də Heminquey Allahı tapdı. Orada nəhəng
balıq var; Allah bu nəhəng balığı yaradıb ki, onu
ovlasınlar. Allah qocanı da yaradıb ki, bu nəhəng balığı
tutsun. Allah bu balığı yeməli olan akulanı da yaradıb
və Allah onların hamısını eyni məhəbbətlə sevir”.
Deməli, Ernest Heminqueyin qənaəti belədir ki, hər şeyi
Allah yaradıb və Allah yaratdıqlarının hər birini eyni
məhəbbətlə sevir.
B U L U D X A N X Ə L İ L O V
8
Ernest Heminqueyin “Qoca və dəniz” povesti
onun Nobel mükafatına layiq namizəd kimi seçilməsin-
də ciddi rol oynayıb və həm də bu mükafatı almaq üçün
stimullaşdırıcı povest olub. O, “Qoca və dəniz” poves-
tində təhkiyə ustalığını nümayiş etdirməyi bacarıb. Odur
ki, Ernest Heminquey Nobel mükafatına “Qoca və
dəniz” povestində nümayiş etdirdiyi təhkiyə ustalığına,
həm də müasir nəsrə göstərdiyi təsirə görə layiq görül-
müşdür.
Bədii əsərlərdə bədii təsvir və ifadə vasitələri güc-
lü olmalıdır. Belə olmasa, bədii əsər quru və solğun
olar. Bir sözlə, bədii əsərlərdə bədii təsvir yerində olma-
lıdır. Bu mənada “Qoca və dəniz” povestində (hətta
tərcümədə) bədii təsvir və ifadə vasitələri güclü olan
bədii detallar var. Məs.: Dənizdən ağır, nataraz balıqları
dartıb çıxarmaqdan kəndir əllərini kəsib çat-çat, yarıq-
yarıq etmişdi. Bu yarıqların heç biri təzə deyildi; onlar
susuz səhralardakı köhnə çatlara oxşayırdı.
Gözlərindən başqa, onun hər şeyi köhnəlib qartı-
mışdı, təkcə dəniz kimi mavi gözləri gənclik ehtirasın-
dan alışıb-yanırdı; bu gözlər qocanın nə qədər məğlub-
edilməz olduğunu göstərirdi”. (Qoca və dəniz. – Ernest
Heminquey. Seçilmiş əsərləri. “Şərq-Qərb” Bakı, 2010,
s.574)
İnsan bəzən özündə olan müsbət keyfiyyətləri
saxlamaqla yanaşı, başqalarında olan müsbət cəhətləri
də özünə arzulayır. Məsələn, Heminqueyin “Qoca və
dəniz” povestindəki qoca kimi: “Görəsən o niyə birdən-
birə suyun üzünə çıxdı? – qoca özündən soruşdu, –
Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
9
yəqin, necə nəhəng olduğunu mənə göstərmək istəyirdi.
Çox yaxşı, gördüm, niyyətini də başa düşdüm. İndi
növbə mənimdir, gərək mən də necəliyimi ona göstə-
rəm. Görəsən, qıc olan əlimi görsəydi, neylərdi? Kaş o,
mənim barəmdə əslində olduğundan daha yaxşı
düşünəydi, mən də onun arzuladığı kimi olmağa çalışar-
dım. Elə mən özüm də belə bir nəhəng balıq olmaq is-
tərdim: bir şərtlə ki, məndəki iradə, ayıqlıq, zəka da
özümdə qalaydı, balıqdakı güc də məndə olaydı” (Qoca
və dəniz. – Ernest Heminquey. Seçilmiş əsərləri. “Şərq-
Qərb”, Bakı, 2010, s.612). Deməli, Ernest Heminquey
insan üçün arzu etdiyini, insanın olmaq istədiyini və
özündə görmək istədiyini ondan əsirgərmir. “Qoca və
dəniz” povestində hər şeyin insan naminə olduğunu
bədii bir formada təqdim edir.
Ernest Heminquey həm də dahiyanə hekayələr
müəllifidir. Onun “Kilimancaro qarları”, “Frensis Ma-
komberin uzun sürməyən xoşbəxtliyi”, “Təmiz, işıqlı
yerdə”, “Fırtınadan sonra”, “Hindu qəsəbəsi”, “Qoca ki-
şi körpüdə” hekayələri ədəbi-bədii dəyərləri baxımından
çox orijinaldır. Təsadüfi deyil ki, Markes “Fırtınadan
sonra” hekayəsini hekayə janrının ən mükəmməl nümu-
nəsi hesab etmiş və bu hekayə barədə belə demişdir:
“İlk baxışda bəsit görünən hekayələrin gücü onların
görünən tərəfində deyil, bütün bunların arxasında
gizlənmiş görünməyən hissədədir, yəni qısa bir hekayə
üçün lazım olan materialın həcmindədir; aysberq də elə
budur – bütün əzəməti ilə gözümüzə görünən yaşıl buz
parçası; halbuki bu nəhəng parça ümumi kütlənin sək-
Dostları ilə paylaş: |