_______________________________ Epos. Nəsr. Problemlər
7
Nəsrəddini əxlaqsız adam adlandırmaq olmaz. Çünki
o, əxlaqsızlıq eləmir, əxlaqsızlıq oyunu oynayır, özünü
axmaqlığa vurub hoqqa çıxarır. Bu sözlər müəyyən
qədər Qısırca Yengə və Boğazca Fatmaya da aiddir.
Hoqqabaz Molla Nəsrəddin Fateh Teymurləngə nə
qədər gərəkdirsə, Qısırca Yengə və Boğazca Fatma
da Banıçiçək və Burla xatuna bir o qədər gərəkdir.
Molla Nəsrəddin öz "səfehliy"i ilə böyük cahangirə
magik dayaq olduğu kimi, Qısırca Yengə və Boğazca
Fatma da öz "əxlaqsızlığı" – hoqqabazlığı ilə dəmir
əxlaq və ismət sahiblərinin – Banıçiçək və Burla
xatunun magik dayağıdır. Belə olmasaydı, eposda
Banıçiçəklə ilk tanışlığımızda Qısırca Yengəni onun
otağından çıxan və Banıçiçəyin adından Beyrəklə
kəlmə kəsən görməzdik: "Baqdı gördü bu otağ
Banıçiçək
otağıymış
ki,
Beyrəgin
beşikkərtmə
nişanlısı – adaxlısıydı. Banıçiçək otaxdan baqırdı.
“Mərə dayələr, bu qavat oğlı qavat bizə ərlikmi
göstərir, – dedi. Varın, bundan pay dilən, görün nə
der”, – dedi. Qısırca Yengə derlər, bir xatun vardı. İləri
vardı, pay dilədi" (1, 55). Qısırca Yengə Banıçiçəyin
adicə dayəsi yox, komik "dvoynik"idir. Qırx oynaşlı
Boğazca Fatma Beyrəkdən başqa bir adaxlı tanımaq
istəməyən Banıçiçəyin yalançı əvəzedicisidir. Qısırca
Yengə və Boğazca Fatmanın: "Ərə varan qız mənəm",
– deyib toyda Banıçiçəyin yerinə oynamağı yalançı
əvəzediciliyi
göstərən
səciyyəvi
bir
epizoddur.
Maraqlıdır ki, Boğazca Fatma qol götürüb oynayarkən
Banıçiçəyin paltarını geyinib oynayır: "Qızın qaftanını
Muxtar Kazımoğlu
__________________________________
8
geydi. Çal, mərə dəli ozan! Ərə varan qız mənəm,
oynayım, – dedi" (1, 63). Banıçiçəyin paltarını geyib
toyda onun yerinə oynayan Boğazca Fatma, o
cümlədən Qısırca Yengə yalançı adaxlı rolunda çıxış
edib, Banıçiçəyin parodiyasına çevrilirlər. "Kəndirbaz"
oyununda yalançı pəhləvan hoqqa çıxarıb əsl
pəhləvanı yaman gözdən qoruduğu kimi, "Bamsı
Beyrək" boyunda da yalançı adaxlının başlıca
funksiyası əsl adaxlını şərdən-yamandan qorumaqdır.
Maraqlıdır ki, macar tədqiqatçısı İmre Adorjan
"Bamsı Beyrək" boyunda "Təqlidi gəlin" ("Yalançı
gəlin")
oyununun
izlərini
axtarır.
Tədqiqatçı
Macarıstanın türk kəndlərindən yazıya alınmış həmin
oyunu belə təsvir edir: "Bu adətə görə, toyda bəyə
həqiqi gəlini gətirməzdən əvvəl təzəbəyə qoca, çirkin,
şikəst” bir qadını göstərib zarafatlaşırlar" (5, 57). İmre
Adorjan haqlı olaraq "qoca, çirkin, şikəst libaslı
yalançı gəlinlə Qısırca Yengə obrazı arasında bir əla-
qə görür. Macar tədqiqatçısının öz qənaətində haqlı
olduğunu yalnız Qısırca Yengə və Boğazca Fatma
obrazları yox, "Bamsı Beyrək" boyundakı Yalançı oğlu
Yalancıq obrazı da təsdiq edir. Fərq ondadır ki,
Yalançı oğlu Yalancıq obrazında yalançı adaxlı inamı
öz ifadəsini birbaşa yox, dolayı şəkildə tapır.
"Bamsı
Beyrək"
boyunda
gülüşün
hansı
zərurətdən doğulduğunu aydınlaşdırmaq üçün bu
boyu "Qanturalı" boyu ilə tutuşdurmaq lazım gəlir.
Çünki bu boyların hər ikisində süjet xətti başlanğıcını
bahadırın özünə layiq qız tapıb evlənmək istəməsi
_______________________________ Epos. Nəsr. Problemlər
9
motivindən
götürür.
Belə
bir
motiv
üzərində
qurulduğuna görə hər iki boyda baş qəhrəmanın eşq
yolunda şücaət göstərməsi qaçılmaz məsələyə
çevrilir. Şücaət məsələsində həm Beyrək, həm də
Qanturalıya aid olan bir məqam var: sevdiyi qızla
yarışmaq. "Bamsı Beyrək" boyunda qızla yarış qismən
ətraflı təsvir olunur. Beyrəklə Banıçiçək əvvəl at
çapırlar, sonra ox atırlar və sonda güləşəsi olurlar.
Təbii ki, yarışların hər birində Beyrək qalib gəlir və
Banıçiçək Beyrəyin qələbəsindən məmnun qalır. Axı
Beyrəyin kafirlərlə qəhrəmancasına vuruşub bəzirgan-
ları xilas etməsindən Banıçiçək xəbərsizdir. Odur ki,
Banıçiçək Beyrəyi bir igid kimi tanımaq istəyir. "Bamsı
Beyrək" boyunun qəhrəman və yalançı qəhrəman
sisteminə uyğun olaraq, Banıçiçək ilk görüşdə özünü
Beyrəyə Banıçiçəyin dadısı (dayəsi) kimi nişan verir:
"Ol qız öylə adam degildir ki, sana görünə, – dedi. –
Amma mən Banıçiçəgin dadısıyam. Gəl indi səninlə
ava çıxalım. Əyər sənin atın mənim atımı keçərsə,
onun atını dəxi keçər. Həm səninlə ox atalım. Məni
keçərsən, anı dəxi keçərsən və həm səninlə
gürəşəlim, məni basarsan, anı dəxi basarsın”, – dedi"
(1, 56). Banıçiçək dadı (dayə) yox, Banıçiçək
olduğunu yalnız Beyrəyin yarışı udmasından sonra
bildirir. Hətta Beyrək güləşdə Banıçiçəyin ən zəif
yerindən – döşündən tutub sıxmaq hesabına qalib
gəlsə də, Banıçiçək bunun üstünü vurmur. Banıçiçəyin
Beyrəkdən bir igid kimi məmnun qalması qızıl üzüyün
ortaya gəlməsinə, arada əhd-peymanın bağlanmasına
Muxtar Kazımoğlu
__________________________________
10
imkan yaradır.
Selcan xatunun Qanturalını sınağa çəkməsinə isə
heç bir ehtiyac yoxdur. Çünki Qanturalı Selcan xatunun
gözü qarşısında yetərincə qəhrəmanlıqlar nümayiş
etdirib: üç vəhşi heyvanı öldürüb, kafir qoşunu ilə
təkbaşına vuruşmaqdan çəkinməyib. Bəs onda Selcan
xatunun: "Gəl bəri, söyləşəlim!" – deyib Qanturalını
yarışa çağırması nə ilə bağlıdır? Bu suala cavab
vermək üçün "Qanturalı" boyunun sonunu yadımıza
salaq: Qanturalı gözəl bir çəməndə dərin yuxuya gedib.
Selcan xatun silahlanıb, uca bir yerə çıxıb onun ke-
şiyini çəkir. Kafir qəfildən hücum edəndə qoşunun bir
tərəfindən Qanturalı, o biri tərəfindən Selcan xatun
həmlə edib qanlı döyüşə başlayırlar. Selcan xatun öz
payına düşən kafir dəstəsinin axırına çıxıb "oda"ya
qayıdanda Qanturalını orada tapmır. Bir dərənin içində
toz-dumanın dərilib (yığılıb) dağıldığını görəndə
Qanturalının hələ də döyüşməkdə olduğunu anlayır və
özünü ora yetirir. Məlum olur ki, kafirlər Qanturalının
atını oxla vurublar, özünü göz qapağının üstündən
yaralayıblar. Üz-gözünü qan bürümüş Qanturalı kafiri
qabağına qatıb qovur. Selcan xatun təzədən döyüşə
atılır. Kafirə qarşı qılınc çalarkən başqasının köməyə
gəlməsi ilə heç cür razılaşmaq istəməyən Qanturalı
son döyüşdə ona yardımçı olanın öz "görklü"sü
olduğunu bilib sakitləşir. Döyüş onların qələbəsi ilə
başa çatır. Selcan xatun Qanturalını atın tərkinə alıb
"oda"ya sarı yol başlayanda həmin məzəli əhvalat baş
verir. Yəni Qanturalı Selcan xatunun Oğuzda
Dostları ilə paylaş: |