57
milli
təşkilatlara Azərbaycan Mədəniyyət və Kültür Ocağı–
AMKO (1991),
Güney Azərbaycan Qurtuluş Partiyası–
GAQP (1990-2007–ictimai təşkilat, 2007-ci ildən partiya),
Güney Azərbaycan Milli Oyanış Hərəkatı–GAMOH (1995),
Azərbaycan Bilimyurdlular Toplumu–ABT (1997),
Güney
Azərbaycan İstiqlal Partiyası–GAİP (2004)
, Azərbaycan
Öyrənci Hərəkatı–AZÖH
(2004),
Azərbaycan Federal-
Demokrat Hərəkatı–AFDH (2004),
Azərbaycan Milli
Dirəniş Təşkilatı–AMDT (2006),
Azərbaycanlı Siyasi
Dustaqları Müdafiə Birliyi–ASDMB (2006),
Azərbaycan
Milli Azadlıq Təşkilatı–AMAT (2007),
Güney Azərbaycan
Demokrat Partiyası–GADP (2009),
Güney Azərbaycan
Milli Azadlıq Cəbhəsi–GAMAC (2010),
Yeni GAMOH
(2011) və b. göstərmək olar.
Bu təşkilatlardan milli haqların təmin olunmasında həm
mədəni muxtariyyəti, həm federativ quruluşu, həm də
istiqlaliyyəti hədəf götürənləri var. Bu məsələlər haqqında
kitabın II bölməsində “milli hədəflər” başlıqlı bölümdə geniş
danışacağıq.
Hazırda güneyli milli hərəkatçı Əhməd Obalının rəhbərliyi
ilə ABŞ-da
Güney Azərbaycan Televiziyası (GünAzTV)
fəaliyyət göstərir.
2005-ci ildə yaradılmış bu telekanalda
Güney Azərbaycan türklərinin milli haqları və milli
ideyalar
təbliğ edilir, fars şovinizmi ifşa olunur. 2001-ci ildən isə
İsveçdə güneyli milli hərəkatçılarımız tərəfindən yaradılmış
“
Güney Azəarbaycanın Səsi” radiosu fəaliyyət göstərir.
2012-ci il, mayın 12-də Ankarada keçirilən I Uluslararası
Güney Azərbaycan Forumunda
“Uluslararası Güney
Azərbaycan Konseyi” (UGAK) yaradılmışdır. Təşkilatda
Güneydən və Quzeydən olan milli fəallar, milli ziyalılar,
Güneylə bağlı fəaliyyət göstərən yerli və diaspor təşkilatlarının
nümayəndələri təmsil olunur. İlk dəfə Güneylə bağlı fəaliyyət
göstərən belə geniş əhatəli beynəlxalq təşkilatın yaradılmasını
Azərbaycanın bütövlüyü uğrunda mübarizədə yeni bir mər-
hələyə keçid kimi qiymətləndirmək olar.
58
Osmanlı dövlətində milli ideyaların
formalaşması
Osmanlı dövlətində milli ideyaların formalaşmasında
ardıcıl olaraq
“Tənzimat”, “Yeni Osmanlılar”,
“Gənc Türk-
lər” hərəkatlarının
, onlarla
vəhdətdə olan maarifçilik hərə-
katının və M.K.Atatürkün başçılığı altında yaranmış
Milli
Azadlıq Hərəkatının böyük rolu olmuşdır.
Osmanlı imperiyasında Avropa örnəkli
ilk yenilikçi
islahatlar
1790-cı illərdə
III Sultan Səlim (1761-1807, h.d:
1789-1807) tərəfindən hərbi sahədə aparılmışdır. O, hərbdəki
uğursuzluqları aradan qaldırmaq məqsədiylə Avropadan hərbi
mütəxəssislər dəvət etmiş,
ordunu Avropa üslubunda
təkmilləşdirmiş, hərbi mühəndislik sahəsini genişləndirmiş və
b. yenilikçi tədbirlər həyata keçirmişdir. III Sultan Səlimin
hərbi sahədə apardığı bu islahatlar digər sahələrdə də
aparılacaq müasirləşmə meylli islahatlara bir yol açmışdır.
“Tənzimat” islahatları XIX əsrin ortalarında Osmanlı
dövlətinin Qərbi Avropa ilə müqayisədə geriliyini aradan
qaldirmağa yönəlmiş və daha geniş əhatəli müasirləşmə meylli
islahatlar olmuşdur. Bu islahatlar əsasən
hüquq sahələrini,
qismən də iqtisadiyyatı əhatə etmişdir. İlk islahat 1839-cu ilin
noyabrında Sultan Əbdülməcidin (h.d: 1839-61) fərmanı
(“Gülxanə xətti-şərifi”) ilə həyata keçirilmişdir. Fərmanda
aşağıdakı müddəalar öz əksini tapmışdır:
-Bütün vətəndaşların təhlükəsizliyi;
-Vergilərin düzgün qoyulması;
-Hərbi xidmət müddətinin azaldılması;
-Əyalətlərin yeni qanunlarla idarə olunması;
-Dini mənsubiyyətindən asılı olmayaraq bütün əhalinin
hüquq bərabərliyi.
Daha sonra islahatların davamı kimi 1840-cı ildə vergi-
toplama haqqında, 1843-cü ildə isə ordunun yenidən qurulması
haqqında fərmanlar verilmişdir.
59
1856-cı ildə verilmiş fərmanda (“Xətti hümayün”) insan
hüquq və azadlıqları daha açıq şəkildə əks olunmuşdur. Bu
fərmanda qeyri-müsəlmanlara müsəlmanlarla bərabər hüquq-
ların verilməsi, dini etiqadından asılı olmayaraq
bütün vətən-
daşların təhlükəsizliyinin təmin olunması, bütün təbəələrə eyni
vergi qoyulması və s. nəzərdə tutulmuşdur.
Lakin “tənzimat” islahatları o qədər də təsirli nəticə
verməmişdir. Müxalifətin güclənməsindən ehtiyatlanan Sultan
Əbdüləziz (h.d:1861-1876) 1871-ci ildə “tənzimat” islahatlarını
dayandırmış, bu məqsədlə M.Nədim paşanı baş nazır təyin
etmişdir.
“Yeni Osmanlılar” hərəkatı XIX əsrin 60-cı illərində
dövrün mütərəqqi fikirli ziyalılarının (
İbrahim Şinasi (1826-
1871),
Namiq Kamal (1840-1888),
Əli Suavi (1838-1878) və
b.) rəhbərliyi ilə yaranmışdır. Hərəkatın əsas ideyası Qərbi
Avropanı nümunə götürməklə hüquq, iqtisadiyyat, milli və b.
sahələrdə islahatlar aparmaqla inkişafa nail olmaq idi. Belə ki,
“Yeni Qsmanlılar” konstitusiyalı monarxiya formalaşdırmaq,
ölkəni
xarici təsirlərdən azad etmək, elm və təhsili inkişaf
etdirmək, ana dilini saflaşdırmaq və mövqeyini gücləndirmək
və s. uğrunda mübarizə aparırdılar. Göründüyü kimi bu hərəkat
həm də bir maarifçilik hərəkatı olmuşdur.
İbrahim Şinasi və Namiq Kamal tərəfindən yaradılmış
“Osmanlı Maarif Cəmiyyəti” və “Kitab Cəmiyyəti” hərəkatın
ilk ictimai təşkilatları olmuşdur. 1865-ci ildə isə İstanbulda
gizli fəaliyyət göstərən “Yeni Osmanlılar” cəmiyyəti
yaradılmışdır.
1876-c ildə “Yeni Osmanlılar” baş nazir M.Nədim paşanın
istefasına nail olur, Yeni baş nazir Rüştü paşanın hökumətində
“Yeni Osmanlılar”dan olan Midhət paşa da təmsil olunur.
Həmin il sultan Əbdüləziz taxtdan salınır. Əvvəlcə V Murad,
sonra isə II Əbdülhəmid taxtda oturdulur. 1876-cı ilin
dekabrında Midhət paşa tərəfindən hazırlanan
ilk konstitusiya
II Əbdülhəmid tərəfindən qəbul edilir. Konstitusiyaya görə
konstitusiyalı monarxiya müəyyən olunur, ikipalatalı