yalnız can insanı fərdiyyət kimi xarakterizə edir. Öz təbiəti etibarilə can daha ali
başlanğıc olan ruha, bədən isə cana tabe olmalıdır. Lakin canın ikili təbiəti üzündən çox
vaxt onun bədənə yaxın olan aşağı səviyyəsi onun ali səviyyəsini üstəliyir və bununla da
insanı öz nəfsinin və ehtiraslarının istəyinə əməl etməyə məcbur edir. Bu hal vərdişə
çevrildikdə insan Allahın bərqərar etdiyi təbii nizamı tərsinə çevirərək günaha batır: o,
ali məqama sahib olanı özündən aşağıda duranı tabe etdirir və bununla da şərin dünyaya
ayaq açmasına səbəbkar olur. nsanın özünü sürüklədiyi bu rəzalətdən xilas olması üçün
öz gücü yetərli deyil; bunun üçün onun Allahın mərhəmətinə ehtiyacı var.
12.Orta ə srlə r fə lsə fə si tarixi proses və onun mə nası haqqında
Orta əsrlərdə, ilk dəfə olaraq, tarixi şüurun formalaşması üçün əlverişli ilkin
şə
rtlər meydana çıxdı. Tarixi şüurun mövcudluğu üçün ilkin şərt keçmiş, indi və gələcək
arasındakı keyfiyyət fərqinin dərk edilməsidir. Bütpərəst dünyagörüşü isə bu fərqin
dərk edilib mənalandırılması üçün əlverişli deyildir. Bütpərəstlik insanın şüurunu əsas
etibarilə təbiətlə bağlayır, təbiət isə zaman,vaxt keçdikcə baş verən keyfiyyət
dəyişikliklərini hiss etmək üçün əlverişli mühit deyil. Təbiətdə baş verən təkamül
dəyişmələri çox ləng gedir və onları müşahidə etmək üçün bir və ya bir neçə insan
nəslinin ömrü kifayət deyildir.
Xristianlıq Allah-oğulun insanda ( isus Xristosun simasında) təcəssüm etməsini o
vaxta qədər baş vermiş bütün hadisələrdən mahiyyətcə fərqləndirir; bu hadisənin
baş verməsilə zaman bir-birindən keyfiyyətcə fərqlənən iki hissəyə parçalanır: bu
hadisədən keçmişdə baş verənlər və sonra, gələcəkdə baş verəcək hadisələr.
Beləliklə Allahın insanda təcəssümü zaman oxunda fundamental bir hadisə kimi
anlaşılar və özünün dərk edilməsi üçün insan nəslinin bütün keçmişinin yəhudi
Bibliyasında olduğu şəkildə, yəni, tarixi baxımdan nəzərdən keçirilməsini tələb
edir.
Digər tərəfdən, varlığa keçmişdən gələcəyə doğru istiqamətlənmiş tarixi
proses kimi yanaşmanın formalaşmasına xristianlıqda dünyanın sonu haqqında
esxatoloji təsəvvürlərin geniş yayılması da böyük təsir göstərmişdir. sa
peyğəmbərin ikinci dəfə zühür edərək, haqqın divanını quracağı məşhər ( qiyamət)
gününü gərgin bir intizar içində gözləmək xristian dini şüurunun bütpərəst
dünyagörüşü ilə müqayisədə başlıca səciyyəvi xüsusiyyətlərindən birini təşkil edir.
Belə bir dini- psixoloji durum dünyada baş verən hadisələr axınını bəşəriyyətin ali
məqsədinin - məşhər gününün -yetişməsinə doğru istiqamətlənmiş proses kimi
qavramaq üçün əlverişli zəmin yaratdı. Xristianlıq sayəsində gələcək əvvəllər heç
vaxt sahib olmadığı bir dəyər qazanır: bütün ümumdünya tarixi prosesinin
yönəldiyi ali məqsəd – haqqın divanının qurulacağı gün – insanın bu dünyadakı
həyatına antik mədəniyyətə tamamilə yad olan xüsusi məna verir.
13.Orta əsrlər müsəlman ortodoksal fəlsəfəsi: əşərilik və mötəzililik.
Kəlam - ilk islam sxolastiası, ortodoksal dini-idealist fəlsəfi sistem nümunəsidir.
Kəlamdan mütəkəllimlər, sufilər istifadə edirdilər. Kəlam təlimi dinin normativ
ə
saslarına söykənir, onun nəzəri əsaslarını 7-8 əsrlərdə cəbərilər və qədərilər arasındakı
mübahisələr təşkil edirdi.
Mötəzəliliyin nümayəndəsi Vasil ibn Əta, Əmr bn Übeyd (VIII əsr). Onlar öz
müəllimi ilə mübahisə edərək qədərilərdən ayrılaraq yeni bir istiqamətlə getmişlər.
Mötəzilik slam tarixndə ilk fəlsəfi baxımdan sistemləşdirilən istiqamətdir. Onlar ağlın
dəlillərinə fikir verirdilər. Onlar teologiyanı fəlsəfə ilə birləşdirdilər və yeni bir fəlsəfə
yaratdılar. Elmi prinsiplərə əsaslanan fəlsəfənin yaranmasında mühüm rol oynamışlar.
Mütəlzilər özlərini ədalət, təkallahlılıq tərəfdarları adlandırırdılar. Prinsipləri: Ədalət.
Bu prinsip əsasən ədalət, insanın iradə azadlığını nəzərdə tutur. nsan özünün xeyir və
şə
r əməllərinin yaradıcısıdır. Allah adildir. Təkallahlılıq prinsipi: Allah təkdir və saf,
mənəvi varlıqdır. Qurana münasibətdə Mötəzəlilər deyirlər ki, Quran Allah tərəfindən
yaradılıb. Sonradan yaradılmayıb. Vədə əməl etmək prinsipi. Allah öz vədini və
hədələrini yerinə yetirir. Aralıq vəziyyət prinsipi. Dini nöqteyi-nəzərdən günah işlətmiş
müsəlman kafir olmur. Müsəlman ilə kafir arasına aralıq vəziyyət durur. Ancaq belə
adamlar da cəhənnəmə gedəcəklər. Duyğuların təqdir olunması: hər bir müsəlmanın
borcudur ki, smayıl haqqı-ədaləti yerinə yetirmək üçün hər cür zorakılığa əl atsın.
Əşə
riliyin banisi Əl-Əşəri olub. Əşərilərin mütəzəlilərdən fərqini nümayəndələri öz
ə
sərində yazıblar. 1.Əl-əşəri Allahın atributlarının reallığını qəbul edir, yəni əbədiliyini
qəbul edir. 2. Əşərilər Quranın yaranmadığını, əzəli mövcudluğunu qəbul edir. 3. Əl-
Əşə
ri alın yazısına görə qədərilər ilə cəbərilər arasında aralıq mövqe tutur. O deyir ki,
insanın bütün hərəkətini Allah yaratmışdır. nsanlar öz hərəkətini öz iradəsi və cəhdləri
vasitəsilə əldə edirlər. Bu təlim «kəsb», mənimsəmə, adlandırılır. Prinsipial
məsələlərdən biri dindar olduqdan sonra Allahı görə bilməsi idi. Əşərilər deyirlər ki,
«mömin müsəlmanlar Allahı axirət dünyasında ruhən hiss edir. Əşərilik təliminin bir
çox görkəmli nümayəndəsi olub: Əş-Bakillani, Əl-Şəhristani, Əl-Bağdadi, Əl-Cüneyli,
bn Furaq, Fəxrəddin ər-Razi (XII-XIII).
14.Sufizm və onun müsəlman Şərqində yeri.
Sufizm islam tarixində ən mürəkkəb dini-fəlsəfi cərəyandır. Sufizm VII-VIII
ə
srlərdə yaranmış, VIII əsrin sonu X əsrin əvvəllərində yayılmışdır. Onlar hədisləri
toplamaqla məşğul olur, şifahi şəkildə Quranı yayırdılar. Суфизмин 12 əsas və 54
törəmə qolları mövcuddur; Sührəvərdiyyə, mövləviyyə, Şimali Afrikada Əş
Şə
dulliyə, Nəqşbəniyyə, Xəlvətiyyə, Heydəriyyə, Müridizm.
Sufilərin ali məqsəli Allaha mistik şəkildə qovuşmaqdır. Sufilərdə nəzəriyyə
ilə praktika vəhdət təşkil edir. Varlıq təlimində belə hesab edirlər ki, yeganə varlıq
Allahdır. Allah intuitiv qovuşma vasitələrilə dərk edə bilər. Sufilərin
qnoselogiyasında idrakın 3 forması: mühazirə, aşkar etmə, və daxili müşahidə
hallarıdır. Mühazirə elm əhli üçündür, aşkar etmə ayin əhli üçündür, daxili müşahidə
həqiqət əhli üçündür. Fəlsəfi fikir tarixində sufizm 2 yerə - Mötədil (Qəzali), frat
(M.Həllac) ayrılır. Sufi təlimində allaha qovuşmaq üçün 3 pillə var: 1) şəriət; 2)
təriqət; 3) həqiqət. frat sufilərdə təbiət, insan, allah birləşirdi. Allahı dərk etmək
insanın özünü dərk etməsi deməkdir. Bunların təriqət yollarından, məqamlarından
keçərək müəyyən vaxtda mürşidin icazəsilə vəcdə gəlir və ani olaraq ilahiyə qovuşur.
Dostları ilə paylaş: |