165
•
M. J. Mellink, “Excavations at Karataş-Semayük and Elmalı, Lycia, 1971”, AJA 76, 1972, 257-
269.
•
M. J. Mellink, “Karataş -Semayük and Elmalı, 1971”, TAD XX.2, 1973, 156.
•
M. J. Mellink, “Excavations at Karataş-Semayük and Elmalı, Lycia, 1972”, AJA 77, 1973, 297-
303.
•
M. J. Mellink, “Mural Paintings in Lycian Tombs”, Proceedings of the Xth International
Congress of Classical Archeology,
vol I, 1973, 805-809.
•
M. J. Mellink, “Excavations at Karataş-Semayük and Elmalı, Lycia, 1973”, AJA 78, 1974, 351-
359.
•
M. J. Mellink, “Notes on Anatolia Wall Painting”, Mansel’e Armağan, c. I, 1974, 537-547, pls.
163–167.
•
M. J. Mellink, “Excavation at Karataş-Semayük and Elmalı, 1972”, TAD XXI.1, 1974, 126.
•
M.J. Mellink, “Excavation at Karataş-Semayük and Elmalı, 1973”, TAD XXII.1, 1975, 74.
•
M. J. Mellink, “Excavations at Karataş-Semayük and Elmalı, Lycia, 1974”, AJA 79, 1975, 349-
355.
•
M. J. Mellink, “Excavation at Karataş -Semayük and Elmalı, 1974”, TAD XXIII.1, 1976, 88-89.
•
M. J. Mellink, “Excavation at Karataş -Semayük and Elmalı, 1975”, TAD XXIV.2, 1977, 137-
139.
•
C. Rolley, “La peinture grecque”, Archaeologia Trésor des Ages 89, 1975, 18-19.
•
M. J. Mellink, “Local, Phrygian, and Greek Traits in Northern Lycia”, RA 1, 1976, 21–34, figs.
4–8.
•
M. J. Mellink, “Excavations at Karataş-Semayük and Elmalı, Lycia, 1975”, AJA 80, 1976, 377-
382.
•
M. J. Mellink, “Report on the work at Elmalı and Karataş Semayük in 1979”, KST 2, 1979, 156-
157.
•
M. J., Mellink, “Fouilles d’Elmalı en Lycie du Nord. Découvertes préhistoriques et tombes a`
fresques”, Comptes Rendus de l’Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 1979, 476–496,
figs. 1–3.
•
M. J. Mellink, “A Sample Problem from the Painted Tomb at Kızılbel”, Actes du Colloque sur la
Lycie Antique
, 1980, 15-20.
•
M. J. Mellink, “Karataş -Semayük and Elmalı,” TAD XXV.1, 1980, 180.
•
A. Rouveret, “Grèce antique, la peinture grecque”, Encyclopedia Universalis Supplément, 1980,
688-689.
•
J. M. Dentzer, Le Motif du Banquet Couché dans le Proche-Orient et le Monde Grec du VIIe au
IVe siécle Avant J. C.
, 1982.
166
•
M. J. Mellink, “Wall Paintings of West Anatolian Tombs Elements of a Tradition“, KST 5, 1983,
171-174.
•
H. Metzger, “Sur quelques emprunts faits aux arts d’occident par l’imagerie lycienne des
périodes archaique et classique”, Festschrift für Kurt Bittel: Beiträge zur Altertumskunde
Kleinasiens
, Eds. R. M. Boehmer - H. Hauptmann, 1983, 361–368, pls. 74-75.
•
E. Paschinger, “Zur Ikonographie der Malereien im Tumulusgrab von Kızılbel aus
etruskologischer Sicht”, ÖJh LVI, 1985, 2-47.
•
M. J. Mellink, “Elmali: Recording of Wall Paintings”, KST 8, 1986, 345-348.
•
M. J. Mellink, Kizilbel: An Archaic Painted Tomb Chamber in Northern Lycia, Bryn Mawr
College Archaeological, 1998.
167
5.4. KARABURUN II
Antalya, Elmalı Ovası’nda yer alan Karaburun II Tümülüsü’nde 1970’li yıllarda
arkeolojik kazılar gerçekleştirilmiştir. Tepe yığmasının yaklaşık 2-3 m. derinindeki
dörtgen mezar odası 3 x 2.61 m. ölçülerindedir. Yan duvarlar 1.95 m., üçgen alınlık
2.66 m. yüksekliğindedir. Bloklar başarılı bir şekilde yerleştirilmiştir. Alınlık içerde
tavanda ikiye bölünmektedir. Üçgen blok 33 cm. kalınlığındadır. yi yerleştirilmiş blok,
yan duvarlara farklı uzunluklarda yatay zıvanalarla tutturulmuştur. Bu ahşap mezar
mimarisi özelliği Gordion’daki Midas odasından bilinmektedir. Elmalı Ovası’ndaki
Lykia üçgen alınlıklı yapılar Phryg geleneğinin devamı niteliğindedir.
266
Mezar
odasının üst örtüsü 3.80 ve 3.60 m. genişliklerinde çok büyük iki ince taş bloktan
oluşmaktadır.
Karaburun II’nin mezar odasının gömüsü batı duvarının karşısında kireç taşından kline
üzerinde uzanmaktadır. Bu tek bloğun ölçüleri 2 x 1 x 0.50 m.dir. Zemin kare bloklar ile
döşelidir. Resimlerin durumu iyi değildir. Bitki kökleri su sızıntıları ve hırsızlar
resimlere zarar vermiştir. Bütün bunlara ek olarak sıva, taşların eklem boyunca çatlaktır.
Dalgalı bir çatlak kenar boyunca bütün resimleri geçmektedir. Sıva çoğu yerde
soyulmuş, kline üzerinde ve duvar kenarı boyunca büyük parçalar halinde düşmüştür.
Duvarlar, kline ve zemin boya bezemelidir. Mezar odasının üç duvarı tek bir friz
bezelidir. Geniş ölçekli olan ana frizdeki figürler 2/3 oranında ve güçlü bir şekilde Pers
etkilidir. Başlangıç eskizleri (ve bazı taşların ana hatları) kırmızı, sonlandırmalar ise
siyahtır. Temel renkler kırmızının çeşitlemeleri (gölgelemelerde), mavi, siyah ve beyaz
ile yeni bir renk olarak mor ve yeşildir. Erkeklerin tenleri kırmızı-pembe et tonunda
kadınlar ise beyaz renge boyanmıştır. Yeşil cömertçe kullanılmış, bu yüzden renk
ş
eması Kızılbel’deki mavi-kırmızıdan çok daha parlaktır. Ana frizin zemin çizgisi üç
duvarda da mavidir. Kırmızı bant zemin seviyesindeki duvarların sınırını işaretlemek
için kullanılmıştır.
266
Mellink 1971, 250.
Dostları ilə paylaş: |