Ə
mək qanunvericiliyinə əsasən kollektiv saziş müvafiq icra hakimiyyəti
orqanı, həmkarlar ittifaqlarının və işəgötürənlərin birlikləri arasında bağlanan,
işçilərin əmək şəraitinin yaxşılaşdırılması, əməyin mühafizəsi, məşğulluğun təmin
edilməsi və digər sosial müdafiə tədbirlərinin həyata keçirilməsi sahəsində birgə
fəaliyyətə dair tərəflərin öhdəliklərini müəyyən edən razılaşmadır.
Ə
mək qanunvericiliyi kollektiv sazişin 3 növünü müəyyən etmişdir:
a) Baş kollektiv saziş — respublikada sosial-iqtisadi siyasətin aparılmasının
razılaşdırılmış ümumi prinsiplərini müəyyən edir.
b) Sahə (tarif) kollektiv sazişi — müvafiq sahənin sosial-iqtisadi inkişafı
istiqamətlərini, peşə qrupları, sahənin işçiləri üçün əmək şəraiti və əmək
haqqı, sosial təminatları müəyyən edir.
c) Ərazi (rayon) kollektiv sazişi — ərazi xüsusiyyətləri ilə bağlı müəyyən
sosial-iqtisadi problemlərin həlli şərtlərini müəyyən edir.
38. Ə mə k müqavilə sinə xitam verilmə sinin ə sasları
Ə
mək müqaviləsinə xitam verilməsinin əsaslarmı ümumi və əlavə əsaslara
təsnifləşdirmək olar.
Ə
mək müqaviləsinə xitam verilməsinin ümumi əsasları Azərbaycan
Respublikası Əmək Məcəlləsinin 68-ci maddəsində öz əksini tapıb. Bu əsaslar
aşağıdakılardır:
a)
tərəflərdən birinin təşəbbüsü;
b)
əmək müqaviləsinin müddətinin qurtarması;
c)
əmək şəraitinin şərtlərinin dəyişdirilməsi;
ç) müəssisənin mülkiyyətçisinin dəyişməsi ilə əlaqədar;
d)
tərəflərin iradəsindən asılı olmayan hallar;
e)
tərəflərin əmək müqaviləsində müəyyən etdiyi hallar.
ş
çi bir təqvim ayı qabaqcadan işəgötürəni yazılı ərizəsi ilə xəbərdar etməklə,
ə
mək müqaviləsini ləğv edə bilər.
ş
çi, yaşa, əlilliyə görə təqaüdə çıxdıqda, təhsilini davam etdirmək üçün
müvafiq təhsil müəssisəsinə daxil olduqda, yeni yaşayış yerinə köçdükdə, başqa
işəgötürənlə əmək müqaviləsi bağladıqda və qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş
digər hallarda ərizəsində göstərdiyi gün əmək müqaviləsi ləğv edilə bilər.
Ə
gər işçi ilə bağlanmış əmək müqaviləsində onun ləğv edilməsinin
sənədləşdirilməsi barədə Əmək Məcəlləsindən fərqli olan başqa qaydalar nəzərdə
tutulmayıbsa, onda istər işçi, istərsə işəgötürən tərəfindən və istərsə də tərəflərin
iradəsindən asılı olmayan hallarda əmək müqaviləsinin ləğv edilməsi işəgötürənin
ə
saslandırılmış əmri ilə rəsmiləşdirilir. Əmək müqaviləsinə xitam verilməsi barədə
işəgötürənin əmri (sərəncamı, qərarı) onun tərəfindən imzalanmalı və müəssisənin
möhürü ilə təsdiqlənməlidir. Bu əmrin surəti, işçinin əmək kitabçası və
işəgötürənin son haqq - hesabı (istifadə edilməmiş əmək məzuniyyətinə görə pul
ə
vəzi, işçiyə ödənilməli əmək haqqı və digər ödəmələr) ilə birlikdə sonuncu iş
günü işçiyə verilməlidir.
39. stirahət vaxtının anlayışı və növləri
stirahət vaxtı dedikdə, təqvim vaxtının o hissəsi başa düşülür ki, həmin
müddət ərzində işçi əmək qanunvericiliyinə uyğun olaraq əmək öhdəliklərinin
yerinə yetirilməsindən azad edilməlidir. şçi həmin vaxtı özünün şəxsi fikri ilə
ə
mək qabiliyyətinin bərpa olunmasına və özünün maraqlarının təmin olunmasına
sərf etməlidir.
stirahət vaxtı 4 növə bölünür.
1. stirahət və nahar üçün fasilə. ş günü ərzində işçilərə 2 saatdan artıq
olmayan istirahət və nahar etmək üçün fasilə verilməlidir. Fasilə, adətən işə
başlayandan 4 saat sonra verilir və həmin müddət iş vaxtına daxil edilmir.
Günlərarası fasilə iş gününün bitməsi və növbəti iş gününün başlaması ilə müəyyən
olunur. şçinin bir iş günü ilə növbəti iş günü arasındakı gündəlik istirahət vaxtı azı
12 saat olmalıdır.
2. Bazar günləri. Hər bir işçiyə həftələrarası fasiləsiz istirahət günlərindən
istifadə etməyə şərait yaradılmalıdır. Həftələrarası istirahət günlərinin sayı
beşgünlük iş həftəsində 2 gün, altıgünlük iş həftəsində isə bir gün olmalıdır.
Həftəlik fasiləsiz istirahət müddəti 42 saatdan az olmamalıdır.
3. Bayram günləri. Müəssisələrdə, idarələrdə, təşkilatlarda bu bayram günləri
iş öhdəlikləri yerinə yetirilmir (Oktyabrın 18-də - Dövlət Müstəqilliyi günü,
Noyabrın 12-də - Konstitusiya günü və Noyabrın 17-də - Milli Dirçəliş günləri
istisna olmaqla, belə ki, həmin günlər bayram günləri olsa da istirahət günləri
deyildir).
4.
Məzuniyyət. Bütün işçilərə onların iş yeri və orta aylıq əmək haqları
saxlanılmaqla illik məzuniyyətlər verilir.
Ə
mək məzuniyyəti - işçinin normal istirahəti, əmək qabiliyyətinin bərpası,
sağlamlığının mühafizəsi üçün işdən ayrılmaqla öz mülahizəsi ilə istifadə etdiyi,
müddəti ƏM-də nəzərdə tutulandan az olmayan istirahət vaxtıdır.
40.
Fə rdi ə mə k mübahisə lə ri
Ə
mək fəaliyyətinin
həyata keçirilməsi prosesində işçilərin və işəgötürənlərin
mənafelərinin üst-üstə düşməməsi,
bəzən onların maraqlarının bir-birinə zidd
olması çox vaxt onlar arasında
münaqişələrin yaranmasına gətirib çıxarır.
Belə münaqişələr işçilərlə işəgötürənlər arasında bilavasitə danışıqlar yolu ilə
tənzimlənmədikdə həm ayrıca bir işçinin, həm də bütün əmək kollektivinin (və ya
onun bir hissəsinin) mənafeləri ilə bağlı olan əmək münasibətlərinə çevrilir. Fərdi
ə
mək mübahisəsi — əmək müqaviləsinin, kollektiv müqavilənin və sazişin
şə
rtlərinin, tərəflərin öhdəliklərinin yerinə yetirilməsi, habelə Əmək Məcəlləsinin
və digər normativ hüquqi aktların tətbiqi zamanı fərdi qaydada işəgötürənlə işçi
arasında yaranan fikir ayrılığıdır.
Mübahisə nin xaraktе rinə görə bütün fərdi əmək mübahisələri iki yеrə ayrı-
lır:
a) iddia xaraktеrli mübahisələr;
b) qеyri-iddia xaraktеrli mübahisələr.
Fərdi əmək mübahisələri özünün hüquqi təbiətinə görə - iddia xaraktеrli mü-
bahisələrdir.
Iddia pоzulmuş (yaxud pоzulması еhtimal еdilən) hüququn müdafiəsi tələbi-
dir. Dеməli, iddia xaraktеrli əmək mübahisələri pоzulmuş, yaxud pоzulması еhti-
mal еdilən əmək hüququnun müdafiəsi haqqında mübahisələrdir. Iddia mübahisə-
ləri həm bir işçinin, həm də işçilər qrupunun iştirakı ilə оla bilər.
Qеyri-iddia xaraktеrli mübahisələr yеni əmək şərtləri müəyyən еdildikdə, ya-
xud mövcud əmək şərtləri dəyişdirildikdə yaranan mübahisələrdir. Bu halda söh-
bət hüququn mövcud оlmaması ilə əlaqədar subyеktiv hüququn bərpasından, yaxud
pоzulmasından gеtmir, lakin hüquqi ifadəsini tapmaq istəyən müəyyən mənafе
mövcuddur. Məsələn, işəgötürən işçilərə fərdi əmək müqaviləsi ilə və ya kоllеktiv
müqavilə ilə tənzimləmə qaydasında müəyyən еdilmiş əmək haqqını ödəyir və
о
nun bu vəzifəsini icra еtməsi şübhə dоğurmur. Lakin işçilər ödənilən əmək haq-
qının məbləğini mübahisələndirərək, bеlə hеsab еdirlər ki, bir sıra hallarla əlaqədar
həmin məbləğ daha yüksək оlmalıdır. Dеməli, söhbət əmək müqaviləsinin şərtlə-
rindən birinin dəyişdirilməsindən, pоzulmuş subyеktiv hüququn bərpasından dеyil,
yеni subyеktiv hüququn müəyyən еdilməsindən gеdir. Bir qayda оlaraq, bеlə mü-
bahisələr kоllеktiv xaraktеr daşıyır.
41.
Cinayə t hüququnun anlayış ı və və zifə lə ri
Dostları ilə paylaş: |