53
arabada oturaraq onu gözləyir! Bəxtiyar kişinin dustağı
türməyə təhvil verib Şəkiyə dönməkdən özgə çarəsi
qalmır.
Bu əhvalat gerçək də ola bilər, uydurma da. Aradan
neçə-neçə illər ötüb. Ortada bunu təsdiqləyəcək, yaxud
danacaq heç bir sənəd, tutarqa qalmayıb. Ancaq bu
rəvayət Ə.Qədimovun iç dünyasını, xasiyyət və
mənəviyyatını olduqca dəqiq əks etdirir. Əlimizdəki
maddi sübutlar – çoxlu sənədlər bu gerçəkliyi dönə-dönə
təsdiqləyir.
54
İ K İ N C İ B Ö L Ü M
S O N U N C U H Ə B S
(Əliabbas Qədimov həbsxanada)
STALİN ZİNDANINDA
Əliabbas Qədimov 1920 və 1921-də tutularkən hələ
SSRİ mövcud deyildi. Doğrudur, formal baxımdan Azər-
baycanın müstəqil olduğu bəyan edilir və hətta İnqilab
Komitəsinin sədri, sonra Xalq Komissarları Şurasının da
sədri, gerçəkdən müstəqil olmuş və Avropanın de-fakto
tanıdığı ilk milli dövlətimizi – Azərbaycan Cümhuriy-
yətini yıxmaq üçün Rusiyaya əlindən gələn hər cür
yardımı etmiş Nəriman Nərimanov onun rəhbəri sayılırdı,
ancaq ölkənin gerçək ağası çar dönəmindəki kimi yenə
ruslardı və Nərimanovun səlahiyyətləri FK-nın adi mə-
murlarının, yaxud Azərneftin rəhbəri Serebrovski’nin
55
katibəsinin səlahiyyətlərindən də azdı. Təkcə bunu demək
yetər ki, Nərimanovun ən çalçağırlı vaxtında – 1920-nin
iyulunda “ÇK”-nın iki əməkdaşı onu və Azərbaycan
nazirlərini “İslam” gəmisində iki saat həbsdə saxlamışdı!
25
Bu dönəmin səciyyəvi cəhəti ondaydı ki, çar zama-
nında olduğu kimi indi də Azərbaycanın təbii sərvətlərini
heç kəsə gənəşmədən sümürən və burada da kadr siya-
sətini istədiyi kimi yürüdən Rusiyanın özündə hakimiy-
yət hələ tək əldə cəmləşməmişdi – Lenin hamıdan öndə
olsa da Trotski, Zinovyev, Kamenev, Rıkov da hakimiyyətdə
gerçək söz sahibləriydi və Stalin onların çiyinləri arxasın-
dan boylanan bir fiqurdu (partiyaya başçılıq etməsinə və
komissar olmasına baxmayaraq). Dövlət idarəçiliyi çox-
qütblü olduğuna görə Rusiyadakı kimi Azərbaycanda da
məhbuslar ədalətə müəyyən dərəcədə umud bəsləyə
bilirdilər. Dzerjinski cəlladları keçmiş qeyri-kommunist-
lərə amansız işgəncələr versə də iş bir çox hallarda
güllələməyədək gedib çıxmır, dustaqlar bəzən bir neçə
ildən, hətta bir neçə aydan sonra buraxıla da bilirdi.
Ancaq 1937-də Azərbaycan artıq “SSRİ” adlı vahid
dövlətin bölünməz parçasıydı, SSRİ-dən ayrılmağı dilə
gətirən istənilən şəxsi güllələmə gözləyirdi və bu dövlətdə
bütün hakimiyyət 1934-də Kirov’un öldürülərək sıradan
çıxarılmasından sonra təkcə Stalinin əlində cəmləşmişdi, o
isə ölkəni mövcud iqtisadi-siyasi böhrandan, aclıqdan
25
Bu haqda geniş bilgi almaq üçün baxılsın: Azərbaycan
Prezidenti İşlər İdarəsinin Siyasi Sənədlər Arxivi, fond 1, siyahı 1, iş
89, vərəq 123.
56
çıxarmağın yeganə yolunu kütləvi terrorda görürdü.
Qalın buzlaqlar altındakı xam qızılı və başqa strateji
məhsulları dövlətin malı etmək üçün o, milyonlarca
dustağı havayı işlətməyi ən münasib yol seçmişdi.
Düzdür, milyonlarca dustağı əhatə edəcək həbs düşər-
gələrinin yaradılması ideyasını Lenin irəli sürmüşdü,
ancaq Rusiyanın ölüm-dirim məsələsini həll edəcək bu
dövlət siyasətini gerçəkləşdirmək Stalinin üzərinə
düşmüşdü. Bununla o həm ölkənin iqtisadi, sosial, siyasi
problemlərinə çarə tapmağı, həm də bütün siyasi
rəqiblərini aradan götürməyü düşünürdü.
Bildirmək yerinə düşər ki, 1937-də dərc edilmiş
QULAQ
26
arxipelaqı düşərgələrinin siyasında hər birində
200 düşərgə olmaqla 35 qrup (üst-üstə 7.000 düşərgə!)
göstərilib. 1935-1937-ci illərdə bu şəbəkə məhbuslarının
(kişi və qadınlar) ümumi sayı 5-6 milyon nəfər arasında
dəyişib. Onların çoxu məhv olub.
Bu düşərgələr şəbəkəsinin iki ən böyük mərkəzindən
biri Komidə, biri isə Lena çayıyla Şelixov körfəzindən
quzeydəki Kolıma dağ zənciri arasında yerləşirdi. Onla-
rın nə qədər geniş sahəni tutduğunu göz önünə gətir-
məkçün təkcə bunu demək yetər ki, Kolımadakı düşər-
gələrin ərazisi Fransanın ərazisindən iki dəfə böyükdü!
Amerika tarixçisi Alan Bullok yazır:
26
Rusca “Главное управление исправительно-трудовых
лагерей ОГПУ” («Birləşmiş Dövlət Siyasi İdarəsinin İslah-Əmək
Düşərgələri Baş İdarədi») adının qısaltmasıdır. Şəxsən Stalinin 1929-
dakı əmriylə 1930-dan yaradılmağa başlayıb.
57
“Nə qədər adam tutulub, güllələnib və ölüm düşərgəsinə
göndərilib? Bu suala yəqin ki, heç vaxt qəti cavab almayacağıq.
Robert Konvest’in 1991-də dərc etdirdiyi yeni faktlara əsasən,
1930-un başlanğıcıyla 1939-un başlanğıcı arasındakı dövrdə
həlak olanların ümumi sayı 18 milyondan az olmadığını güman
etmək mümkündür.
Volkoqonov 16 milyona yaxın rəqəm
göstərir, başqa qaynaqlar 20 milyondan söz açır.
Öncədən qırılmış 11 milyonu çıxsaq 1937-nin başlanğı-
cında dustaqxana və düşərgələrdə, Konvest’in fikrincə, yeddi
milyona yaxın adam saxlanırdı. Yeddi milyon da 1937-38-ci
illərdə həbs edilib”
27
.
Şübhəsiz ki, əslində mütəşəkkil dövlət cinayəti olan bu
kütləvi terroru nisbətən demokratik mövcud qanunlarla
və məhkəmə sistemiylə həyata keçirmək mümkün deyildi.
Milyonları zindanlara göndərməyi asanlaşdırmaq və
dövlət cinayətinə hüquqi don geydirmək üçün o, saxta
Baş prokuror (Vışinski) və cinayətin izini itirmək üçün tez-
tez dəyişərək cismən məhv etdiyi, bir-birindən amansız
daxili işlər komissarları/nazirləri (Yaqoda, Yejov, Beriya
28
)
və gerçək məhkəməni əvəz edən oyuncaq “troyka”
(“üçlük”) yaradaraq onların əliylə istədiyini etdi. Baş
prokuror Vışinski onun əmriylə dünya hüquq sistemi
tarixində bənzəri çox az görünən ən cəfəng müddəaları
(məsələn,
cinayəti
boynuna
götürməsi
haqqında
məhbusun imzasının onun cinayətinin sübuta yetirilməsi
27
Алан Буллок. Гитлер и Сталин. Жизнь и власть. (Alan Bullok.
Hitler və Stalin. Həyat və hakimiyyət). Smolensk: Rusiç, 2-ci cild, səh. 105.
28
Lavrenti Beriya Stalinin ölümündən sonra məhv edildi.
Dostları ilə paylaş: |