___________________________________________________24
Şübhəsiz ki, iqtisadi sahə çox mühüm yer tutur. Xüsusən də ona
görə ki, Rusiya və Azərbaycan bir çox onilliklər ərzində, hətta iki əsr
iqtisadi cəhətdən bağlı olmuşdur. Sovetlər İttifaqı zamanı Azərbaycan
ilə Rusiyanın müxtəlif regionları arasında yaranmış iqtisadi əlaqələrin
bizim üçün çox böyük əhəmiyyəti var. Hesab edirəm ki, bu əlaqələr
Rusiya üçün də eyni dərəcədə əhəmiyyətlidir. Ona görə də, sərbəst
iqtisadiyyata, bazar iqtisadiyyatına keçidlə əlaqədar Rusiya
iqtisadiyyatının və Azərbaycan iqtisadiyyatının qarşılaşdıqları
çətinliklərə baxmayaraq, ölkələrimizin iqtisadiyyatının, xüsusən
sənayenin müxtəlif sahələrinin inteqrasiyasında birgə səylərlə yaxşı
nəticələrə nail ola bilmək üçün böyük ehtiyatlar var.
Vaxtilə Azərbaycanın sənaye müəssisələrinin bir çoxu Sovetlər
İttifaqının və xüsusilə Rusiyanın müxtəlif sənaye müəssisələri ilə
inteqrasiyada idi. Dostumuz və həmyerlimiz, dövlət plan komitəsinə,
xatirimdə deyil, 25 və ya 30 il rəhbərlik etmiş Nikolay Konstantinoviç
Baybakov bu gün burada, bizim aramızdadır. O, Sovetlər İttifaqı
respublikalarının iqtisadiyyatını həmişə elə planlaşdırırdı, bu
respublikalar bir-biri ilə elə bağlanmışdı ki, heç kim onları ayıra
bilmirdi. Bu, onun siyasəti idi. O, Sovetlər İttifaqının iqtisadiyyat
sahəsində intəhasız olaraq möhkəmləndirilməsi siyasətini həyata
keçirir, düşünürdü ki, bu, Sovetlər İttifaqının bütün sahələrdə daha da
inkişafına kömək edəcəkdir.
Sovetlər İttifaqının mənafeləri baxımından bu siyasət o zaman
düzgün və uzaqgörən siyasət idi. Bu mənada Nikolay Konstantinoviçi
təqsirləndirmək olmaz. Lakin Sovetlər İttifaqı dağılandan, biz, necə
deyərlər, milli evlərimizə, mənzillərimizə yığışandan sonra, vaxtilə
çox güclü şəkildə bir-birindən asılı olan iqtisadiyyat Rusiyaya da,
Azərbaycana da və hesab edirəm ki, keçmişdə Sovetlər İttifaqına daxil
olan digər ölkələrə, müstəqil dövlətlərə çox böyük zərər vurur.
___________________________________________________25
Elə bu vəziyyətdə də bizi, inteqrasiyanın, necə deyərlər, yeni,
keçmişdə olmayan yollarını axtarmağa vadar edir. Biz məhsulun
hissələrini istehsal edib Rusiya Federasiyasının hansısa vilayətinə
göndərir, oradan da onu tamamlamayilə son məhsulun istehsalı üçün
başqa bir regiona göndərirdilər. Amma o zaman problem yox idi,
çünki istehsal etdiyimiz məhsul üçün satış bazarları axtarmırdıq, bütün
bunları bizim sosialist planlaşdırma və təsərrüfatçılıq sistemimiz
təmin edirdi. Yalnız nə qədər məhsul buraxılması, onun qiyməti,
istehsal həcminin nə qədər yüksəlməsi, artım sürəti qeydə almır və
bizim bütün işimiz də bunun əsasında qiymətləndirilirdi. Mən bu işlər
uzun illər məşğul olduğuma görə onu yaxşı xatırlayıram.
Ancaq, yenə də deyirəm, Sovetlər İttifaqının dağılması, müstəqil
dövlətlərin yaranması bazar iqtisadiyyatına, sərbəst iqtisadiyyata keçid
hər yerdə - Rusiyada da, Azərbaycanda da çətinliklər doğurmuşdur.
Çətinliklərdən çıxış yolları müxtəlifdir, hər bir ölkə bu vəziyyətdən
çıxmaq üçün öz yollarını axtarır. Amma bizim fikrimizcə, şəxsən
mənim fikrimcə, nə qədər ağır olsa da, əlbəttə, başlıcası islahatları
ardıcıl surətdə aparmaq, bazar iqtisadiyyatı prinsiplərini bərqərar
etməkdir. Çünki son nəticədə bu məqsədə doğru gedirik və biz məhz
həmin səviyyəyə gəlib çatanda, yəqin ki, xeyli asan olacaqdır. İndi isə,
şübhəsiz ki, keçid dövrünə böyük ehtiyac var. Ona görə də Rusiya-
Azərbaycan komissiyası bu baxımdan çox iş görə bilər.
Ancaq bu, zənnimcə, məsələnin bir hissəsidir. Digər hissəsi isə
odur ki, Rusiyada da, Azərbaycanda da islahatlar aparılır, mülkiyyət
özəlləşdirililə, özəl sektor üstünlük təşkil edir və dövlət
planlaşdırması, hansısa inziləati vasitələrdən istifadə etmək daha
yaramır. Yəni özəl sektorun daha sıx inteqrasiyası lazımdır. Məsələn,
bizdə çoxlu şərab istehsal olunur. Əvvəllər biz Sovetlər İttifaqında
hamıdan çox üzüm istehsal
___________________________________________________26
edirdik. Nikolay Konstantinoviçin xatirindədir. Sovetlər İttifaqında
yığılan 6 milyon ton üzümün 2 milyon tonunu biz verirdik. Amma
Azərbaycan o qədər də spirtli içkilər istehlak edən ölkə deyildir. Biz
bütün bunları - yaxşı şərab materiallarını, yaxşı şərabları Sovetlər
İttifaqına göndərirdik. Altayda, Rostovda, Rusiyanın bir çox
regionlarında hətta şərab zavodlarımız da vardı. İnsanlar bu
məhsullardan istifadə edirdilər. İndi isə Rusiya hər şeyi Qərb
ölkələrindən gətirir, amma burada, yanında olanı almaq istəmir. Başqa
məhsullar sahəsində də belədir, hər şey Qərbdən gətirilir. Əlbəttə,
Rusiya beləliklə, başqalarını da buna sövq edir. Bizdə də belədir,
özümüzün gözəl şərablarımızı içmək əvəzinə, indi varlı yaşamağa
başlamış bəzi adamlar deyirlər ki, yox, Fransa şərabı içəcəyik. Amma
hesab etmirəm ki, onlar Fransa və Azərbaycan şərablarının dadını
ayırd edə bilərlər. Ədəbazlıqdır! Desinlər ki, o, yalnız Fransa şərabı
içir.
Bu, yalnız kiçik bir misaldır. Belə misallardan çox çəkmək olar.
Dediyim odur ki, sənaye müəssisələrimizin işləməsi üçün keçmiş
inteqrasiya əlaqələrindən istifadə etməliyik. Digər tərəfdən, bir-
birimizdəki bazarları itirmək lazım deyildir. Məsələn, biz taxılı ən çox
Rusiyadan, Qazaxıstandan gətiririk. Özümüz əvvəlkindən çox taxıl
istehsal edirik, ancaq bu, kifayət etmir. Rusiyadan gətiririk. Bəs nə
üçün Rusiyaya, deyək ki, yaxşı şərab materialları aparılmasın? Yaxud,
misal üçün, bizim Zaqatala zonasında gözəl və dadlı meyvə olan
xurma yetişdirirlər. Bizdə bu məhsulun istehsalı ilə məşğul olan
xüsusi kolxozlar və ya sovxozlar yox idi, necə ki, yeri gəlmişkən,
üzüm yetişdirən dövlət təsərrüfatları da olmamışdır. Belə bitkiləri
insanlar özlərinin həyətyanı sahələrində yetişdirirdilər.
Xatirimdədir, 80-ci illərin əvvəllərində biz ildə təxminən 50 ton nar
tədarük edirdik. Rusiyada isə son dərəcə faydalı məhsul olan narı çox
xoşlayırlar. Eləcə də xurma. Amma çoxlu
Dostları ilə paylaş: |