müəyyən qrupunun münasibətinin öyrənilməsində, dövlət siyasətinin sosial
səmərəliliyinin aşkara çıxarılmasında mühüm rol oynayır.
Dövlət idarəçilik nəzəriyyəsi makrosəviyyəli siyasi elmdir.Bu metodların tədbiqi
dövlət idarəçiliyi sahəsində elmi təhlili makrosəviyyədən mikrosəviyyəyə
endirməyə, dövlət idarəçiliyi sferasında ayrı-ayrı fərdləri, onların davranış və
fəaliyyət istiqamətlərini öyrənməyə imkan verir.Bu metodların köməyi ilə dövlətin
tarixi tipləri, dövlət rejimlərinin təsnifatı və s. aparılır.
Dövlət idarəçiliyində ictiami elmlər üçün spesifik olan metodların tətbiqi onların
dövlət idarəçiliyinə aid olan xüsusiyyətlərinin aşkara çıxarılması və istifadə
olunmasını tələb edir.Məsələn, müqayisə metodunun tətbiqi zamanı müqayisə
olunan hadisələrin kəmiyyət təhlili ilə yanaşı keyfiyyət tərəflərinin keyfiyyət
fərqlərinin də nəzərə alınması vacibdir.Şübhəsiz ki, idarəetmədə burda
göstərmədiyimiz digər metodlardan da istifadə olunur.Lakin bunların heç biri
ayrılıqda idarəetmənin müvəffəqiyyətlə həyata keçirilməsi üçün kifayət etmir.Bu
metodların hamısından kompleks halda qarşılıqlı əlaqədə istifadə olunması dövlət
idarəçiliyinin müvəffəqiyyətlə həyata keçirilməsini təmin edə bilər.Eyni zamanda
çoxsaylı metodların hamısı heç də eyni dərəcədə tətbiq olunmur, əslində buna
ehtiyac da olmur.Beləliklə, bu metodlardan çoxu müəyyən xüsusiyyətlərlə və hər
bir konkret şəraitdə məhdudiyyətlərlə tətbiq olunur.
3.Cəmiyyətin idarə olunmasına qoyulan tələblər
Cavab: Ədəbiyyatlarda bizi əhatə edən dünyanın üç böyük və bir-birindən
fərqlənən
tərkib
hissəsi
qeyd
olunur:cansız
təbiət,canlı
təbiət,insan
cəmiyyəti.Bunlar qarşılıqlı əlaqə və asılılıq şəraitində bir tam halında
mövcuddur.Bunların mövcudluğu dünyanın mövcudluğudur.Bu mövcudluq üçün
bunlar arasındakı qarşılıqlı əlaqə və münasibətlər tənzimlənməli,başqa sözlə,idarə
olunmalıdır.
Demək olar ki,hamılıqla qəbul edilmişdir ki,ümumiyyətlə idarəetmə
təbiətin,cəmiyyətin,insanın müəyyən çoxsaylı elementlərinin və ya tərkib
hissələrinin qarşılıqlı təsirinin (fəaliyyətinin) nizama salınmasıdır.Dünyanın
yuxarıda adı çəkilən hər bir tərkib hissəsində idarəetmənin özünəməxsus
xüsusiyyətləri
var.
Cansız
təbiətin
mexaniki,istehsal-texniki
proseslərin,mexanizmlərin,maşın
sistemlərinin idarə olunmasını vaxtı ilə F.Engels “şeylərin idarə olunması”
adlandırmışdır.Bu idarərəetmə prosesi texniki elmlər tərəfindən öyrənilir.
Canlı təbiətdə gedən bioloji proseslərin idarə olunmasını təbiət elmləri öyrənirlər
Cəmiyyətdə (sosial proseslərdə) idarəetm prosesi idarəetmənin ən çətin və
mürəkkəb
sahəsidir.
Cə
miyyə
tdə
idarəetmə müəyyən qruplarda,kollektivlərdə,siniflərdə birləşən və
müxtəlif mənafeləri olan insanların fəaliyyətinə qarşılıqlı təsir göstərmək
formasıdır.”Cəmiyyətin
idarə
olunması
insanların
insanlar vasitəsilə idarə olunmasıdır”(F.Engels).Cəmiyyətdə idarəetmə prosesi
insan fəaliyyətinin xüsusi forması olub cəmiyyət üzvlərinin,kollektivlərin
fəaliyyətinə məqsədyönlü xarakter vermək və bu fəaliyyət növlərini qarşılıqlı
ə
laqələndirmək zərurətindən irəli gəlir.Həm də cansız və canlı təbiətdə idarəetmə-
özünütənzimləmə texnika və texnoloji,bioloji proseslər vasitəsilə həyata keçirilir
və o,şeylər arasındakı münasibətlərdən tamamilə fərqlənən insanlar arasındakı
münasibətləri
məqsədyönlü
tənzimləyir.
darəetmədə əksər hallarda “insan - texnika (texnologiya) - təbiət – insan” prosesi
getsə də burada idarə edən də,idarə edilən də insandır və ya insan
qrupudur. darəetmə özü də insanın tələbatının ödənilməsinə yönəldilir.
darəetmə nə qədər inkişaf etsə,avtomatik idarəetmə sistemləri kütləvi surətdə
bütün idarəetmə sahələrində tətbiq olunsa belə,yadddan çıxarmaq olmaz ki,bu
avtomatik idarəetmə sistemlərini yaradan insandır və onun əməyinin və dərketmə
qabiliyyətinin
məhsuludur.
Cəmiyyətin idarə olunması sosial (ictimai) elmlərin predmetidir. nsanlar
cəmiyyətin əsas məhsuldar qüvvəsi olmaqla təbətin və cəmiyyətin obyektiv
qanunlarını dərk edirə ondan istehsal,bölgü,mübadilə və istehlak prosesinin tənzim
və idarə olunmasında istifadə edirlər.Burada idarəetmə elminin obyekti sosial-
iqtisadi sistem,predmeti isə istehsal prosesi və insan fəaliyyətinin təşkilidir.
Bu növ
idarəetmə
xalq
təsərrüfatının
bütövlükdə
idarə
olunmasını,müəssisələrin,sahələrin,regionların,birliklərin,kollektivlərin və onların
daxili tərkib hissələrinin idarə olunmasını əhatə edir.Beləliklə,biz idarəetmə
anlayışı ilə cəmiyyətin,konkret sahə və ərazilərin,müəssisələrin,canlı və cansız
təbiətin
idarə
olunmasını
fərqləndirməliyik.
darəetmə insanların özləri tərəfindən onların yaşamaq tələbatı kimi yaranmış və
mədəni cəmiyyətin bütün inkişaf mərhələlərində mövcud olmuşdur. darəetmə
insanların həyat fəaliyyətini məqsədyönlü tənzimləmək,onların mənafelərini və
tələbatlarını
ödəmək
üsul
və
vasitələrinin
məcmusudur.
Cəmiyyətin idarə olunması məhsuldar qüvvələrin inkişafı və onun təşkili ilə sıx
surətdə əlaqədardır.Məhsuldar qüvvələr inkişaf etdikcə cəmiyyətin siyasi təşkili və
idarə olunmasının forma və metodları da təkmilləşir və məhsuldar qüvvələrin
inkişafına uyğunlaşdırılır.Bu səbəbdən hər bir tarixi dövrdə idarəetmə mövcud
cəmiyyətə uyğun olur – öz məzmun və məqsədini həmin cəmiyyətdən alır,bu
cəmiyyətin qorunub saxlanmasına,səmərəli inkişafına xidmət edir,cəmiyyətin
inkişaf səviyyəsindən asılı olaraq dəyişir və təkmilləşir.Məhsuldar qüvvələrin
inkiaf səviyyəsi yüksəlir – cəmiyyətin texniki - iqtisadi,sosial sturukturunda,ərazi
təşkilində əsaslı dəyişikliklər baş verir – cəmiyyətin dəyişməsi idarəetməni də
dəyişməyi və təkmilləşdirməyi tələb edir.Sonra bu proses yenidən təkrar
olunur.Beləliklə,idarəetmə açıq sistemdir.Burada hər şey dəyişir,əsas məsələ
insanların həyat və fəaliyyətində ortaya çıxan problemləri vaxtında həll