13
hüquq sahəsində nəzəri fikirlər elə empirik elmlərlə sıx
bağlıdır. İnsanların empirik üsullarla əldə etdiklərini nəzəriyyə
öz obyektinə çevirə bilir. Əqli nəticələr sayəsində meydana
gələn nəzəri biliklər, elə digər fikirlər üçün faktlar rolunu
oynaya bilər. Əqli nəticə universaldır və bu baxımdan da onun
məhsulu çox insanlar üçün fəlsəfi məna kəsb edə bilər.
Fəlsəfi-məntiqi metodlar insan hüquqları anlayışının
sistemləşməsini meydana gətirməklə yanaşı, sistemli əsaslarla,
komponentlərin qarşılıqlı qaydada əlaqələrini, bu baxımdan
tərkib və bütövün dərk olunmasını da təmin edir. Hüquq
nəzəriyyələri
sistemdən
faydalanmaqla,
sistemləşmənin
böyüməsinə də xidmət edir. Burada sistemin komponentləri
hüququn genişlənməsi üçün şəraitləri və vasitələri meydana
gətirir. Hüququn sistemli dərk olunması onun əhatəli və
universal əsaslarla dərk olunmasında böyük rol oynayır.
Hüququn sahələr üzrə sistemli dərk olunması hüquq normaları
sisteminin yaranmasına gətirib çıxarır. Hüquq anlayışının
sistemli dərk olunmasında məntiqi metodlar böyük rol oynayır
və metodlar özü elə sistemin formalaşmasını təmin edən
modellər rolunda çıxış edir. Məsələn, tərkiblərdən bütövün
meydana
gəlməsi
məsələləri
elə
bütün
sistemlilikdə,
sistemlərin xassələnməsində model kimi öz əksini tapır. Bu
baxımdan, məsələn, insan hüquqları ilə bağlı beynəlxalq
konvensiyalar da sistemlilikdən meydana gəlir. Burada
universal metodlar, yəni insanların bütün beynəlxalq əlaqələrdə
olan hüquqları obyekt-model kimi ümumi olaraq tətbiq olunur.
Beynəlxalq konvensiyaların universal mahiyyətində ümumi
insan hüquqları anlayışı dayanır. Hər bir məsələdə,
sistemləşmədə insanlara xidmət amili universal olaraq nəzəri
fikirlərin, müddəaların, hüquq normalarının əsasını təşkil edir.
Hüquq anlayışının dərk olunmasında dərketmənin sistemli
obyektləri içərisində insanlar və onların fəaliyyət göstərdikləri
məkanlar böyük rol oynayır. Burada insan-subyekt, məkan isə
obyekt rolunu ifadə edir. Bir çox hallarda insan öz hüququnu
14
dərk etmək üçün elə obyekt roluna da çevrilir. Bu məsələdə
insan hüquqlarının ontoloji prinsiplərlə, yəni varlıq əsasında
dərk olunmasının zəruri aspektləri formalaşmış olur. İnsan bir
subyekt kimi öz fikirlərini və başqasının fikirlərini dialektik
qaydada öyrənir. Bu zaman qnoseoloji yanaşmalar meydana
gəlir. Dialektika həm ontoloji, həm də qnoseoloji təlimlərdə öz
əksini tapır. İnsan hüquqlarının dialektik məzmunu onun nəzəri
əsaslarını ifadə edən fikrilərin həm “öz yerində” olması, həm
də inkişafda olması ilə əlaqəlidir. Burada öz yeri dedikdə,
əsasən bütün proseslər zamanı model kimi hüquq anlayışının
çıxış etməsi əsas götürülür. Dialektikada fikirlər ard-arda
düzülür, bu baxımdan da əhatə edərək bir-birini şərtləndirir.
Hüququn dialektikası iki aspektdə dərk olunur: hüquq
sahələrinin daxili dialektikası (məsələn, ailə hüququna dair
nəzəri normalar); hüququn sahələrarası dialektikası
(məsələn, mülki hüquqların tərkibini əhatə edən sahələri
birləşdirən anlayışların normalarda əksini tapması. Əlaqəli
hüquq normaları). Konstitusiyalarda əksini tapan ümumi
normalardan irəli gələrək yeni qanunlar qəbul olunur.
Hüququn daxili dialektik məzmunu öz mərkəzində insanın
maraqlarını və həyatını əsas götürür və müvafiq sahə üzrə
maddi-mənəvi normaları ifadə edir. Məsələn, BMT-nin Uşaq
hüquqları haqqında Konvensiyası (Baş Məclis tərəfindən 20
noyabr 1989-cu ildə qəbul edilib) həm universal (dövlətlərə aid
olmaqla və uşaqların universal hüquqlarına aid olmaqla), həm
də məxsusi (uşaqlara aid olmaqla) bir hüquqi sənəddir. Hər bir
hüquq sənədində olduğu kimi bu sənəddə də daxili dialektik
məzmun var. Məsələn, 11-ci maddədə yazılır: 1. İştirakçı
dövlətlər
uşağın
qanunsuz
aparılmasına
və
xaricdən
qaytarılmamasına qarşı mübarizə üçün tədbirlər görürlər. Bu,
bir hüquq normasıdır. Bu normadan dialektik qaydada digər
norma şərtlənir. Ardınca yazılır: 2. Bu məqsədlə iştirakçı
dövlətlər ikitərəfli və ya çoxtərəfli sazişlər bağlamağa və ya
15
qüvvədə olan sazişlərə qoşulmağa kömək edirlər.
1
Mətn bu
qaydada
şərtləndirici-bağlayıcı-nəticəverici
əsaslarla
tamamalanır.
Deməli,
dialektika
əslində
inkişafa
və
şaxələnməyə xidmət edir, məzmunu əhatələndirir. Uşaq
hüquqlarının ümumi müəddəalarından da yeni-yeni qanunlar
meydana gəlir. Burada müddəa aralıq-universallıq və
məxsusilik arasında körpü rolunu oynayır, onları bir-birinə
bağlayır. Dialektika tərkibi rəngarəng olan artam bütövün
yaranmasının əsaslarını təşkil edir.
Hər bir inkişaf prosesinin də öz məkanı mövcud olur,
inkişaflar arasında zəncirli əlaqələr meydana gəlir. Təfəkkür
inkişafın ümumi qanunauyğunluqlarını qavrayır. (Qeyd:
dialektika –daha çox qanunauyğun əlaqələr və təşəkkül tapma
(inkişafdan əlamətlərin meydana gəlməsi) haqqında təlimdir və
bu düşüncə üsulu təliminə əsaslanaraq mövcudluğun inkişafı
və dərketməsi haqqında təlimdir. “Dialektika” sözü birinci
dəfə qədim yunan alimi Sokrat tərəfindən işlənilmişdir və
özündə məharətli dailoq aparmaq, mübahisə etmək sənətini əks
etdirir.
Fikirlərin
əksliliyi,
qeyri-həqiqi
yolların
kənarlaşdırılması, tədricən həqiqi biliyə yaxınlaşma -bütün
bunlar dialektikadır).
2
Dialektika əksliklərin toqquşmasında,
ideyaların mübarizəsində öz əksini tapır. Obyektiv aləm aşkar
olunur və inkişaf qabağa doğru gedir. Dialektika hər bir şeyi
vəhdətdə, qarşılıqlı əlaqədə axtarır. Dialektika təcridolunmanı
qəbul etmir. Digər tərəfdən isə dialektikanın tələbi inkişafla
əlaqəlidir.
3
Bu izahlardan görünür ki, dialektika inkişafla
yanaşı, qarşılıqlı güzəştləri, ortaq mövqeləri, müəyyən
1
BMT-nin Uşaq hüquqları haqqında Konvensiyası (Baş Məclis tərəfindən
20 noyabr 1989-cu ildə qəbul edilib).
www.migration.gov.az/images/pdf/d64f56fbbe0dcb273c7e993e0acee.pdf
2
Вопрос 26. Диалектика как философская теория развития. Основные
исторические формы диалектики.
www.kautur.blogspot.com/2008/06/26.html
3
Həmin mənbə.
Dostları ilə paylaş: |