22
Belə nəticəyə gəlmək olar ki, insan hüquqları anlayışının
dərk olunması proseslərində fəlsəfi-məntiqi metodların iki
mühüm funksiyası vardır: birincisi, insan hüquqları anlayışının
formal və dialektik məntiq əsasında tərkibinin (hansı
komponentlərdən
ibarət
olmasını)
sistemli
qaydada
öyrənilməsini təmin etmək; ikincisi isə insan hüquqları
anlayışının ayrı-ayrı sahələrə bölünməsini izah etmək. Hər iki
istiqamət anlayışı sistemli qavramanın əsasında dayanır və
təfəkkürün konstruktiv formasını meydana gətirir. Hər iki
istiqamət insan hüquqları anlayışını kompleks şəkildə öyrənir
və onun istiqamətlərinin əsaslarını (nəzəri əsaslarını)
formalaşdırır. Tərkibin öyrənilməsi bir tərəfdən ardıcıl fikri
birləşmədən, şərtdən və sonlu nəticə bağlamalarından, yəni
ardıcıl düşüncə inikasından meydana gəlir. Digər tərəfdən isə
material-maddi aləmə və fəaliyyətə bağlı olur. Bu qaydada
hüquq anlayışının tarixi aspektlərlə də dərk olunması
təmin olunur, gələcək zamanda hüquqlar dərk olunur.
Məntiq təfəkkürü formal və dialektik qaydada düzgün
mühakimələr yürütmək və əqli nəticələrə gəlmək kontekstində
tərkib hissələrə ayırır. Burada hər bir tərkibin öz obyekti olur
və obyekt inandırıcı və təsiredici əhəmiyyətə malik olur.
Tərkib hissələr arasında ümumiləşdirilmə və xüsusiləşdirilmə
ilə bağlayıcılıq, ayırıcılıq və birləşdiricilik meydana gəlir.
Bölgü burada ümumi məzmunu imkan daxilində bütün sahələrə
aparır. (Qeyd: məntiq ümumidir və dəyər olaraq hər bir kəsdə
var. Lakin dərəcələnmə xüsusiyyətlərinə malikdir. Buna görə
də düşüncələr fərqlənir. Lakin bütün düşüncələr sistemli
olur). Bu baxımdan da məntiqin əsas funksiyası məhz insan
hüquqlarının baza əsaslarını bütün sahələrdə başa salmaqdan,
dərk etdirməkdən, həmçinin xüsusi sahələr üzrə pozitiv
qaydada anlatmaqdan ibarətdir.
İnsan hüquqları anlayışının dərk olunmasının həm
insanların daxili təbii xüsusiyyətləri meydana gəlir, həm də
dərk olunaraq ifadə olunan hüquqi baxışların dərk olunması
23
formaları mövcud olur. Hüquqlar həm fərdi, həm də universal
əsaslarla dərk olunur. İnsan hüquqlarının dərk olunması həm
təcrübədən, yəni insanların fəaliyyət göstərdikləri sahələrdəki
aşkarlanmadan, insanın özünü dərketməsindən, özünün
haqlarını anlamasından meydana gəlir, həm də nəzəri
fikirlərdən formalaşır. Nəzəri fikirlər isə ayrı-ayrı şəxslərlə
olan söhbətlərdən, dialoqlardan aşkarlanır. Bununla yanaşı,
hüquq normalarının mövcud olduğu nəzəri fikirlərdə-normativ-
hüquqi aktlarda da insan hüquqlarının mahiyyəti aşkar olunur.
Hüquq sahələrinin törəmə qaydasında inkişafı elə dialektik
inkişafın əsaslarını meydana gətirir.
Hüququn tərkibi ölçülər olduğundan bu ölçülərin hüquq
normalarında mövcud olması hüququn dərk olunmasında
normaları əks olunan obyektə çevirir. Bu baxımdan da nəzəri
fikirlər də insan hüquqlarının genişlənməsi və törəməsi üçün
faktlar, sübutlar rolunu oynayır. Nəzəri fikirlərdə insanların
hüquqları onunla tanış olan insanların baxışlarında, şüurlarında
müəyyən dəyişiklikləri yaradır, oyadıcı rolu oynayır. Bu
baxımdan da nəzəri fikirlərin obrazlanması prosesləri baş verir.
İnsan hüquqlarının dərk olunması ziddiyyətlərdən və baxış
bucaqlarının müxtəlif nöqtələrdə kəsişməsindən də meydana
gəlir.
İnsan hüquqları anlayışı şəraitlərdən də dərk olunur.
Şəraitlər
insanlar
üçün
hüquqlarının
reallaşdırılması
imkanlarını müəyyən edir. İnsanlar obyektlərlə münasibətlərini
müəyyən edirlər və nəticə etibarilə həmin şəraitlərdə insan
hüquqlarının mahiyyəti meydana gəlmiş olur.
İnsan hüquqlarının sistemli dərk olunması bu hüquqların
deduktiv və induktiv əsaslarla, yəni tərkib və bütöv arasında
olan əsaslarla dərk olunmasının zəruriliyini meydana gətirir.
Sistemli dərk etmək də öz növbəsində zamana uyğun olan
dərketməni yaradır. Əvvəlcə mövcud olan hüquqlar öz
üzərində yeni hüquqların yaranmasını şərtləndirir, bu hüquqlar
nəzəriyyədə və təcrübədə öz əksini tapır. Bu iki şərtləndirici
24
vəhdət əsasında hüquqlar sistemli qaydada yuxarıya və
ətraflara yayılan formada dərk olunur. Hər bir aşkarlanma
prosesi hüququn zaman anlayışını meydana gətirir.
Əsərdə
insan
hüquqları
anlayışının
fəlsəfi-məntiqi
metodlarla dərk olunmasının müxtəlif aspektləri izah olunur,
insan hüquqları anlayışının ontoloji və qnoseoloji mənası açılır.
Dialektik qaydada hüquq anlayışının mənaları verilir. Eləcə də
bu anlayışın dərk olunmasında fəlsəfi kateqoriyaların bölücü,
sahələrə ayırıcı əsasları izah olunur.
Anlayışlar bizim hərəkətimizi, münasibətimizi ifadə etmək
üçündür. Anlayışlar vasitəsilə biz dialektik qaydada şeylərin
mənasını dərk edə bilirik. Bir şey üzərində qarşılıqlı fikir
yürütməklə dialektik qaydada həmin şeyin mənasını aça bilirik.
Dahi foilosof Hegelə görə fəlsəfənin vəzifəsi təfəkkürümüzdəki
anlayışları aydınlaşdırmaqdır. Anlayışlar içərisində ən geniş
yayılmışı münasibət anlayışıdır. Münasibət sayəsində biz
nəyinsə oxşarlığını və fərqini bilirik.
1
Hüquq bir anlayışdır və
təfəkkürün qavrama obyekti və predmetidir. Həmçinin
təfəkkürün diqqətdə saxladığı bir anlayışdır. İnsan hüquqları
anlayışının dərk olunması qeyd olunduğu kimi, dialektik
əsaslarla həyata keçirilir. Çünki hüquq kollektiv münasibətlər
və maraqlar sferasında daha da zənginləşir. Hüquqların
qarşılıqı
əsasları
hüquqi
fikirlərin
dialektik
vəhdətlə
bütövləşməsinə və genişlənməsinə gətirib çıxarır.
Bu əsərdə insan hüquqları anlayışı zəkanın birinci olması
şərti ilə izah olunur və təfəkkürün əqli nəticələr çıxarmaq
qabiliyyətindən istifadə olunur və mənalar açılır. Bununla
yanaşı, faktlar üzərində də əqli nəticələr çıxarmaq yolu ilə
anlayışın dərk olunması təmin olunur.
1
Saleh Mehdizadə. Hegel fəlsəfəsinin qısa xülasəsi.
www.summaphilosphie.blogspot.com/2012/03/hegel-flsfsinin-qsa-
xulassi_19.html
Dostları ilə paylaş: |