lazımdır. Hüquqi şəxslərə banklar, sığorta və vasitəçi təşkilatlar, investisiya fondları aid
edilir.
Sahibkarlıq və digər fəaliyyətlərə yönəldilmiş pul vəsaiti, məqsədli bank depoziti,
səhm və digər qiymətli kağızlar, əmlak, intellektual mülkiyyət və sairə bank investisiyası
hesab edilə bilər.
Bəzən bankların investisiya fəaliyyətinə gəlir əldə edilməsi məqsədilə müəyyən
müddətə pul vəsaitinin yerləşdirilməsi üzrə bütün əməliyyatlar aid edilir, başqa sözlə,
bankların bütün aktiv əməliyyatları investisiya hesab edilir. Əslində isə bu yanaşma
düzgün deyildir. Belə ki, mərkəzi bankda olan vəsaitlər kimi aktivlər, bank üçün
işləmədiyinə görə investisiya hesab oluna bilməz.
nvestorlar və ya investorların müvəkkili olan fiziki və hüquqi şəxslər sifarişçilər
ola bilər. nvestisiya layihəsinin həyata keçirilməsində bu şəxslər iştirak edir və
müqavilədə nəzərdə tutulmamışdırsa, digər iştirakçılar sahibkarlıq fəaliyyətinə qarışmırlar.
nvestisiya qoyuluşunda yol verilən yalnışlıq, bir sıra hallarda informasiya
təminatındakı problemlərlə əlaqədar olur. “Səhv” investisiya resurslarının səpələnməsinə
səbəb olur, proqnozlaşdırılan iqtisadi artımı şərtləndirməyən layihələrdə vəsaitin “batıb
qalması” ilə nəticələnir. Odur ki, konyukturanın öyrənilməsinə yönəldilmiş tədqiqatlar
investisiyanın səmərəliliyini şərtləndirən əsas amillərdən hesab olunmalıdır.
nvestisiya bazarının dinamikliyi də onun səmərəliliyini şərtləndirir. Məlumdur
ki, investisiyalar, digər şərtlər bərabər olduqda tənəzzül edən müəssisələrdən (sahələrdən)
çox səmərə verən müəssisələrə axır. Odur ki, daim risklə əlaqədar və uzunmüddətli dövrü
ə
hatə edən istehsala investisiyaların əlverişli olması təmin edilməlidir. Məsələn, elə mühit
yaradılmalıdır ki, istehsala investisiyalardan gəlirlər alternativ qoyuluşlardan (bank
ə
manətlərinə, ləl-cəvahirata qoyuluşlardan və s.) yüksək olsun.
nvestorlar azad iqtisadiyyatın prinsiplərinə uyğun olaraq, investisiya
fəaliyyətinin həyata keçirilməsində bərabər hüquqlara malikdirlər. nvestisiyanın həcmi,
istiqaməti və səmərəliliyinin müəyyənləşdirilməsində investor, məlum dərəcədə sərbəstdir.
Belə ki, investor özünə sərf edən formada investisiyanın reallaşdırılması üçün lazım olan
hüquqi və fiziki şəxsləri müqavilə və müsabiqə yolu ilə cəlb edə bilər. Öz vəsaiti və ya
cəlb edilmiş vəsait olmasından asılı olmayaraq investor qoyduğu vəsaitin məqsədli
tətbiqini tələb etmək hüququndan demək olar ki, həmişə istifadə edir.
nvestisiya fəaliyyətinin obyektləri kimi aşağıdakılar qəbul edilir :
- qiymətli kağızlar (səhmlər, istiqrazlar və s.)
- iqtisadiyyatın bütün sahələrində yeni yaradılan və modernləşdirilən əsas fondlar
və dövriyyə vəsaiti ;
- məqsədli pul əmanətləri ;
- elmi – texniki məhsul və mülkiyyətin digər obyektləri ;
- əmlak hüququ və intellektual mülkiyyət hüququ.
Beynəlxalq təcrübədə investisiyanın iki əsas forması fəarqləndirilir : birbaşa və
portfel investisiyalar. Bəzən real investisiyalar adlanan birbaşa investisiyalar kapitalın
sənaye, ticarət, xidmət və digər sahələrin müəssisələrinə bilavasitə yerləşdirilməsini
nəzərdə tutur. Portfel (və ya maliyyə) investisiyaları isə məlum olduğu kimi, səhmlərə,
istiqrazlara və digər qiymətli kağızlara investisiyalardır.
Açıq iqtisadiyyat şəraitində mühüm investisiya fəaliyyəti obyekti ölkə
qanunvericiliyinə zidd olmayan xarici investisiyalardır. Xarici investisiyalar milli
iqtisadiyyata qabaqcıl texnologiyalar gətirməklə, onun elmi potensialını fəallaşdırır.
Ölkənin elmi potensialının bir qayda olaraq cəmləşdiyi, elmtutumlu və yüksək
texnoloji sahələrdə tənəzzül, istehsal komplekslərində həmin sahələrin payının azalması
iqtisadiyyatın “primitivləşməsi” adını almışdır. Primitivləşmə meylinə qarşı təsirli vasitə
olmaqla, xarici investisiyaların keçid iqtisadiyyatlı ölkələrdə normal bazar
münasibətlərinin formalaşması proseslərinə müsbət təsir imkanları genişlənir. Rəqabət
qabiliyyətli texnoloji mühitin təşkili, bir çox hallarda xarici kapitalın təsir dairəsində olur.
darəetmənin qabaqcıl təcrübəsi baxımından da anoloji proseslərin şahidi olmaq
mümkündür.
Ölkə qanunvericiliyi ilə nəzərdə tutulmuş ekoloji, sanitar, gigiyenik və digər
normalara cavab verməyən obyektlərin investisiyalaşdırılması qadağan olunur.
Azərbaycan Respublikasında müvafiq hüquqi bazanın möhkəmləndirilməsi üçün
ə
həmiyyətli işlər görülmüşdür. Bununla belə, xüsusilə, xüsusilə quruda neft və qazçıxarma
sahəsində xarici sahibkarların fəaliyyətinin ekoloji reqlamentləşdirilməsi baxımından
təkmilləşdirilmələrə əvvəllər hiss olunan ehtiyac indi də vardır.
nvestisiya fəaliyyəti subyektlərinin çalışdığı investisiya sferasının tərkibi
aşağıdakı kimi təsnifləşdirilir :
- əsaslı tikinti. Bu sferaya sifarişçi – investorların, podratçıların, layihəçilərin,
avadanlıq göndərənlərin, fərdi və kooperativ mənzil tikintisi üzrə vətəndaşların fəaliyyətini
birləşdirir ;
- innovasiya sferası. Burada elmi – texniki məhsul və intellektual potensial
reallaşdırılır ;
- maliyyə kapitalının dövriyyəsi sferası.
Xarici investisiyalardan səmərəli istifadə imkanlarından biri də resursun şərti əks
sahələrdə yerləşdirilməsidir. Başqa sözlə, vəsaitin elə sahələrə qoyulması nəzərdə tutulur
ki, onlardan birinin zəifləməsi digərinin inkişafı ilə müşayiət olunsun. Mebel və meşə
sənayesi arasında investisiya resurslarının bölgüsü sahələrdən birinin tənəzzülü halında,
digərinin inkişafı sayəsində investorun mənfəətinin “təminatçısı” olur.
Xarici investisiyaların cəlb edilməsi prosesin intensivləşdirilməsi səviyyəsi
müxtəlif mənbələrdə müxtəlif qiymətlər alsa da, ümumiləşdirilə bilən hədlər də vardır.
ÜDM-də investisiyaların xüsusi çəkisi, iqtisadi inkişafın vacib şərtidir. Dünya ölkələrinin
təcrübəsi investisiyanın ÜDM-ə nisbətən 30 – 35% olduğu halda iqtisadi artıma şərait
yarandığını göstərir. Azərbaycan respublikasının “ nvestisiya fəaliyyət haqqında”
qanununda əks olunduğu kimi, hüquqi bazanın təkmilləşdirilməsində məqsəd ölkə
iqtisadiyyatına investisiyaların cəlb olunması prosesinin intensivləşdiririlməsi, beynəlxalq
iqtisadi əməkdaşlıq və inteqrasiyanın inkişaf etdirilməsi, mülkiyyət formasından asılı
olmayaraq bütün investorların bərabər hüququnun təmin olunmasıdır.
Daxili istehsalçıları himayə etməklə yanaşı dövlət xarici investorlar üçün də
ə
lverişli fəaliyyət mühiti yaratmalıdır. Təbii ki, bu zaman xarici kapitalın marağı ilə milli
iqtisadi mənafeni uyğunlaşdırmaq lazım gəlir. Konkret hallarda çoxsaylı amillərin təsirini
qiymətləndirmək və manevr etmək lazım gəlsə də, əsas istiqamət ikinciyə üstünlük
verməkdir.
Dostları ilə paylaş: |