Microsoft Word isk?ND?Rnam?-S?R?Fnam?-nizami doc
Yüklə 2,24 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
- ŞƏRƏFNAMƏNİ YAZMAQ HAQQINDA
_______________ Milli Kitabxana ________________ 28
Günəşə qərq olmuş yəhərlə yaraq. Ərəb səmasında bir Süheyl çapdı, Yəmən gönü ondan yeni rəng tapdı 26 . Dırnağı inciydi, quyruğu ipək, Ipəyin üstündə oynar incitək. Göbəyi müşk, ceyran deyildi, bişəkk, Bir düzüm inciydi ceyran dişitək. Yüyəni xəyalə gələndən yumşaq, Yürüşü oxdan da kəskin və qıvraq. Ən kəskin, ən mətin xəyal şəhpəri Ondan yetmiş addım qalırdı geri. Aləmlər aşmaqda bir firiştəsən, Aləmlər çəkirsən öz arxanda sən. Gecə otlağından, sərxoş olaraq Ay kimi gəlmişdi əldə şəbçıraq 27 .
Hərəkət edincə mənzilə çatar. Ən kəskin nəzərlə uçar yan-yana, Nəzəri alırdı ayaq altına. Məhəmməd peyğəmbər atı çapırdı, O səyyar dənizdən toz qoparırdı 28 . Özü yol biləndi, atı yeriyən, Bu ata, o şaha olsun yüz əhsən. Evindən qapıya qalxdığı zaman Əlindən təzə don geydi asiman. Onunla qaranlıq göy oldu gülzar, Ondan nur alırdı sönük ulduzlar. Pak olan bu təmiz pərdədə gərək Vücuddan cismani tozları silmək. Çatdı hər dənizə yeddi ülkərdə, Yeddi yol yuyundu o dənizlərdə 29 .
Yuxu beşiyini buraxdı aya. Ütarid ulduza verdi qələmi, Əlinə qələmi alarmı ümmi? 30
Cismani şəhvəti Nahidə verdi, _______________ Milli Kitabxana ________________ 29
Mərrixə buraxdı qəzəb və acıq, Acıq burda getməz irəli artıq. Müştəri ulduza kibri buraxdı, Üzüyə ən parlaq yeni qaş taxdı. Ünsürü Keyvana tərəf ataraq, Özüylə pak gövhər götürdü ancaq. Hər mənzil başında bəxşiş verərək Qaldı varlığından yalnız bir ürək. Nəbilər hörmətlə baş əydi ona, Əl çəkdi yəhərin saf quncuğuna. At sürdü yollardan, dağlardan keçdi. Bir sıra təpəni bir anda biçdi. Yanında qasiddi Xızr ilə Musa, Atının önündə gedirdi Isa. Bir nəfəs alınca, kirpik vurunca, Yaxud bir göz açıb dərhal yumunca Göyün günbədini aşdı arada, Yerləri, göyləri qoydu arxada. Elə bir sür ətlə parlatdı yüyən, Ətrafdan olmadı tozunu görən. Onun bu yürüşdə atdığı oxdan Fələk neçə ox da geriydi çoxdan. O uzaq göylərdə nurani adı Ruhani kəslərə nur bağışladı. Cığırsız bir yola, artıq yol saldı, Həm atı yoruldu, həm yükü qaldı. O yolda qol-qanad tökdü Cəbrail, Qorxudan durmayıb qaçdı Israfil. Rəfrəfdən keçərək bir neçə fərsəng Gördü o pərdədə müxtəlif ahəng. Sidrədən ərşin pak səqfinə qədər Ismətdən bir kilim döşədi dilbər. Ərş divangahını sürətlə keçdi, Dərcin də yolunu bir anda biçdi 31 .
Bitdi o nöqtədə dövran pərgarı. _______________ Milli Kitabxana ________________ 30
Yerləri, göyləri arxaya atdı. Mücərrəd dolanmaq çatdı bir yerə, Cismani varlığı itdi bilmərrə. Yoxluq yollarında edərkən cövlan Büsbütün ayrıldı öz varlığından. Ruhani dairə gərdişlərində Başıyla ayağı düşdü bir bəndə. Çatdı altı, üstü olmayan yerə, Çünki altı, üstü bilməz dairə. Siyasət pərdəsi atıldı birdən, Hücrə təmizləndi biganələrdən. O yerdə ki, idrak tapmayır məkan, Salam Məhəmməddən, qəbul tanrıdan Ağızdan çıxmayan səsi eşitdi, Görünməz simanı ziyarət etdi 32 . Elə pak göründü o sahibcəlal, Nə cəhət nəzərə çarpdı, nə xəyal. Vücudu nərgiztək bir gözə döndü, Bir kirpik qırpımdan tanrıya çöndü. Yoxsa bu bağdakı sırf nərgiz olan Gözünə bir sürmə çəkmiş "mazağ"dan. Keçdi bir dost kimi süfrə səmtinə, Yedi, pay ayırdı öz ümmətinə. Ürəyi allahın nuriylə doldu, Bir yetim, bax, necə padişah oldu. Dünyaya qayıtdı çöhrəsi parlaq, Hər elmə, hikmətə vaqif olaraq. O yolu tez getdi, tez döndü yenə, Bu sür ət heç kəsin sığmaz fikrinə. Şimşəktək şığıdı eylə sür ətlə, Dönərkən yatağı istiydi hələ. O gecə adi bir gecə deyildi, O bir gecəydimi, yaxud bir ildi? Bəs bizim ruhumuz məgər bir anda Dolaşa bilmirmi bu asimanda? Ruhumuzdan zərif olan bu insan
_______________ Milli Kitabxana ________________ 31
Gözəldir, səpərək can gövhərini, Tərifə başlasam dörd yavərini. Dörd gövhər satan var, dörd gövhər alan 33 , Artıq-əskiyinə qarışmaz satan. Əlinin eşqində sabitqədəməm, Ömər sevgisindən uzaq deyiləm. Hər iki nur ilə nurlanır dimaq: Əbubəkr bir şamdır, Osman bir çıraq. Bu dərviş sifətli dörd böyük soltan, Dünyaya olmuş dörd təkbir oxuyan 34 . Nəbilər önündə gedənə alqış, Üzrləri qəbul edənə alqış. Sənsən yaranışda birinci xilqət, Dövranın sonunda sonuncu ayət. Hər iki aləmə mübarək sənsən, Sənə bir tay varsa, o da tək sənsən. Sənsən xəzinələr qıflına açar, Yaxşını, yamanı edən aşikar. Ən gözəl günündə "ümmətim" deyə, Şəfaət edirsən suçlu bəndəyə. Bir ovuc torpağam mən dərgahında, Artıq bir şikaram şikargahında. Nizami tutmuşdur Gəncədə məkan, O, məhrum olmasın salamlarından.
Gecə gündüz kimi bəzək vurmuşdu, Səhər duasına erkən durmuşdu. Yer üzü məhtabdan açmışdı çətir, Sanki yer nafından səpirdi ətir. Bazarlar olmuşdu səs-küydən uzaq, Zınqırov səsindən dincəlmiş qulaq 35 . Keşikçi dalmışdı şirin yuxuya, Dan yeri başını salmışdı suya 36 .
Yüklə 2,24 Mb. Dostları ilə paylaş:
|